Speen afleren

A

ANONYMOUS_USERNAME

Wij zijn vanavond begonnen om Milan zonder speen te laten slapen. Maar wat vind ik het vervelend om hem zo verdrietig te horen huilen. Ik weet het, ik moet door pakken.... maar mijn moederhart word wel ongelooflijk op de proef gesteld nu. Ben net even bij hem wezen kijken en hem een aai over zijn bol gegeven, maar het lijkt wel dat zijn verdriet alleen daardoor al erger word. Heb hem verteld dat hij nu een grote vent is en dat een speen voor baby's is en dan zegt hij heel lief dat Milan grote vent is.....
Ik kan me niet herinneren dat Jorick zo'n verdriet had toen wij hem vertelden dat de speen voor de baby was. Ok, de situatie was toen anders want toen werd hij grote broer en was Milan natuurlijk net geboren. Maar zo verdrietig heb ik hem niet gehoord...
Jeetje ik voel me gewoon een waardeloze moeder.... (natuurlijk ben ik dat niet en moet hij ooit van die vreselijke speen af en het is beter nu dan later, maar toch !)
Ik moest dit even van mij afschrijven en ik hoop dat Milan straks toch lekker gaat slapen...

Groetjes
 
Oh, die Milan. Ik kan me voorstellen dat je het zielig vindt klinken om hem te horen jammeren om zijn speen. Maar wat je zegt: nu even doorpakken.

Julian slaapt ook nog met speen en owee als zijn speen buiten zijn bereik is... Ik speel alleen nog maar met de gedachte om de speen af te leren en heb nog niet de moed om hem echt af te pakken.
Heb laatst wel een boek uit de bieb meegenomen over afscheid van de speen, misschien wel een tip voor jou?

Ik heb zelf erg lang geduimd en ik ben een beetje bang dat Julian dat ook gaat doen als de speen weg is. Heb zelf tijden met een buitenboordbeugel moeten lopen en dat hoopte ik met de speen te kunnen voorkomen. Maar helaas constanteerde de tandarts laatst al dat hij "speent of duimt". Komt met het vaste gebit vast wel weer goed....hoop ik dan....

In ieder geval succes! En nu niet meer teruggeven hoor, die speen. Heb je hem samen met Milan weggegooid?

Een goede nacht alvast!

Ellen mv Julian
 
Hoi,

Ik weet wat je doormaakt. Ik heb Jamie een paar weken voor zijn 2e verjaardag ook verteld dat speentjes voor baby's zijn. En heb hem cold turkey weggehaald. Hij is 3 kwartier echt heel boos geweest. Schreeuwen, gillen, huilen, schoppen slaan alles wat hij maar kon bedenken. Maar na die 3 kwartier is meneertje doodmoe in slaap gevallen en sindsdien gaat het helemaal goed. Hij heeft er na die tijd nog weleens om gevraagd, maar als ik zei dat hij weg was ging het goed.

Nu zegt hij alleen tegen alle kindjes die een speen in de mond hebben baby, hihi. Ook als die weet ik veel hoeveel ouder zijn, haha.

Heel veel succes ermee!! Ik hoop dat het bij jullie net zo goed gaat als het bij ons ging.

gr. Natasja mv Jamie
 
Hoi,

Tja, ik sta er wat dat betreft toch iets anders tegenover. Waarom de speen in een keer afnemen? Ik ben van mening dat het beter is om het af te bouwen, of zoals je zelf al schrijft af te leren, en dat is niet in een keer afpakken, toch?! Niet boos worden omdat ik dit zo stel, maar je moet je voorstellen dat de speen zijn steun en toeverlaat is. Hij wordt er rustig van en  het heeft een troostend effect.

Ik ben Siebe nu aan het leren dat hij zijn speen 's ochtends niet meer mee naar beneden mag nemen. In eerste instantie lukte dat ook niet, maar nu wel. Nu krijgt hij hem alleen nog 's nachts en wanneer ik als ik zelf naar bed ga nog eens ga kijken bij hem, haal ik zijn speen uit zijn mond en slaapt hij gewoon door..... Over een tijdje als hij het meer begrijpt, ga ik hem helemaal afschaffen. Op deze manier went hij er aan dat hij hem niet meer nodig heeft.

Maar zoals altijd, ieder zijn ding en als het bij jullie zo goed werkt dan is het goed, niet waar!

Succes in ieder geval...

Groetjes Fonske

 
Ik ben het met Fonske eens.
Ik heb wel es gehoord dat de tandjes zich weer herstellen mits ze nog niet gewisseld hebben.
Juli was al 4 toen ze van d'r tutje afging. We hadden haar een kadootje beloofd als ze er echt zonder kon slapen. Het  was een paar avondjes even  moeilijk voor haar, maar daarna ging het perfect.  Het voordeel van wat later afleren is dat je het ze goed kan uitleggen. Ze wist  dat d'r tandjes ervan naar voren gingen staan en het  vooruitzicht als een konijntje door het leven te gaan stond haar niet echt aan.

Finn krijgt z'n tut alleen als ie naar bed gaat en af en toe in de auto als we veel moeten rijden, verder niet.
Ik laat 'm nog maar lekker hoor. Hij is nog zo klein.
Als ie 16 is en een vriendinnetje krijgt zal ie er toch wel  vanaf zijn, haha.

Succes!

Tessie, mv Juli & Finn  
 
Hallo,

Ook ik speel met de gedachte om de speen uit ons leven te krijgen omdat ook hier de tandarts duidelijk zag dat hij een speentje had.

Ik heb er echter ook voor gekozen het op de manier zoals Fonske omschrijft te doen.
Jente had ook een speen in de auto, die hebben we toen we bij de tandarts vandaan kwamen weggegooid in een prullenbak. Hij vraagt er nooit meer om maar zegt wel: 'speen auto in prullebak'.

Verder is hier nu ook de regel: speen blijft boven! Als hij boven is mag hij de speen best even pakken maar als hij naar beneden gaat, blijft de speen boven. Hond mag wel mee naar beneden. Dit gaat eigenlijk best goed.

Nu wil ik in het nieuwe jaar (vind deze periode niet een goed moment om zijn speen af te bouwen, drukte en spanning, ik denk dat hij hem veel te hard nodig heeft) zijn speen verder af bouwen.
Misschien kijken of hij in de middag zonder kan en hem belonen op een bepaalde manier en later de avond er ook af.

Ik denk dat een speen zo weg halen bij een kind best zal werken, maar persoonlijk vind ik het heel zielig. Het is zijn steun en het heeft hem rust en vertrouwen.

Maar nogmaals, meningen zullen verschillen hierin. Bij de ene werkt het ene beter en bij de ander het andere. Doe wat je zelf denkt dat goed is!

Groetjes Fennie en Jente
 
Hoi.

Ik heb hem cold turkey uit bed weggehouden. Jamie had hem al heel lang niet meer overdag beneden. Ik vind het ook zielig om hem helemaal in een keer weg te halen. Dus hebben we het eerst rustig afgebouwd naar alleen maar  in bed. Maar goed, toen moest meneer er toch aan geloven om hem in bed ook niet meer te krijgen. Dat overdag afleren was zo gedaan. En heeft ook geen moeite gekost.

Ik ben het dus ook met de dames hierboven eens hoor.
Ik had het er niet echt duidelijk neergezet geloof ik, hihi.

Gr. Natasja mv Jamie
 
ik denk dat je gewoon je eigen gevoel moet volgen.
je ziet dat iedereen het op zijn eigen manier doet, en welke het beste is???

Wij hebben toendertijd al 2 weken voor merels verjaardag tegen haar gezegd: als je straks een groot bedje krijgt dan doen we het fiepje weg he..dan ben je een grote meid.
dit hebben we iedere dag gezegd en toen het zover was hebben we gezegd: nu ga je in het grote bed en is het fiepje niet meer nodig...
ze heeft m geen moment gemist!
hadden we niet verwacht...
maar omdat we het vantevoren al zo vaak gezegd hadden was er meer op voorbereid misschien?

succes.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan