Soort van 'bang' voor mn eigen reactie...?

Ik ga morgen voor de 20 weken echo; nou willen wij heel erg graag weten wat het word omdat wij een best behoorlijke voorkeur hebben voor een meisje; niet alleen voor onszelf; vooral voor onze dochter die nu als meid eigenlijk in haar uppie opgroeit als het ware tussen 2 broers; een half- en een stiefbroer en verder ook nog eens 2 neefjes; meiden komt zij dus eigenlijk een beetje tekort zeg maar in haar directe omgeving, nu heeft ze uiteraard wel vriendinnetjes en zo op school; maar ja; dat is toch anders he? ;-)
Nu is zoals gezegd onze voorkeur dus vrij sterk; waarmee ik absoluut niet wil zeggen dat we eeuehm ongelukkig zouden zijn met nog een jongetje; zo lang het 10 vingers en 10 tenen heeft (dus gezond is) zijn we gelukkig; dat BLIJFT het belangrijkste; maar toch he? toch ben ik een beetje angstig voor mn eigen reactie als het morgen toch een jongetje blijkt; weet niet zo goed hoe ik het uit moet leggen, nogmaals; gezondheid is het belangrijkste; ook voor ons, en toch...tsja, durf ik niet van mezelf te zeggen hoe ik zou reageren als het wederom een knul blijkt....
Klinkt dit stom?
 
Dat klinkt helemaal niet stom. Ik had ook stiekem een voorkeur voor een meisje. Bij ons in de familie zijn er alleen maar meiden. En had eigenlijk geen idee wat ik met een jongen moest. Als ik dacht aan een kindje van mezelf zag ik me altijd met een meisje. Nou hebben we 2 weken geleden de 20 weken echo gehad en wat blijkt het is een knul.Moest even aan het idee wennen. Nu ik eraan gewend ben en weet dat de kleine het goed maakt, maakt het me eigenlijk helemaal niks meer uit. Maar wat jij ook al zegt als er maar 10 vingertjes en teentjes zijn. Ik heb trouwens gelezen dat je best verdrietig mag zijn wanneer het niet zo is als jij gehoopt of verwacht had. Ik wens je morgen heel veel succes en plezier met de 20 weken echo.
 
Ik denk dat veel ouders een voorkeur hebben voor het geslacht. En dat "mag" ook. Ik kan me alleen voorstellen dat na een eerste teleurstelling (als wel het een jongetje blijkt) het beeld van het gezin gaat ontstaan met jongens en 1 meisje. Even wennen maar ik kan me niet voorstellen dat dat gevoel zo negatief blijft. Zeker niet als je je kindje in je armen hebt, dan ontwikkelt zich een persoon, geen jongen.

Ik heb 2 meiden en een jongen, en nog precies ertussen in. In de familie ook heeeeeeel veel meiden, geen jongen waar onze zoon mee kan optrekken. En weet je? Hij lijdt er niet onder. Hij heeft zijn vader als voorbeeld. Jouw dochter heeft jou als voorbeeld. En het mooie van 2 zussen hebben voor mijn zoon is dat hij met alles en iedereen spelen kan. Ook met meisjes.

Je vindt er heus een weg in. En sta jezelf toe morgen teleurgesteld te zijn als het een jongen is. Het is een gevoel en gevoelens mogen bestaan... Laat het alleen niet de overhand nemen.
 
Ik had ook een voorkeur en een sterk voorgevoel. Toen de gynaecoloog zei dat het voor 80% zeker een meisje was was ik gewoon een beetje boos. Ik vond dat zo raar van mezelf en schrok wel een beetje van mijn eigen gevoel. Ik had echt zo iets van; dat klopt niet! Achteraf bleek mijn gevoel juist en is nu al meerdere keren bevestigd dat het een jongetje wordt. Maar ik snap je helemaal hoor.
Ook hier overheerste natuurlijk het idee; als het maar gezond is, maar stiekem hoopten we allebei toch ook erg op een jongetje.
Hoop dat het bij jullie net zo uitpakt als bij ons, maar dan dat het een meisje is.
 
he meis, ik snap hoe je je veolt in zo verre dat ierdeen wel een voor keur heeft zoals de ander ook zeggen, dus je mag gerust teleurgesteld zijn maar ga daarna nog wel genieten das zo belangrijk.

Ik ken 2 mensen 1 ervan die kon alleen maar meiden krijgen als het een jongetje ws, dan werdt het afgestoten, dus miskraam oof dood geboren.

andere die kan allen jongens krijgen,

dus ja het is zo rot als je alleen maar 1 geslacht kan krijgen , ze zijn egwenst maar als je elke keer zwanger bent en elke keer mis gaat wegens dat je lichaam het afstoot is dat niet leuk.

ik hoop voor je dat het een meisje wordt,

wij willen het niet weten, hopenlijk op een jongen aangezien ik graag een zoone n dochter wil, en een dochter hebben we al,maja je hebt het nooit vor het zeggen helaas.

s6 morgen en laat ff weten hoe je je veolt

liefs
 
Hoi Hoi,

Na 4 zonen toch stiekum op een dochter gehoopt
maar nummer 5 is weer een zoon.
Zijn er heel blij mij, ben dan ook inmiddels uitgegroeid tot een echte jongensmoeder.......
 
ik zit eens even te tellen; maar als k haar stief en half broer er op volgorde van leeftijd bij zou zetten; BLIJFT ze precies in t midden zitten; op volgorde van leeftijd zou t zijn; stiefbroer; haar biologische oudste broer; dan mn dochter dus; dan haar biologische jongste broer, en dan haar half broertje (van haar vaders kant) arm kind; ze hoopt zoooooo op een zusje (haar voorkeur is overigens nog veel en veel en veeeeeeeel groter als de mijne, maar dat mag als je bijna 6 bent he? ;-)
 
Terug
Bovenaan