Speen afleren

Hé meiden,
Milan heeft al heel lang zijn speen alleen nog maar in bed als hij moet slapen. Dit was ook geen probleem. Maar nu neem ik Milan altijd de speen uit als hij ongeveer 5 minuutjes slaapt en leg hem dan aan het voeteneind van zijn bedje. Dit heb ik ook altijd bij Jorick gedaan en dat werkt gewoon perfect. Alleen is het wel zo dat Jorick (nog steeds eerste gebit)  zijn boven gebit verder naar voren staat dit komt door duimen/speen zei de tandarts. Tja hij is nu toch echt al 2 jaar zonder speen en heeft niet geduimd en toch is het nog te zien. Dit wil ik dus voorkomen bij Milan en volgens de tandarts kun je het beste beginnen rond een jaar of 2. Vraag me niet waarom. Maar goed gisteravond hebben we Milan een half uurtje laten brommen en huilen en hebben hem toen zijn speentje maar weer gegeven. Vanmiddag gaat hij met speen naar bed en vanavond gaan we het weer proberen om hem zonder te laten slapen. Eerst gaan we even naar mijn zusje, ze heeft nl net haar babykamer gekregen en is nu aan het inrichten en dan neem ik Milan en zijn speentje mee en ga kijken of hij hem in het nieuwe bedje wil leggen. En dan afscheid nemen en vanavond dan met dat verhaal hem te overtuigen dat hij echt zonder speentje moet gaan slapen. Als het niet lukt dan gewoon morgen weer verder proberen......

Groetjes Jolanda
 


In deze periode waarin ze heel veel leren en de dingen  bewuster/intenser meemaken wil ik écht niet zijn vertrouwde tut afnemen...



S'avonds gaat er toch veel in dat koppie om en dan is een tut toch een soort rustpunt.


 
Ik heb geluk dat Kay hem ook alleen maar heeft in bed, en dan met name om in slaap te vallen. Eenmaal in slaap spuwt hij hem uit en wordt zo dus ook zonder tut wakker.


 
Hier dus wel al vroegtijdig het ritme aangeleerd dat het tutje is om mee te slapen en dus ook in bedje blijft liggen als we naar beneden gaan. Dit doen we dan ook altijd met een vast ritueeltje haha.. Kay zegt dan "slaap lekker tutje, tot later" en stopt de tut onder de lakens. Vervolgens houd hij de vinger voor de mond en zegt "tut slapen.. ssstt", dan gaan we van de kamer af.


 
Soms vraagt hij wel eens om zijn tut, maar geeft dan eigenlijk zelf al meteen antwoord met "tutje slapen?" haha..


 
Maar hij krijgt hem dus ook als we een flink stuk moeten rijden en hij moe is, om in slaap te vallen dus.

Dus van die enkele minuten dat hij dat ding op een dag in zijn mond heeft maak ik me geen zorgen.

Lekker laten tutte, vond ik vroeger ook zo heerlijk!

Over een tijdje, als hij het beter begrijpt, zal ik met hem afscheid gaan nemen van de speen en blijft zijn doekje over. Hiermee kan hij tzt nog lekker friemelen in z'n bedje..


 



 
Esmé mv Kay en ???


 

 
 
 
Hey

Denk er ook over om Sep zn speen af te leren, hij blijft dan al wel al in bed en ook in auto maar Sp zn tandjes staan behoorlijk naar voren.. Ik had dat vroeger precies zo en het is wel goed gekomen maar toch..
Misschien inderdaad goed idee om het af te bouwen naar alleen savonds, zeker nu hij zo beroerd slaapt laatste tijd. Had tijdje geleden gelezen over dat iemand zn  middagslaapje niet meer wilde, ik ben bang dat dat nu ook hier aan het gebeuren is..  weeh daar gaat mn vrije uurtje..

xx
 

Lili heeft van mij ook altijd alleen de speen in bedje gemogen..

ze pakt hem wel eens als ze in bedje gaat liggen (er liggen er nog3 voor aap hond en schaap!) maar 9 van de 10 keer deelt ze aan al haar knuffels speentjes uit en    vind ze ze zelf vies (bah tutje vieeees...) dit zeggen wij namelijk zodra      ze hem indoet...

Ik neem ze ook nog niet weg omdat ik bang ben dat ze daarna misschien niet meer zo makkelijk naar bedje gaat denk ik...

succesmet iedereen zn keus!

Liefs Lonneke
 
Toen onze dochter een paar maanden oud was, hebben wij de speen alleen nog in bed gegeven. Ik vind het altijd een vreselijk gezicht die kids overdag met een speen.
Mijn nichtje had hem zowat dag en nacht in, zelf toen ze 3 was. Ze kon goed praten, maar met speen praatte ze als een baby en konden we niets verstaan. Mijn man en ik namen voor: dit willen we niet.

