Spoken

<p>Ik moet echt even iets van me af schrijven waar ik tegenaan loop maar me ook over verbaas</p><p>Wat is het met vrouwen dat ze massaal hun nare ervaringen op tafel gooien? Je bent in zeker de eerste 12weken al zo onzeker en dan komen er zoveel mensen die daar scheppen bovenop doen door hun eigen nare ervaringen met je te delen. Ik begrijp dat niet. Hun zoude toch juist moeten begrijpen dat je juist comfort nodig hebt. Als ik blij ben met een goede 8weken echo en dan komt er iemand met "tja had ik ook maar met 10weken ging het mis". Ja sorrie maar waarom? Ik heb haar laatst een collega op aangesproken en die zei dat mensen en zijzelf dat doen om je te beschermen. Ik vind dat de grootste onzin want zeker na een mk weet ik heel goed wat er mis kan gaan. </p><p>Maar ook hier op het forum. Mensen zijn bang om dat ze bijv bloed verliezen ofzo en roepen eigenlijk om steun. Ik zie zoveel "adviezen" en verhalen daar op met dat het bij andere ook zo was toen het mis ging. Ipv dat we niet zelf vk gaan uithangen iemand verwijzen naar een vk een positief bejegenen. En tuurlijk hoeven we niet te doen alsof er nooit niks gebeurd maar als je ziet dat iemand al zo bang is.. </p><p>Maar misschien is dit iets wat ik alleen denk. Dat kan en mag. Wou het wel gezegd hebben zodat sommige hier misschien net iets bewuster zijn van hun reacties </p>
 
Ik ben het helemaal met je eens! Je leest zoveel meer negatieve verhalen dan positieve verhalen. En dan te bedenken dat het vaker goed dan fout gaat! Heb zelf precies het zelfde meegemaakt hoor, was ook erg onzeker de eerste periode. Was zo blij dat ik met 7 weken een echo had met kloppend hartje. En dan hoor je later van een vriendin, ja dat had mijn zus ook en met 10 weken ging het toch mis. Hier vraag ik toch niet om? Dit heeft mij nog meer onzeker gemaakt. Ik heb de dagen in week 10 zitten aftellen. Als ik maar door die 10e week heen kom, wat helemaal niet njodig was. Mijn vk had gezegd dat de kans dat het nog mis ging na die 7 weken nog maar 3 procent was. 
Ook hier op het forum vind ik dat je inderdaad heel veel negatieve dingen leest. Snap ook wel dat mensen de pijn van zich af willen schrijven, maar vind het toch wel een beetje dubbel.
 
Ik snap wat je bedoelt alleen is het inderdaad echt uit bescherming bedoelt. Mijn eerste zwangerschap is beëindigd in een miskraam zelfs na een goede echo. Mensen in mijn omgeving zeiden ook waarom vertel je het al etc. En ik werd toen ook boos want ik wilde mijn geluk delen. Helaas werd dit waarheid en deed het me zoveel pijn. Sindsdien ben ik voorzichtiger. Er heerst bij sommige ook een taboe nog erop. Na mijn miskraam kwamen er zoveel verhalen los. En tuurlijk wil je ook positieve verhalen horen dat zeker, maar het is naar mijn idee beter om er rekening mee te houden. Dan komt de klap misschien iets minder hard aan. 
 
Was nog iets vergeten te zeggen. Ik zit persoonlijk op dit forum voor onder andere steun na alles. Ben nu weer zwanger en kan het met niemand erover hebben nog. Dit wil ik nog niet, omdat ik eerst zekerheid wil. Ik denk dan ook dat dit forum er is voor mensen die steun zoeken en gewoon voor elkaar er zijn en ervaringen delen. Zowel goeie als slechte ervaringen. 
 
Snap wel wat je bedoeld. Want het liefst zit je op een roze wolk zonder de kennis van mogelijk gevaar. 
Soms kunnen verhalen ook leiden tot hoop. Als het (een aantal keer) mis is gegaan en daarna toch goed is gekomen, is dat ook iets fijns om als voorbeeld te krijgen. 
Super fijn dat je een goede echo hebt gehad!!  
 
[quote quote=10125663]Ik snap wat je bedoelt alleen is het inderdaad echt uit bescherming bedoelt. Mijn eerste zwangerschap is beëindigd in een miskraam zelfs na een goede echo. Mensen in mijn omgeving zeiden ook waarom vertel je het al etc. En ik werd toen ook boos want ik wilde mijn geluk delen. Helaas werd dit waarheid en deed het me zoveel pijn. Sindsdien ben ik voorzichtiger. Er heerst bij sommige ook een taboe nog erop. Na mijn miskraam kwamen er zoveel verhalen los. En tuurlijk wil je ook positieve verhalen horen dat zeker, maar het is naar mijn idee beter om er rekening mee te houden. Dan komt de klap misschien iets minder hard aan.[/quote]
Ik vind ook zeker dat dat taboe eraf moet. En op mijn werk weten ze het al sinds ik het weet ivm agressie cliënten. De vorige keer dus ook toen het mis ging en ik heb daar nooit spijt van gehad omdat het me steunde. Het is zeker niet iets wat onbesproken moet zijn Want mensen die het doormaken moeten zich niet alleen voelen. En we moeten realistisch blijven. Maar het gaat me meer op de momenten waarop dit word besproken. Zoals wanneer iemand al onzeker en bang is. Ik denk niet dat het dan een meerwaarde heeft. Mensen zitten al in angst en vol hormonen. Ik kon wel in huilen uitbarsten als iemand mij in reallife zo benaderde. Je bent zo kwetsbaar. 
 
[quote quote=10125670]Snap wel wat je bedoeld. Want het liefst zit je op een roze wolk zonder de kennis van mogelijk gevaar. Soms kunnen verhalen ook leiden tot hoop. Als het (een aantal keer) mis is gegaan en daarna toch goed is gekomen, is dat ook iets fijns om als voorbeeld te krijgen. Super fijn dat je een goede echo hebt gehad!![/quote]
Ja dat is waar. 
Dankje :) 
 
Helemaal mee eens! Ik had er zelf niet eens bij stil gestaan dat het mis zou kunnen gaan tot ik hier op het forum kwam en vanalles las waar ik onzeker van werd en bij na ging denken.. 
 
Terug
Bovenaan