slapen??

Ons zoontje is net drie jaar geworden en sinds een paar weken wordt hij ook met enige regelmaat 's nachts ineens huilend wakker. En ja, ook wij laten nu een lampje op de gang aan EN zijn deur een klein stukje open EN een nachtlampje op zijn kamertje. Gelukkig is hij heel erg makkelijk en laat hij zich snel weer instoppen. Maar ook hij huilt dus ineens, wat hij nooit eerder gedaan heeft. Wij denken dat hij dan inderdaad gedroomd heeft. Omdat het zo veel voorkomt (lees ik hierboven) weet ik zeker dat het een fase is. Moeilijk als je kindje helemaal overstuur is, daar kan ik -gelukkig- niet over meepraten. Maar ik denk wel dat je er evengoed consequent mee om moet blijven gaan en je niet moet laten paaien dat je kindje in jouw bed mag slapen. Ik heb ook wel eens gehoord dat je de angsten van een kind serieus moet nemen. Dus nooit zeggen dat monsters helemaal niet bestaan, maar samen met het kind het monster wegjagen. Misschien een ideetje? Sterkte hoor, want dit zijn geen leuke en makkelijke dingen!
 
Hallo,
Gelukkig ben ik niet de enige lees ik net. Onze dochter Muriël, wordt a.s woensdag twee jaar is ook vanuit het niets opeens een drama slaper. Op bed gaan gaat tot nu toe nog goed maar elke ochtend, vanal vijf uur, huilen, huilen. Ga ik naar haar toe is het goed, dek haar weer onder, liedje zingen en weg maar zo gauw ik weg ga, drama.
Ik ga 1 keer naar haar toe daarna niet meer. Maar dit vindt ik wel moeilijk hoor, lig me zelf toe te spreken in bed, Miranda kalm blijven. Hopelijk is het gauw weer over.
Groetjes miranda
 
mijn zoontje die bijna 2 is komt al weken s nachts weer
en nou sinds vier dagen wil hij s middags ook niet meer slapen  
dan zou je verwachten dat hij s avonds vroeg naar bed kan maar zodra ik hem op bed leg ook pas sinds kort gaat hij huilen net zo zo hysterisch dat hij ervan moet spugen
voorheen legde ik hem op bed en toen sliep hij gelijk geen probleem
ik wil hem s nachts ook eigenlijk niet zo lang laten huilen
maar weet ook niet wat ik er aan kan doen

groetjes melissa
 
Ja, je weet het soms niet he, of het nou echte angst is of aandacht vragen.
Ons zoontje was een maand geleden bang voor het onweer, dus bij ons in bed natuurlijk (doen we dus nooit, maar dit is toch wel een uitzondering vind ik).
Vanaf toen: veel wakker worden en huilen. Maar zodra ik bij hem was wilde hij spelen enzo, of er uit....
Dus hij is al een maand lang af en toe 's nachts wakker,  en 'sochtends heel vroeg, en dan gaat hij huilen (klinkt soms ook heel angstig), maar meestal is hij hysterisch.
Dus, ik heb maar ingeschat dat het gebruik maken is van het onweer van een maand geleden. (toch twijfel ik af en toe) en we laten hem dus al een maand lang huilen... hysterisch en boos dat hij dan is. Hij noemt een heel rijtje van dingen op die hij dan allemaal wil: mama rugje wrijven, doekje hebben, papa mama bed liggen, uit enz.
Sinds 3 weken duurde het huilen 's nachts nog maar 5 minuten.
Nu sinds 3 dagen huilt hij niet meer.
Het heeft wel veel energie gekost en ook twijfels, maar nu is het (tot nu toe) over.
Wij lopen er in ieder geval niet meer meteen naar toe.
 
Terug
Bovenaan