slaan

Hier ook een slachtoffer van zinloos peutergeweld.... Enzo slaat vooral mij en soms zijn vader. Tis net wat Ilja zegt, soms best frusterend. Maar ja..
Hij kan soms behoorlijk hard meppen en als ik pech heb op mijn oog of mijn kaak.
En knijpen is ook erg hip hier.
Ligt een beetje aan wat voor een dag ik heb. Soms kan ik het rustig uitleggen dat ik het niet leuk vindt en soms pak ik m stevig vast en zeg dat hij mij pijn doet. Vaak is dat laatste huilen omdat hij snapt dat ik boos ben. En soms negeer ik het gewoon. Doe net of hij lucht is en dan is de lol er gauw vanaf.

Tis weer eens een fase.... zucht...

di silva
 
Hai,

Mijn mannetje heeft dit ook gehad en behoorlijk lang ook. Gek werd ik ervan. Dat heeft zeker wel een half jaar geduurd.
Wat ik deed was bij de eerste klap meteen op een stoeltje zetten in de huiskamer en hem daar 2 minuten laten zitten.
Daarna naar hem toe gaan, zeggen dat dat niet mag en waarom niet. Daarom moest hij mij ene kus geven en was het over.
Als ik ergens anders met hem was deed ik precies hetzelfde. Ook apart zetten. Zelfs als we gingen zwemmen en hij sloeg een kindje zette ik hem aan de kant.
Het heeft lang geduurd maar hij doet het nu zelden.
Succes!
Gr van marieke
 
Hey Esther,

Thomas was vreselijk gemeen toen ik net zwanger was... Krabben, bijten, slaan.... En ook inderdaad alleen tegen mij gericht. ( dat wat men liefheeft....) Hier hielp er weinig aan toen, behalve de gedachte; mijn hormoonlevel kan dit straks wel handelen, en het is maar een fase, JUGH JUGH!)
Momenteel is ie soms gemeen naar de hond. Lees: bovenop die kleine goedsul willen zitten, een poot proberen uit te draaien, aan z'n staart trekken ( Heeft ie helemaal niet eens!!) Ik ben heel consequent in het straffen. ik pak hem bij een wangetje en zeg dat ik daar niet van gediend ben, en Sumo ook niet. Dan laat ik hem Sumo ( of wie dan ook) een kusje geven en sorry zeggen! Als ie dat gedaan heeft zeg ik altijd dat ie goed geluisterd heeft en dikke kus van mama heeft verdiend! Hij doet het nog wel hoor, maar zegt nu soms al wel uit zichzelf sorry en geeft een kusje, hahhaha!

Kus, Marieke
 
Het is inderdaad een fase.
Onze dochter heeft het ook best een tijdje gedaan en ik dacht soms echt: wat helpt nog? Wanneer gaat dit over. Want welke straffen ik bedacht of deed, het bleef en leek eerder erger te worden.
Gisteren realiseerde ik me ineens dat het over is en ze doet het nu 2 weken al niet meer. Niet bij mij, niet bij mijn man en niet bij andere kinderen of familie.

Ik heb wel consequent steeds uitgelegd dat het niet mag, pijn doet, dat mama daar boos van wordt.
Ze moet wel weten dat dit gedrag niet kan.
Ze mag best boos of gefrustreerd zijn, maar niet slaan, bijten en duwen naar personen.
 
Terug
Bovenaan