Slaapt aan de borst

Echt stom ik schaam me ervoor om het te zeggen maar ik stap nu gewoon elke keer bij haar in bed. Omdat ze elke keer weer wakker word als ik haar in bed wil leggen. Dat was de laatste optie wat ik kon doen:( wauw wat fijn dat ze nu zelf in slaap valt hoe heb je dat precies gedaan want als ik haar laat huilen raakt ze helemaal over stuur en dan wilt ze helemaal niet meer slapen.. ze doet meestal 2 of 3 dutjes en elke keer moet het aan de borst terwijl ik de borst wel wil verminderen na 3 keer maar dat lukt niet omdat ze anders niet slaapt helaas.. 
 
Daar hoef je je helemaal niet voor te schamen hoor gebruiker! Als dit is wat voor jullie werkt, dan is het toch goed? Kinderen hebben veel behoefte aan nabijheid en veiligheid, en dat past tegenwoordig niet zo goed meer in onze levensstijl. Dus moeten ze in hun eigen bedje slapen en alleen in slaap kunnen vallen, maar het is heel normaal dat ze dat nog niet zelf kunnen. Dus zoek vooral een manier die voor jullie werkt en haalbaar is, dan hoef je je daar echt niet voor te schamen!
 
Hallo Lieve allemaal, 
ik zit ongeveer met het zelfde probleem, 4maanden oud zoontje wil enkel slapen met tepel in zijn mond..
ik schrijf dit terwel ik voor de zoveelste keer met hem in een donkere kamer zit overdag zodat hij toch niet oververmoeid geraakt en genoeg slaap krijgt.
hij eet nog steeds on de twee uur, rekken lukt niet. Hij kan ook maar 60min wakker blijven en slaapt dan een uur, dan weer 60 min wakker.... enz.
ook dit heb ik meermaals proberen te verlengen zonder resultaat...
ik doe de zorg dag en nacht alleen, mijn man is steeds in de weet voor zijn bedrijf en we hebben de afspraak gemaakt om apart te slapen. Het heeft toch geen zin om snachts beide wakker te worden. Als hij een goede nachtrust heeft ben ik al blij!
nu snachts slaapt mijn zoontje in blokken van twee uur maar dus heel de nacht 'slaap' ik rechtzittend in bed met hem in de armen en met veel kussens rondom me als ondersteuning en veiligheid.
Ook wieg ik hem30min inslaap en dan begint het spelletje proberen weg leggen zonder dat hij waakt.
hij wil ook geen speen of flesje zeer vermoeiend dus...
 
Nu is mijn vraag, hoe is de situatie nu bij jullie allen? En nog andere tips? 
ik zie me dit dus niet nog 1jaar doen...
 
groetjes
 
Mijn dochter is inmiddels 2j3m. Het ging geleidelijk steeds beter. Ik weet niet tot wanneer ze voornamelijk bij mij sliep, maar langzamerhand kon ik haar steeds makkelijker wegleggen. Inmiddels slaapt ze meestal de hele nacht in eigen bed. Ik voed haar dan nog wel in slaap. 
 
Voor overdag kun je eens kijken naar een draagdoek of draagzak. Je kunt je zoontje dan dicht bij je houden terwijl hij slaapt, en hebt toch wat bewegingsvrijheid. Misschien kun je ook nog hulp inschakelen uit je omgeving? Dan kun je af en toe een momentje voor jezelf hebben.  En 's nachts kun je kijken naar veilig samen slapen. Als je googelt vind je daar veel tips over. Hoe je nu ligt is niet zo veilig. Ik heb dat heel lang gedaan, sliep dan zelf verder terwijl mijn dochter 's nachts dronk. 
En het wordt echt beter! Misschien helpt dit artikel je ook nog: https://kiind.nl/let-your-monkey-do-it/
 
Poeh Mama's, als ik zo jullie verhalen lees moet ik terug denken aan onze kleine man. Ondertussen is hij 23 maanden, maar we zijn ook flink in de weer geweest met zijn nachtslaap het eerste half jaar.

Zijn probleem was juist dat hij overal kon slapen, behalve in zijn eigen bed. Overdag lag hij dan in de box, onze armen, aan de borst, op het voedingskussen, etc. Maar als hij in de avond in zijn bed werd gelegd, was hij klaarwakker.

We hebben toen echt moeten doorzetten. Aanvankelijk bleef een van ons bij hem op de kamer, zittend naast het bed en tegen hem pratend. Hij kreeg een tutje dat we telkens terug duwden zodat hij zich kon sussen (die spuugde hij in het begin veel uit, hij moest er echt aan wennen). Als hij dan rustig genoeg was, bewogen we steeds meer van zijn bed af (in rustige stappen). Dan uiteindelijk van zijn kamer af, en dan wachten op de gang. Meestal begon hij al snel te huilen, gingen we terug, praten en sussen (maar wel in bed laten liggen! Niet oppakken e.d.). Naarmate we dit meer volhielden, duurde het steeds langer voordat hij huilde. Uiteindelijk het huilen ook kunnen verminderen door telkens later naar hem te gaan (5 minuten, dan 7, dan 10, etc). Het heeft ons flink wat avonden werk gekost, maar met iets meer dan een half jaar sliep hij volledig zelfstandig in zijn bed.

Nu hij ouder is, hebben we een vaste routine richting bed waarvan we weinig afwijken (we passen het wel aan naar zijn leeftijd). Hij weet dit en vindt dit fijn. Daarnaast weet hij ook dat tijd rekken geen zin heeft en hebben we dus eigenlijk nooit problemen met het naar bed gaan.

Oftewel Mama's: hou vol. Jullie doen het allemaal super en het is niet gek dat je zo zoekende bent. Doe wat prettig voelt voor jezelf. Al moet je soms even door de zure appel heen bijten voor resultaat (dat eerste half jaar heb ik vaak genoeg gehuild om zijn huilen). Het hielp mij om tegen hem, en mezelf te herhalen: ik doe dit omdat ik van je hou. Ik doe dit omdat ik je wil helpen.
 
Terug
Bovenaan