Op een gegeven moment wilde we ook van de speen af in bed, maar ja dat is na anderhalf jaar best lastig.
Tot ze steeds haar speen uit bed gooide (en huilen) en wij dan 10x heen en weer naar boven liepen om hem te geven. Ze wist dat we dan zouden komen en dat wilde ze.
Ik ben er mee gestopt, heb de speen op de grond laten liggen, ben niet meer naar boven gegaan. Na 10 min. huilen is ze gaan slapen.

Ik vond het een mooi moment om de speen af te leren en heb hem sindsdien niet meer gegeven. 3 dagen huilen en moeilijk in slaap komen, 's middags heel kort slapen. Ik heb doorgezet, ook al vond ik het ontzettend moeilijk haar zo boos en verdrietig te horen.
Maar na die 3 dagen ging het beter en heeft ze nooit meer naar die speen gevraagd.
Dus met andershalf jaar oud was ze van die speen af!!

Ze heeft nog een aantal weken daarna kort geslapen en werd heel boos wakker.
Maar nu slaapt ze weer prima, van de week zelfs een paar keer 3 uren 's middags. En dan 's avonds ook weer prima en de nacht door.
Alle leeuwen en beren op de weg die ik zag kwamen hier niet uit: ik dacht straks gaat ze duimen (heb ik vroeger ook gedaan), maar doet ze niet. Ook niet doordat ze het bij anderen ziet. Ik dacht dat haar middagslaapje voorbij zou zijn of korter zou blijven, ook dat is niet waar, ze slaapt gewoon nog heerlijk een uur of meer. Als je bij andere kinderen een speen ziet, wil ze zelf niet en vraagt er niet om, ook niet nadat ze foto's ziet van haarzelf waar ze een speen heeft.
Het doet haar niets meer.

Het wil niet zeggen dat als ze ouder zijn (een jaar of 4) dat het afleren dan makkelijker is. Mijn andere nichtje heeft tot haar 4e jaar een speen gehad en was er aan 'verslaafd' of 'gehecht'. Maar mijn schoonzus vond het tijd om hem weg te doen toen ze naar de kleuterschool ging. Maar dat ging niet makkelijk.
Na dagen voorbereiden en uitleggen dat de speen dan weg moest was het zover: speen samen weggegooid. Gevolg: laat in slaap komen 's avonds, boos zijn, huilen, huilen, keer op keer naar beneden komen, drama. Dit heeft een aantal weken geduurd. En dan was ze 4 jaar en zou ze zeggen dat ze het dan beter zouden snappen.

Zo zie je maar: het is bij ieder verschillend. Vroeg of laat zullen ze er van af moeten en hoe je dat doet??? Kijk wat bij je past en welke manier je wilt.
De gevolgen kun je niet overzien, dat zie je pas als je begint.
En pakken die toch negatief uit, dan is doorzetten van belang.
Ik ken ook verhalen dat kinderen samen de speen met ouder weggooien en geen problemen ermee hebben daarna.

Ik ben in ieder geval blij dat onze dochter er zo snel van af is gekomen, ook al vond ik het heel erg moeilijk haar zo te horen huilen.

Succes!!
 

Hier wordt het denk ik ook een probleem: Fabio slaapt namelijk met 3 spenen! HIj slaapt niet met een knuffel (die liggen wel in zijn bed, maar hij knuffelt er haast niet mee) maar hij heeft een speen in zijn mond en een in elk handje. Die wisselt hij dan iedere keer om en zo valt hij in slaap. Zodra hij slaapt, valt ie uit zijn mond en dus slaapt hij niet met de speen. 's Morgens legt hij zelf zijn spenen in de koelkast want hij weet dat ze niet mee mogen naar beneden.

Verder heeft hij ook een speen in de auto voor de lange ritten.

Gezien de weinige momenten dat hij dus een speen heeft, vind ik het nu ook nog niet zo nodig om het af te leren....

Groetjes van Cissy

 
Goed dat je de stap gewaagd hebt, wij zullen er ook nog aan moeten geloven. Thom heeft namelijk ook een speen met slapen. Hoe gaat het nu, is Milan er al een beetje overheen?
Groetjes Laura mv Thom
 
Even update tweede avond zonder speen... NOT !!! Na een uur huilen toch maar weer de speen gegeven. Vanavond proberen we het gewoon weer. Ooit zal hij toch snappen dat mama en papa gaan winnen. Ik kan hem alleen echt niet veel langer laten huilen omdat Jorick naast hem slaapt en hij dus gewoon niet in slaap kan komen met een hele zielige kleine Milan naast hem in die andere kamer...
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan