Slecht slapen!

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi meiden!

Ik slaap nu al een week echt heel slecht. Voordat ik naar bed ga ben ik versleten en wordt bijna standaart om half 2 wakker en om 4 uur weer om naar de w.c. te gaan. Daarna ben ik nog heel moe, maar op de een of andere manier ook heel onrustig. De kleine is in mijn buik is ' snachts ook vaak wakker en druk zijn bewegingen aan het oefenen. Dan lig ik te draaien en te keren en te piekeren. Alles komt zo dichtbij! Misschien is het wel omdat het de eerste is en je dan helemaal niet weet wat je moet gaan verwachten. Regelmatig voel ik gerommel in mijn onderbuik. Mijn vriend vroeg gisteren nog, hoe voelen weeen eigenlijk. En dan zeg ik tegen hem, Geen idee?? Alles is nieuw en zie er ook best tegen op. Verstandelijk weet ik dat ik het allemaal wel ga doen en dat het kindje toch gewoon geboren gaat worden en dat er al zoooveel mensen geboren zijn. Maar dan toch he! Je staat er toch maar ff voor om het te doen!
Herkennen jullie deze gedachtes/slapeloosheid/onrust?

Verder geniet ik enorm van het groeiende buikje, maar soms kan ik echt niet meer wachten!

liefs
 
Hey

Ja ik ken het wel hoor. Ook al is dit kindje nummer 2, en heb ik al eens weeen gehad, ik kan er geen omschrijving van geven en k kan me ze ook niet echt herinneren hoe ze voelen, alleen weet k dat het echt pijn deed en dat je ze herkent! Sowieso als je twijfelt straks of het begonnen is gewoon de VK bellen . Beter voor niets als dat je heel de tijd jezelf afvraagt of het weeen zijn! Het is wel spannend en eng ook hoor. Het onbekende hoe gaat het allemaal straks en ben k er wel klaar voor, kan ik het wel het zijn allemaal vragen die we ons stellen in die nachtelijke uurtjes, dus troost je je bent niet alleen! Het komt echt wel goed en je kunt het! Het is wel vervelend he dat vele plassen 's nachts en telkens wakker zijn enzo. Nog even volhouden meis, het komt goed!

Liefs
 
Hoi Krukel,

Ik kom ook weinig aan slapen toe de laatste tijd. Ben bekaf als ik naar bed ga en rond 2 uur weer klaar wakker. De baby is heel druk `s nachts en heb soms het gevoel dat mijn schaambeen uit elkaar getrokken wordt. Tel daarbij 2x per nacht eruit gaan om te plassen bij op en het rare verschijnsel dat ik soms een uur wakker kan liggen om de meest stomme dingen (iets wat ik gelezen heb op iemands hyves, dat ik maar eens de stoelhoezen moet wassen, een tv programma dat ik gezien heb, een liedje dat ik gehoord heb en dan in mijn hoofd blijft zitten). Inmiddels heb ik meerdere malen op de bank geslapen en ook maar eens het logeerbed opgemaakt, daar heb ik vannacht gelegen.

Bij mij is het ook mijn eerste kindje en sinds ik nu thuis zit, heb ik echt teveel tijd om na te denken. Denk vaak aan de bevalling en probeer me dan eens voor te stellen hoe het is als de baby er is. Zo`n klein hummeltje dat volledig afhankelijk is van je...zo gek om te bedenken.

Veel tips heb ik niet voor je, het enige dat echt helpt bij mij. Ik ga er even uit, pak iets te drinken, loop een rondje door de woonkamer en probeer dan weer te slapen. Moment dat ik wakker ben, ben ik namelijk al zo gefrustreerd dat slapen toch niet meer lukt...

Liefs Milou
 
Ook al is het voor mij de 2e....het voelt precies hetzelfde. Ik herken me volledig in je verhaal. En ja, hoe voelen de weeen, ik heb ook geen idee meer. Maar wat Janne ook zegt: je herkent het echt wel als het zo ver is.

Ook ik pieker me 's avonds suf. Ik weet natuurlijk wel hoe het is om een baby gehad te hebben, maar toch is alles weer nieuw en anders. En hoe onze eerste erop reageren etc.

Jaja, dames, het is iets met ons. En uiteindelijk kijk je terug en denk je dat het allemaal toch wel meeviel en dat je je niet zo druk had hoeven te maken. Maar goed, dat is achteraf, daar hebben we nu niet zoveel aan
 
Hier ook de 2e; en geloof me eerstekeermama's; die weeen herken je wel hoor.... geen zorgen daarover; bij mij staan ze denk ik voor de rest van m'n leven in m'n geheugen gegrift.... grin grin.... maar ja.... ik dook ook van niets in alles vanwege inleiding bij de eerste... het is fijner als het via de natuur gaat; geleidelijker.... dan kun je je geestelijk ook langzaamaan klaarmaken....

Over het piekeren; heel heel heel herkenbaar.... ondanks dat het nu een geplande sectio wordt maak ik me druk over van alles. Zo van; o shit... ik moet nog "knappe" pyama's hebben voor in het ziekenhuis... ennuh... waar koop ik die (ben grote mama) moeten die dan met lange mouwtjes of korte mouwtjes... zou het daar warm zijn of niet.... polyester of katoen... ennuh... ik heb nu wel voedingsbh's gekocht maar stel dat die borstjes helemaal blanco blijven... ennuh... zou dat velletje van die buik na de bevalling ook nog een dag of 2 zo gaan zeer doen? (hadden jullie dat ook of ben ik gewoon beurs geweest toendertijd?) ennuh; zou die stomme verpleegster de hechtpleister weer zo hard aftrekken...wat een koe zeg.... de hele zaal begon te bibberen als zij binnenkwam.... en ik spontaan te janken...het was echt gewoon "WRAAK".... grin grin... ik lees het zo terug en moet er spontaan om lachen....

M'n pyama's zijn net besteld,( met korte en met lange mouwen) die voedingsBH's komen altijd wel van pas, die zuster heb je niet meer want je komt in een academisch ziekenhuis wat heel goed bekend staat.... dat velletje zien we wel weer... vraag gewoon om een shotje pijnstilling extra als dat zo is... en verder meiden; ook voor ons als 2e x mama's laten we het maar gewoon weer over ons heenkomen.....

zolang de keuken maar overeind blijft JanneB ;-)

 
ik ken je gevoel heel goed het slapen is echt een drama!! niet omdat de kleine nou zo hard schopt maar meer het piekeren wat nog te doen en zal alles wel goed gaan met de bevalling..kan ik het wel doet het niet te zeer..hoe moet het erna ..zal ik wel een goede moeder zijn...het is ook mijn eerste kindje en ik weet niet wat ik moet verwachten.. en er moet nog wat gebeuren in de babykamer is dat wel optijd af en heb ik echt wel alles geregeld komt zoveel op je af en het irriteert me dat ik allles zelf moet doen en overal aan moet denken en overal achter aan moet zitten..en als ik zeg dat ik moe ben of een zere rug heb ik er maar mee zit en toch alles zelf moet doen in huis nou wie helpt mij straks in mijn kraamtijd behalve de kraamverzorgster ja mijn moeder heel lief hoor van haar maar had het liever anders gezien..en hoe gaat het dadelijk als mijn kleine humeltje er is moet ik dan ook alles alleen doen..en red ik het straks allemaal wel..werken het huishouden doen..de baby verzorgen heb ik dan nog wel ergens tijd voor mezelf...ben ergens blij te lezen dat andere dit ook hebben en ik vind deze site echt helemaal geweldig hoe fijn dat je je verhaal kan doen en je twijfels en onzekerheden kan uiten .sorry hoor geloof dat het een beetje veel is geworden..
 
Haha Sunny doe maar zo!!!:D:D

Bijna moeders, het komt echt wel goed, al zul je in het begin de balans moeten vinden, en je moet gewoon als alles lekker loopt en je kunt het een beetje loslaten je kleine hummeltje, even de tijd voor jezelf nemen. Ik genoot er bijv. al vana ls ik even helemaal alleen de stad in kon gaan, al was het maar voor een uurtje! Gewoon even genieten van de kleine momentjes voor jezelf en die ook echt even maken, je hebt ze nodig!! Ik weet dat het niet meevalt, maar na mate de beeb straks minder voedingen krijgt houd je ook steeds meer tijd over tussen de voedingen. Het komt goed en als je wil praten gewoon doen, het is gewoon idd erg fijn dat hier iedere dag wel mensen zijn die reageren! Het is een hechte club vind k!!!

Liefs Janne
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan