Slapeloze nachten: wel of geen tweede kindje?

A

ANONYMOUS_USERNAME

We liggen er allebei echt wakker van en als we een beslissing hebben genomen, komen we er weer op terug.
Ons zoontje is nu net twee jaar en we hebben altijd geroepen dat we twee kids wilden. Nu zou dus de tijd zijn om voor een tweede te gaan.
Maar... ik voel me pas sinds de laatste 6 maanden weer een beetje mezelf alsof ik weer meedoe in de wereld, zwanger zijn was niet echt een pretje, we hebben een erg druk leven (eigen zaak) en eigenlijk heb ik m ´n handen vol aan de zaak, een kind, een huishouden en mezelf. En zie ik een tweede dus eigenlijk nu even niet zo zitten.
Maar ik wil wel een tweede... En eigenlijk wil ik ook nie dat het leeftijdsverschil heel groot is. Als ze straks wat groter zijn, kunnen we weer hele andere dingen gaan doen.
Help!!! We weten echt niet wat we moeten doen. We willen wel, maar zien er ook heel erg tegenop....
 
Hai,
Ik kan me je getwijfel heel erg goed voorstellen. wij hebben ook lang lopen dubben, dat kwam vooral omdat ons zoontje een echte regelmaatfreak was en heel slecht sliep.
Het eerste jaar was dan ook zwaar vermoeiend, het tweede jaar werden de nachten wat rustiger en konden wij eindelijk bijtanken. Maar toen rees ook bij ons de vraag: een tweede? Het is juist zo lekker als ze wat ouder worden, het leven wordt wel weer een stuk makkelijker. Uiteindelijk zijn we er maar gewoon voor gegaan, ons zoontje wordt zaterdag 3, en ik ben 37 weken zwanger van de tweede.

Eenmaal zwanger waren al onze twijfels vergeten. Flink gehersenspoeld door de hormonen kijken we nu ontzettend uit naar de kleine. Wij vinden 3 jaar ertussen super, ons zoontje snapt enigzins wat er gaat gebeuren en is de heftigste koppigheid wel voorbij. Ons belanrijkste argument om er toch voor te gaan was wel dat je toch nooit spijt hebt van je kindje. Als die er eenmaal is ga je er toch weer 100 procent voor. Spijt dat je het niet hebt gedaan zul je eerder krijgen. Maar wanneer je ervoor gaat is zo persoonlijk. Een wat groter leeftijdsverschil lijkt me ook wel leuk hoor, alles heeft zn voor en zijn nadelen. Ik wens je heel veel succes met jullie keuze!
groetjes Soela
 
Hoi,

Ik denk dat er wel veel meer mensen zijn die soms echt wakker liggen van de vraag wel of niet nog een kindje..
Wij hebben heel bewust gewacht met zelfs proberen tot de oudste ruim 2 was. Ook met de derde (ben nu 21 weken zwanger) hebben we gewacht.

Ik moet zeggen dat wij 3 jaar tussen de kinderen in heerlijk vinden. die van 3 begrijpen een heleboel, kunnen zichzelf redelijk redden, en gaan vaak al naar een psz of een creche wat weer heerlijk is om af en toe even wat tijd voor jezelf te pakken.

Luister wel goed naar jezelf! Als je er nog niet aan toe bent moet je het niet doen. Je lijf en je geestelijke gemoedstoestand komen vanzelf weer op 1 lijn en dan voel je het waarschijnlijk vanzelf dat je er aan toe bent. Bij de 1 is dat direct na de geboorte en bij de ander pas na 4 jaar.

doe het in ieder geval nooit voor een ander! Een blije gelukkige moeder is 10 keer meer waard!
 
