sprongetje...ik krijg jeuk van dat woord..

[Anoniem]

Hihi nu haal ik me wat op de hals hoor, maar ik ben in een opstandige bui vandaag,
Ik krijg echt jeuk van het woord sprongetje...
Ik lees het weer overal op dit forum. Ik geloof dat het komt uit het boek oei ik groei?
Nou die persoon heeft wel naam gemaakt met dat woord!
te pas en te onpas wordt het gebruikt, huilt je kind een paar dagen: ja het heeft een sprongetje.
Nou mijn kind huilt gewoon als het en vieze broek heeft, honger heeft, zich zeer heeft gedaan, en slechte bui heeft, moe is of wakker geschrokken is door lawaai, of ziek is of soms om een reden die ik niet kan bedenken, maar dat, als ik mijn dochter zou kunnen verstaan vast en zeer een gegronde reden heeft, maar ik denk niet dat ze zal zeggen: laat me maar mama ik maak een sprongetje door.....


groetjes Elke

 

[Anoniem]

Hoi Elke

Hahahah, je hebt helemaal gelijk! Ik denk dat het komt omdat je als moeder gewoon altijd een reden wilt hebben voor het huilen. Dus als het niet een van de door jouw genoemde redenen is en je weet het niet meer, ja dan geven we er toch het naampje "sprongetje"aan. Ach was eerder toch hetzelfde, de eerste drie maanden: oh zullen wel krampjes zijn. Vooral mijn man had daar een handje van, elk huiltje werd een krampje. Werd er heel kriegelig van.

Mijn moeder en schoonmoeder hebben trouwens ook overal een antwoord op: Ah hij zal wel last hebben van zijn tandjes. Dit roepen ze nu 2 maanden en er is nog niets te zien, niet het kleinste witte puntje. Maar goed als hij straks tandjes heeft zal ik vast te horen krijgen, zie je wel, hij had last van zijn tandjes.

Carina

 

[Anoniem]

Haha, ja het woord sprongetje wordt wel erg vaak gebruikt. En het komt inderdaad uit het boek Oei ik groei. Heb het zelf ook.

En tandjes. Al maanden lang roept iedereen: Oh hij kwijlt veel en bijt overal op? Dan komen er tandjes. Vorige week (eindelijk) z'n eerste tandje doorgekmen vanonder. Voor de rest niets aan 'm gemerkt.

Groetjes,
Nelly.

 

[Anoniem]

hoi,

dat woord "sprongetje"komt idd uit het boek oei ik groei, wat ik ook idd heb, ik wil ook altijd graag weten waarom mijn kindje huilt en als dat dan een "naam"heeft lijkt het iets makkelijker, is natuurlijk niet zo maar dan lijkt het een reden te hebben, en hoe je het went of keerd, mijn zoontje heeft wel tijdens de weken dat het boek noemt, zijn "buien". dat zal vast niet voor ieder kindje gelden, maar ik vind het wel fijn om te weten waar het vandaan komt. voor de rest ben ik niet zo'n boeken mens en denk dat ieder kindje uniek is in zn eigen doen en laten.

groetjes susanne

 

[Anoniem]

Het is idd wel een rage-woord dat sprongetje.
Tuurlijk is ieder kind anders en huilt de mijne ook als ze honger heeft/gepoept heeft/tandjes etc.
Maar als ze dan een langere periode uit haar doen is en ik lees dan hier dat andere babies van dezelfde leeftijd het ook hebben, dan denk ik toch echt dat het ook aan de leeftijd ligt.
Het boek heb ik niet en wil ik ook niet. Ik hoef van te voren niet te weten wanneer zo'n zogenaamd sprongetje komt. Dat merk ik vanzelf wel.
Ik denk dat het ook een beetje een verzamelnaam is voor een combinatie van dingen en als je het dan in een boek moet benoemen, moet het wel een naam hebben hé!
Sil

 

[Anoniem]

hey!!!

Ik heb dat woord nog nooit gebruikt!! Ik denk dat memmies het gebruiken als reden waarom hun kindje huilt! Dan heeft het een naam zeg maar.

xx memke

 

[Anoniem]

Hoi,

Uhhhh, vroeger heette het groeispurt, dus zo ontzettend nieuw is sprongetje niet hoor ;-) Ben het wel met je eens dat inmiddels álles sprongetje heet, maar ik moet zeggen dat ik het wel fijn vindt om te weten wanneer ze weer een hobbel doormaakt.

Overigens zit Heather precies op het 'oei ik groei'- sprongen schema. En ik merk aan mezelf dat ik het beter kan hebben als ik weet wat er aan de hand is, waarom ze niet lekker in d'r velletje zit. Het is trouwens meer het 'niet lekker in d'r vel zitten' dan het huilen.

Groetjes, KT

 

[Anoniem]

Ik ben het met je eens dat dit woord vaak gebruikt word, en ik denk dat je ook moet oppassen dat je niet bij alles denkt: ach, het zal wel een sprongetje zijn! Want er kunnen nog zoooveel meer dingen aan de hand zijn met die kleintjes!
Maar ik heb het boek zelf ook, en ik moet ook eerlijk zeggen dat ik het wel fijn vind als mijn dochtertje in een moeilijke periode zit en ik kijk dan in het boek, dat ik zie dat dat "normaal" is rond die leeftijd! Het geeft toch een soort rust vind ik...
Anders zou ik me de hele tijd afvragen, waarom huilt ze nou??? En nu ik "weet" dat er een aantal sprongetjes zijn bij bepaalde leeftijden weet ik dat het daar door komt (als ik zeker weet dat het niks anders is) en kan ik er veel beter tegen.
Ik kijk wel nooit wanneer een sprong weer komt, dat merk ik vanzelf wel!