hoi,
Ik woon samen met mijn man en Arjun bij mijn schoonouders in... het is tijdelijk totdat we op ons zelf kunnen wonen.
Ik herken veel van jullie irritaties over schoonmoeders. Ik irriteer me bijna dagelijks aan mijn schoonmoeder. Ter wijl ze eigenlijk best lief is. ze staat altijd voor me klaar en bedoelt alles goed. En ze heeft me in huis genomen terwijl ze me niet eens zo goed kende. Dat waardeer ik heel erg.
Ze heeft over alles met Arjun wel wat op te merken. en als ze Arjun aandacht geeft, wat ze vaak doet dan voel ik me vaak "overbodig."
Ook denkt ze alles beter te weten lijkt het wel.
Gisteren vertelde ik haar dat Arjun rijstebloem in de fles mocht en dat was mislukt omdat ik geen speen met grote gaten heb. we hebben hem toen gevoerd, maar dat was ook geen succes. ze Vertelde toen dat zij haar kinderen altijd met een lepeltje voerde en dat ik dat ook kan doen (dat hadden we gedaan, maar dat ging dus helemaal niet goed.) Ik zei haar dat ik volgende week weer geld heb en dan een nieuwe speen ga halen (dat ga ik maandag dus doen). Volgens haar moest ik zo snel mogelijk beginnen en ze wilde zelfs de speen of fles voor me betalen. Ik heb het afgewezen omdat ik zelf wil kijken voor een speen, ze ou me het geld dan wel geven, maar ik kan het zelf ook wel betalen, maar maandag pas.
Ik ben ergens wel blij dat we maandag gaan beginnen met de rijstebloem.
(nu ga ik denk ik heel gemeen klinken) Want ik ga vanavond uiteten met mijn man en zijn broer en schoonzusje. mijn schoonmoeder past op en gaat hem de laatste voeding geven. Ik had het daarover met mijn man (ik wist toen nog niet dat de rijstebloem in de fles niet goed zou gaan) of we hem zaterdag dan niet voor een keer ggeen rijstebloem kunnen geven omdat wij er dan niet zijn en Arjun nog aan de rijstebloem moet wennen. Ik vind het belangrijk dat Arjun went aan pap drinken, leeker vertrouwd met papa en/of mama. Maar mijn man had daar helemaal geen probleem mee, want oma heeft ervaring met baby's. Ik zei nog dat het om arjun ging, maar dan nog had hij er geen problemen mee.
Nu gaat ze arjun vanavond zijn laatste voeding geven en ik heb helemaal pijn in mijn buik ervan. Ik ben bang dat ze hem pap gaat voeren, als we niet thuis zijn. Ik weet ergens wel dat ze het niet zal doen zonder onze toestemming, maar toch ben ik er bang voor.
Sorry voor dit lange verwarrende verhaal. Maar ik wordt gek van mezelf, ik loop er al heel lang mee en ik durf er niks van te zeggen, anders heb ik het weer gedaan.
Ik heb hiervoor zelfs proffesionele hulp voor, want ik kom er alleen niet uit.
ik moest echt ff mijn verhaal kwijt. Ik wilde dit al een hele tijd opschrijven, maar ik durfde niet.
Zveel liefs
Ik woon samen met mijn man en Arjun bij mijn schoonouders in... het is tijdelijk totdat we op ons zelf kunnen wonen.
Ik herken veel van jullie irritaties over schoonmoeders. Ik irriteer me bijna dagelijks aan mijn schoonmoeder. Ter wijl ze eigenlijk best lief is. ze staat altijd voor me klaar en bedoelt alles goed. En ze heeft me in huis genomen terwijl ze me niet eens zo goed kende. Dat waardeer ik heel erg.
Ze heeft over alles met Arjun wel wat op te merken. en als ze Arjun aandacht geeft, wat ze vaak doet dan voel ik me vaak "overbodig."
Ook denkt ze alles beter te weten lijkt het wel.
Gisteren vertelde ik haar dat Arjun rijstebloem in de fles mocht en dat was mislukt omdat ik geen speen met grote gaten heb. we hebben hem toen gevoerd, maar dat was ook geen succes. ze Vertelde toen dat zij haar kinderen altijd met een lepeltje voerde en dat ik dat ook kan doen (dat hadden we gedaan, maar dat ging dus helemaal niet goed.) Ik zei haar dat ik volgende week weer geld heb en dan een nieuwe speen ga halen (dat ga ik maandag dus doen). Volgens haar moest ik zo snel mogelijk beginnen en ze wilde zelfs de speen of fles voor me betalen. Ik heb het afgewezen omdat ik zelf wil kijken voor een speen, ze ou me het geld dan wel geven, maar ik kan het zelf ook wel betalen, maar maandag pas.
Ik ben ergens wel blij dat we maandag gaan beginnen met de rijstebloem.
(nu ga ik denk ik heel gemeen klinken) Want ik ga vanavond uiteten met mijn man en zijn broer en schoonzusje. mijn schoonmoeder past op en gaat hem de laatste voeding geven. Ik had het daarover met mijn man (ik wist toen nog niet dat de rijstebloem in de fles niet goed zou gaan) of we hem zaterdag dan niet voor een keer ggeen rijstebloem kunnen geven omdat wij er dan niet zijn en Arjun nog aan de rijstebloem moet wennen. Ik vind het belangrijk dat Arjun went aan pap drinken, leeker vertrouwd met papa en/of mama. Maar mijn man had daar helemaal geen probleem mee, want oma heeft ervaring met baby's. Ik zei nog dat het om arjun ging, maar dan nog had hij er geen problemen mee.
Nu gaat ze arjun vanavond zijn laatste voeding geven en ik heb helemaal pijn in mijn buik ervan. Ik ben bang dat ze hem pap gaat voeren, als we niet thuis zijn. Ik weet ergens wel dat ze het niet zal doen zonder onze toestemming, maar toch ben ik er bang voor.
Sorry voor dit lange verwarrende verhaal. Maar ik wordt gek van mezelf, ik loop er al heel lang mee en ik durf er niks van te zeggen, anders heb ik het weer gedaan.
Ik heb hiervoor zelfs proffesionele hulp voor, want ik kom er alleen niet uit.
ik moest echt ff mijn verhaal kwijt. Ik wilde dit al een hele tijd opschrijven, maar ik durfde niet.
Zveel liefs