Vandaag over precies 6 weken is het D-day. En eerlijk gezegd ben ik heel dubbel: ik heb geen superromantische gevoelens bij de buik. Vind het leven voelen erg uniek, maar het minder mobiel zijn onprettig. Ik zal buik dan ook niet missen en die mag best wat eerder verdwijnen.
Aan andere kant: dit is ons 2e kindje en ik vind het wel heel spannend hoe het allemaal zal gaan lopen: kunnen we het wel aan? hoe zal de oudste het vinden, zal hij niet vreselijk jaloers en verdrietig zijn omdat hij z'n aandacht moet delen? hoe ga je met tijd om? kun je er wel van 2 tegelijk zoveel houden? Etcetcetc. Wat dat betreft mag t nog wel even duren hoor!
En we hebben de kamer voor onze oudste nog lang niet klaar. Nu slaapt de uk eerste periode bij ons ivm borstvoeding (en het feit dat onze slaapk verdieping lager ligt dan de kinderslaapk). Moet nog veel gebeuren voor uk mag komen.
Wat ook spannend is: hoe ligt deze uk. Heeft lange tijd ook dwars gelegen net als 1e (en dus ks-indicatie), maar lag laatste keer met hoofdje omlaag. Wil eigenlijk zekerheid, want moet veel hulp inschakelen voor oudste bij ks. Maar ja, dat laat zich niet zo makkelijk regelen en plannen he. Dus probeer ik dat los te laten en wel te zien wat er op ons afkomt.
Succes allemaal met de laatste spannende weken. Toch ook genieten ervan, want voor je het weet zijn ze voorbij en is het december!!
Groetjes Mira
