SLAAPDRAMA

Hoi,
Hier precies hetzelfde met ons zoontje van bijna 3. Het werd een gewoonte dat hij 's nachts bij ons kwam liggen en dat ging ons toch wel opbreken. Dus: wij hebben het rigoreus omgegooid. Zorg wel dat jij en je partner het hierover eens zijn, want je moet echt 1 lijn trekken. Wij zijn als volgt te werk gegaan:
* voor het slapen gaan hebben we tegen ons zoontje gezegd dat hij de hele nacht in zijn eigen bedje moet slapen
* zodra hij weer bij ons kwam zijn we hem gelijk naar zijn eigen bed terug gaan brengen (dus niet toch maar even 10 minuten bij je laten liggen)
* we hebben hem weer gezegd dat hij in zijn eigen bedje moest slapen
* vervolgens zijn we bij hem op de kamer gaan zitten, maar zonder oogcontact en zonder  iets te zeggen
* je hebt wel even een lange adem nodig omdat het wel even kan duren voor hij slaapt, maar je kunt het gedurende de nacht met je partner afwisselen
* de 3e of 4e keer die nacht hebben we gezegd dat we na 5 minuten weer bij hem kwamen kijken en toen bleef hij in bed.
Het lastige is dat je zelf ook erg moe bent en toch snel toe wilt geven, maar je moet echt proberen vol te houden. Ons zoontje was de 1e keer echt helemaal over de rooie, maar dat is logisch omdat hij ineens iets niet meer mocht wat daarvoor wel elke keer mocht.
Wij zijn nu 3 nachten verder en ons zoontje slaapt gelukkig weer de hele nacht in zijn eigen bedje en komt pas tegen 7.30 a 8.00 uur naar ons toe.
Heel veel succes!
 
Hallo,

Wij hebben voor ons zelf het ei van columbus gevonden. Een bevriende arts van ons stelde voor om een matrasje op de slaapkamer te leggen,met deken uiteraard, en hem daar te laten slapen. Geweldig. Onze zoon komt 'snachts zelf zonder ons wakker te maken en gaat heerlijk verder slapen. Er zijn nachten dat hij helemaal niet komt en soms wil hij er meteen gaan slapen als hij naar bed gaat. Wij wilden  hem niet in ons bed omdat wij dan ook niet meer lekker slapen en hier zijn we allemaal het meeste bij gebaat.Wij slapen door en hij komt ook beter aan zijn nachtrust. Hij is nu 3 jaar en 4mnd. En hij blijft echt niet tot 10jaar bij ons slapen.Voor hem is het denk ik prettig te weten dat hij de keus heeft. Misschien hebben jullie hier iets aan.
Groetjes Miranda
 
Hoi Hoi

Nou het zal hem echt in de leeftijd zitten want hier hebben we hetzelfde probleem gehad.
Onze zoon wilde dus ook niet in zijn bed blijven slapen en kwam telkens met een ander smoesje en wilde dan bij ons liggen.
Nee dus, dit is ons bed en jou bed staat in de kamer naast ons !!
Dus daar gingen we elke keer als hiij schreeuwend, huilend en kwaad zijn kamer uit kwam hem zonder iets te zeggen terug gelegd, de eerste nacht was dat erg regelmatig maar de tweede werd het al minder en de derde nacht nog 1 keer en de vierde nacht holadi e bleef hij in zijn bed.
We zijn er achter gekomen dat we hem geen vinger toe moeten geven want hij neemt onze hele hand en de andere er ook maar bij.

Daar gaan we lekker opvoeden.

liefs willy
 
Oef, ik wil je alleen sterkte wensen, ik heb geen gouden tip voor je. Wij hebben nooit problemen gehad bij mijn dochter, wel een hele zware babytijd met erg zware nachten, maar na 15 maanden sliep ze door en goed ook. Ze blijft ook het liefst in haar eigen bed ondanks dat we er nooit moeilijk over deden dat ze ook bij ons mocht komen.
Toen ik een miskraam kreeg en ook toen ik opnieuw zwanger raakte, heb ik nooit wat gemerkt aan mijn dochter. Ook niet toen ons zoontje werd geboren. Zij sliep gewoon als normaal. Ik denk dat het gewoon per kind heel veel verschilt hoor.
 
Hoi hoi.
Mijn dochter is vorige week 2jaar geworden. En het is de koningin van de drama.
Vorige maand heeft ze elke dag drama gemaakt met het bedritueel.
huile krijsen en boos dat ze was. Ik werd er doodmoe van.En elke keer ging ik weer naar boven om mevrouw(die dan met een stralende lach in bed stond) te vertellen dat ze moest gaan slapen. Tot mijn moeder er toevallig een keer bij was.
Ze zei dat kinderen er nog steeds niet dood aan gaan als ze een uurtje huilen.
En ik mocht ook niet meer naar boven. Na een uur was het inderdaad erg stil boven.
Ze lag heerlijk te slapen.
Nu als ik met haar voor haar bed sta probeerd ze nog wel eens moeilijk te doen en dan leg ik uit dat iedereen gaat slapen en zij dat ook moet. En als ze dan nog verder drama maakt vertel ik rustig dat mama niet meer boven komt en dan gaat ze warempel ook nog gewoon slapen.Af en toe ook niet maar dan moet ze maar gewoon krijsen.En dan doe ik net of ik haar niet hoor.(doet me wel pijn hoor)
En s nachts heb ik niet de moed om er hele drama's over te maken en leg ik haar gewoon tussen ons in en als ze dan slaapt leg ik haar weer terug. Ook dat word nu al minder omdat ze dan toch weer in haar eigen bed wakker wordt.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan