Slapen bij ouders

Ja als het nodig is wel, dus in de babytijd denk ik gemiddeld 3x per maand een nachtje en nu als dreumes nooit meer slapen (want hij wil zelf terug naar z'n bedje haha) maar wel even bij ons in bed bij enge droom, ziek etc. 
Als baby legde ik hem op mijn deken en deed ik zelf een vestje oid aan en trok m'n deken dus niet omhoog zodat hij er niet onder kon verdwijnen. Verder heb ik hier wel wat aan gehad: https://www.lalecheleague.nl/borstvoeding-abc/artikel/126-veilig-samen-slapen
Omdat we ons zoontje ook leerden zelf in slaap te vallen en denk ik ook gewoon een prima slaper hebben is het nooit een vervelende gewoonte oid geworden maar altijd heel fijn geweest. Ik sliep zelf ook altijd prima met hem bij me (beter dan uren rondjes lopen en wiegen op een koud kamertje in de nacht) en hij had dan na een paar nachtjes ook wel weer genoeg en sliep weer door in z'n eigen bedje.
 
Ons dametje heeft de eerste week vij ons in bed geslapen. Altijd gezegd dat ik dat nooit zou doen, maar toen de kraamzorg aangaf dat het toch wel heel fijn is ( ook erbij gezegd dat het niet volgens hun richtlijnen is) hebben we haar tussen ons ingelegd. We hadden een babynestje tussen ons in gelegd en zelf zijn we iets lager gaan liggen zodat we de deken niet over haar heen konden trekken. Na die eerste week heeft ze nog 2 keer bij ons in bed gelegen omdat ze ziek was van de inentingen. Ook toen weer het babynestje gebruikt en deze langer gemaakt. Nu moet ik er wel bij zeggen dat onze dame van 6 maanden een hele rustige slaapster is. Ze ligt heel stil op haar rug als ze slaapt en draait alleen haar hoofdje. Ik weet niet of ik het zou aandurven als ze door het hele bed gaan woelen.
 
Mijn zoontje heeft de eerste maanden bij ons in bed gelegen. Ik had zo'n lang voedingskussen van de HEMA en daar overheen een aankleed kussenhoes. Hierdoor lag hij hoger dan ons en konden we niet op hem rollen of de deken veel hoger trekken.
Toen hij daar 'te zwaar' voor werd, heeft hij in zijn nestje tussen ons ingelegen. En nu hij 3 jaar ligt hij bij ziek zijn of hele erge onrust nog tussen ons in maar dan lekker met zijn eigen kussen en onder onze deken.
Ik vond het heerlijk om hem tussen ons in te hebbsn
 
In de eerste periode weleens tussen ons in gehad, maar dan in een babynestje tussen onze hoofdkussens en onder een eigen dekentje. Niet onder ons dekbed. Maar alleen als ze al een hele tijd onrustig was, bleef huilen en echt niet zelf kon slapen. Ze sliep toen standaard op onze kamer in een wiegje.
 
na een maand of 5 is ze op haar eigen kamer in het ledikant gaan slapen en daar slaapt ze nu nog. Ze is sindsdien zelfs niet meer op onze kamer (op zolder) geweest, bedenk ik me nu. Als ze nu echt veel onrust heeft slaapt een van ons tegenover haar kamer op de logeerkamer, maar dat komt nauwelijks meer voor.
 
Mijn dochter slaapt vanaf de 3e dag bij ons. Inmiddels is ze 17 maanden en ligt nog steeds altijd bij ons. 
Je kunt alleen veilig samen slapen als je borstvoeding geeft. Door de hormonen bij de moeder en fixatie van het kind op de borst voorkom je dat je op je kind rolt of je kind door het bed gaat 'zwerven'. 


Verder moet het kind aan de kant bij de moeder liggen. In het midden is nooit een veilige plek. Ook niet in een babynestje of op een aankleedkussen. 

Waar je verder op moet letten lees je hier: https://samenslapen.nl/


 
 
Onze dochter is vandaag precies 1 jaar en slaapt al sinds de eerste minuut bij ons. Nog nooit in haar eigen bedje?
Het is het heerlijkste wat er is.
Ik geef borstvoeding dus dan is het veiliger
 
Terug
Bovenaan