ik zit eigenlijk met hetzelfde dilemma maar dan met de vraag wel of geen derde.
We hebben 2 kinderen een meisje van net 3 jaar en een zoontje van 1,5, geweldig maar wel druk.
Dus als we een derde willen, heb ik al gezegd tegen mijn man, dan wel als mijn dochtertje naar school is zodat ik weer wat meer mijn handen vrij heb.
Ja de besissing voor jullie maken kan niemand, dat kan je alleen zelf doen.
Bedenk een aantal dingen voor jezelf, kijk in de toekomst, wil je dan later maar met 1 kindje zijn of toch liever met 2, nu is het misschien druk en de zwangerschap is weer zwaar (had ik ook bij de tweede) maar dat is allemaal maar tijdelijk.
Misschien wil je gewoon lekker van je ene kindje genieten en hem de volle aandacht kunnen geven, met 2 moet hij toch leren delen (is ook weer goed voor hem natuurlijk maar toch)
De beslissing nemen is moeilijk en toch kunnen alleen jullie die maar nemen.
Geef jezelf anders gewoon een maand of 3 (of 6) de tijd neem dan overwogen een goede beslissing en probeer daar dan ook achter te staan.
Jeetje wat een wijze woorden allemaal zeg, ik ben geen profecional hoor, succes ermee en ik hoop dat je eruit komt, groetjes Martine
 
hoi
als ik jou verhaal zo lees is mijn reactie,
weet je wel wat je wilt ,blijkbaar niet ,
je staat er niet echt voor open voor een tweede, dan is mijn mening moet je er ook niet aan beginnen ,
zielig voor het kind ben ik nu wel gewenst of niet dat gaat zon kind best voelen.
hoop voor julie dat jullie een goede keuze kunen maken ,waar jullie allebei achter staan en later niet tegen mekaar zegt waar zijn we aan begonnen.
 
Jullie moeten er uiteraard goed over nadenken of je wel of niet nog een tweeden kindje zou willen, maar hou er rekening mee dat een tweede niet vanzelf sprekend is.
Ik ben zelf enig kind en naast voordelen heeft dat ook erg veel nadelen. Onze zoon is nu ruim 3 jaar en toen hij 1 was wilden wij graag een tweede kindje. Inmiddels zijn we dus twee jaar verder en hebben we 2 icsi pogingen achter de rug, maar is er geen tweede kinde opkomst. Onze zoon is zonder vruchtbaarheids behandelingen   ontstaan dus ook dit wil niet zeggen dat als de eerste vanzelf gaat dit bij de tweede weer zo zal zijn.
Nou, succes er mee, maar doe vooral wat jezelf wilt en niet wat anderen vinden.
Groet Karinsky
 
Hoi,

Wij zijn altijd van plan geweest om het bij 1 kindje te laten.
Maar toen we zagen hoe graag ons dochtertje bij andere kinderen is zijn we toch gaan twijfelen.
We hebben met ons dochtertje een beroerde babytijd gehad (veel huilen weinig slapen) dus dat motiveerde ook niet echt.
Verder werken we allebei redelijk ver van huis en hebben we een strak schema. We moeten 's-morgens heel vroeg op om alles geregeld te krijgen.

Maarrrr, toen ik vorig jaar 36 werd zijn we er toch nog eens goed over na gaan denken. Met de gedachte het is nu of nooit meer. Met als resultaat dat ik nu 31 weken zwanger ben.

Ik krijg het af en toe wel eens benauwd als ik eraan denk hoe het straks allemaal moet. Maar ik hoop op een gemakkelijkere baby en een hoop doorzettingsvermogen van onszelf :)
En uit ervaring weten we nu dat het echt allemaal makkelijker wordt als een kindje ouder wordt.
Ik vind het ook fijn dat ons dochtertje al bijna 4 is als de baby wordt geboren, ze snapt al heel veel en begrijpt ook als ze even moet wachten.

Succes met nadenken!
 
Hallo,

Stel dat je zwanger word en je bent negen maanden zwanger, je kind word geboren, en dan is het nog even en je 1e kind gaat al naar school. Dan krijg je natuurlijk ook weer wat meer rust. Het lijkt ver weg maar het is zo dicht bij. Laat je niet lijden door angst. Ga ervoor. Er is altijd een oplossing. Je kind kan evt overblijven op school wat ze vaak  erg leuk vind. En een keer na school ergens spelen noem maar op. Wij hebben allebei een eigen bedrijf en dus ook erg druk. Ik ben nu zwanger van nr 2. De 1e is nu net 2,5 dus als de 2e geboren word dan is hij 3 jaar en 2 maanden. Ik ben qua dat betreft wel nuchter. Ga ervoor voordat je spijt krijgt(het moet natuurlijk wel je eigen keus zijn en jullie moeten er achter staan)
succes groetjes ilse
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan