Soms weet ik het niet meer

he..

ongelofelijk he dat iedereen een verhaal heeft met hoop, angst, boosheid, geluk..

ik heb voor mijn eerste (nu 4 jr. ) een miskraam gehad en twee maanden geleden na de tweede (nu 2 jr). De eerste miskraam was zwaarder ik zat toen echt in de put..de tweede ging wel..ik dacht naief te zijn en te denken dat als ik al 1 x een miskraam gehad had ik statistisch veel minder kans had op een nieuwe miskraam..maar helaas..het mocht niet zo zijn. mijn schoonzus zou gelijk uitgerekend zijn en is nu 15 weken zwanger..ik heb het geluk dat ik woensdag een positieve test had..wow na 2 cycl. weer zwanger.. zo zie je maar hoe vreemd het kan lopen..

issabel
 
Hi Monique,

Wat vreselijk onzeker allemaal. Ik heb nog geen ervaring met meerdere miskramen maar heb in februari een mk gehad en ben morgen 9 weken zwanger. Dit loopt helaas niet geheel vlekkeloos. Maar daar zal ik je niet mee vermoeien.  De schrik zat er  ineens weer  goed in hoor en nog eens door zo'n mk heen moeten? Ik zou niet weten hoe ik daaruit moet komen, dat denk ik nu, als het gebeurt zal ik mijn weg wel weer vinden met de tijd maar de angst is groot. Ik denk dat voor ons allen geldt dat we in staat zijn om weer verder te gaan maar met een flink litteken en behoorlijk angstig om dit nog eens mee te maken. Al zegt de gyn dat het gewoon twee keer achter elkaar kan gebeuren er is dan nog geen aanleiding om te denken dat er iets aan de hand is. Je gevoel kan dat gewoon niet rationaliseren. Ik althans niet meer.

Ik hoop dat die echo van 14 juli je gewoon goed nieuws gaat geven maar durf er eigenlijk niets over te zeggen, wat een spannende week gaat dit voor jou worden!! Bij mijn mk moest ik ook een week wachten om zeker te weten dat het mis was. Ik kan maar één ding zeggen denk aan jezelf, geef toe aan vermoeidheid, verdriet of wat dan ook. Neem de tijd en laat even weten hoe het is gegaan of als je een uitlaadklep nodig hebt we zijn er voor je!!!!

Liefs,
Daantje
 
lieve Monique,

Meis, het lijkt altijd zo oneerlijk, of niet? Ook wij kennen elkaar al
weer een tijdje op dit forum en echt, het word er soms niet makkelijker
op. Het spijt me te horen dat je weer dit verdriet moet meemaken zeg.
Soms is het teveel van het goede, maar het lijkt een cliche, het slijt,
ook dit keer.

Ik weet als geen ander hoe je vol kwaadheid zit, ook tenopzichte van je
lijf, maar echt het helpt niks. Schreeuw alles bij elkaar, laat je
tranen de vrije loop, maar ga niet in een hoekje zitten kniezen. Meid,
ze zeggen wel eens, alles heeft een reden. En die reden weet je nu nog
niet, maar ik weet zeker dat ook voor jou betere tijden zullen komen.
Probeer positief te blijven, want net als Miep altijd zegt, er is nog
zoveel meer. Eens kan je het naast je neerleggen, maar vergeten zal je
het nooit.

Ik weet het is allemaal zo makkelijk gezegd, maar ik weet ook dat het waar is.

Nu probeer ik anderen te helpen met hun verdriet, want het ziet er
naaruit dat voor mij het kinderen krijgen verleden tijd is. In ieder
geval voorlopig tot we meer weten. Moeilijk ja, onoverkomelijk nee. Ik
heb er 7 en nummer 8 zou echt supergewesnt zijn, maar misschien moet ik
eerst maar eens daar van genieten wat ik wel heb.

Geef het de tijd, en laat je gevoelens niet in een hoekje zitten. Geef
het een plekje zoals ook dit kindje al weer een plekje bij je had. In
je hart kan niemand iets bij je weghalen.

liefs Hester  

 
Hoi Monique,

als eerste wil ik je heel veel sterkte wensen en laat je emotie gewoon gaan. jij moet ook je gevoel kwijt net als anderen. neem wel de rust en de tijd om het te verwerken.
maar geef niet op ooit komt er een goeie tijd voor jouw. en ik bergijp die onzekerheid goed hoor heb dat zelf ook wel. april mijn mk gehad en nu weer druk met klussen maar al weer 2x niks wacht nu weer mij NOD week af (das van de week) Hoop dat het goed gaat maar anders gaan we gewoon door. onze kinderwens is zo groot dat ik niet gauw op geef.
hoop dat je ook de moed vind om verder te gaan maar denk eerst ff an je zelf!!

Groetjes astrid
 
Terug
Bovenaan