Soms wil ik dit... en kan het niet...

en daar bedoel ik mee: wat mij nog steeds het meest frustreert aan kinderen hebben, is dat je niet op elk tijdstip kan doen wat je wil doen

gelukkig kan ik er steeds beter mee omgaan want betreft de klusjes die gedaan moeten worden, die laat ik veel makkelijker liggen dan eerder.

maar als ik gewoon niet fit ben, moe ben, duf/sloom/chagrijnig en ik heb zo'n zin om lekker een boek te lezen op de bank, een film te kijken of te slapen (mijn 3 favoriete bezigheden als ik me klote voel) en dat kan dan niet, dan baal ik ten eerste, maar ten tweede voel ik me dan ook schuldig omdat ik geen zin heb om tijd aan mijn lieve mannetje te besteden...

ik beschouw het zelf als normale gevoelens, en kan me er ook best goed overheen zetten, maar nu ben ik gewoon moe (niet fit en niet goed geslapen) en dan heb ik het wel ff en dat wilde ik toch even kwijt...

groetjes Jenneke mv Ivar
 
Hey Jenneke!

Je beschrijft precies wat ik ook weleens voel.... ( En dat is inc. "hobby's" ) hahahhah!
En ik voel me er soms ook wel eens vreselijk schuldig over. Mensen moeten dan ook niet beginnen met: ja, jullie wilden kinderen, dat wist je van te voren...
Dat is het niet namelijk! Gewoon lekker een uurtje voor jezelf   zomaar. Niet eerst plannen, maar wanneer je er behoefte aan hebt dus. Ik denk dat dat is wat je boedoelt, toch? Gelukkig kan ik bijna altijd een beroep doen op opa en oma, waar ik eigenlijk nooit gebruik van maak, maar nu aan het eind van de zwangerschap is het soms toch wel lekker om mannetje een uurtje naar oma te brengen hoor! Gewoon even een uurtje of anderhalf, en dan gaat mama heel asociaal anderhalf uur in bed liggen stinken en bijslapen... Heerlijk vind ik dat...
Niet schuldig over voelen dus, we zijn heel normaal!

kus Marieke
 
Ik snap je helemaal.
Kan hier wel pagina's vol schrijven op dit moment, maar zal het jullie besparen.
Maar op deze momenten ben ik altijd zoooooo blij met mn ouders. Even Yoëll naar oma, mama even wat voor zichzelf (op dit moment het huis) doen.
En vooral vroeg naar bed doet af en toe ook wonderen
 
ff reageren op de opmerking "je weet waar je aan begint" nou dat wist ik dus echt niet. Misschien andere wel, maar ik niet. Het slaapgebrek, de totale afhankelijkheid, niet zomaar ff weg kunnen gaan. In theorie weet je dat misschien wel maar de praktijk is zo anders. Maar dat neemt niet weg dat alles het meer dan waard is.
 
Ach dat hebben we allemaal wel eens, vooral als je niet lekker in je vel zit. Toch geniet ik vaak van mijn meisje maar als ze neit gaat slapen 's middag terwijl ik op mijn tandvlees loop dan denk ik ook wel eens was ze maar even weg. (dit komt echt zelden voor). Wat ik doe (bad mum) ik plan mijn vrije dagen op haar kdv dagen, even geen Tess om me heen en even heel veel kunnen doen (meestal dus niet slapen maar rennen).

Oja van die opmerking daar heb je voor gekozen kan ik echt moord gevoelens van krijgen. Vooral als het is wanneer Tess een paar slechte nachten heeft gehad of als ik zeg dat uitslapen ook wel weer eens lekker zou zijn. Ja ik heb er dus niet voor gekozen dat die Loser ons in de steek heeft gelaten, dus dat vind ik zo'n K*& opmerking. (zo dat ben ik ff kwijt)

Liefs Nanda
 
Sja, ik heb zelf meer het idee dat dit valt onder
Je wilt altijd wat je niet kan krijgen
Ik had nooit zo de behoefte om 's avonds ineens weg te gaan....Maar nu het zowiezo niet kan....Wil ik het soms wel! Heel vervelend....
Ik troost me met de gedachte dat ze ooit de deur uitgaan en ik dan nog zéker (hoop ik dan) 50 jaar te gaan heb....haha

Maarre....ik denk dat we het aaaaaaaaaaaallemaal wel eens hebben...
Liefs Annet
 
Terug
Bovenaan