Hallo,
Ik wilde even reageren op de opmerking dat het emotioneel zwaar is en over de hormonen.
Kinderloosheid is over het algemeen al emotioneel zwaar, of je nu wel of niet IUI of IVF of ICSI doet. En dat blijft het ongeacht of je wel of geen behandeling doet. Het verschil zit 'm er in dat je bij een behandeling in ieder geval wel het gevoel hebt dat je er alles aan doet. Dan nog blijft het natuurlijk een keuze voor ieder stel of je het wel of niet gaat doen, en iedereen moet dat voor zichzelf bepalen. Het is geen eitje, maar het is ook geen onoverkomelijke berg. Dan nog zijn er natuurlijk een boel redenen om het niet te doen en ieder moet daar zelf over beslissen. Ik wil alleen mijn verhaal doen om te laten lezen hoe het ook kan.
Zelf heb ik 5 IUI's en 1 IVF achter de rug. Bij alle behandelingen heb ik hormonen gespoten en ik vond het reuze meevallen. Oke, spuiten is niet de aangenaamste bezigheid, maar ik vond de wachtweken vele malen erger. De meeste vrouwen hebben ook weinig tot geen last van de hormonen. Ik had ook gedacht dat ik er zwaarder op zou reageren, maar dat viel reuzemee en ik heb er weinig tot geen last van gehad (af en toe wat hoofdpijn en soms wat chagrijnig). De IVF was inderdaad emotioneel een stuk zwaarder, maar dat zit 'm voornamelijk in het wachtstuk (is het wel, is het niet gelukt). Een punctie kan heel pijnlijk zijn, maar gelukkig viel het bij mij erg mee. Ook dat kan per keer verschillen!!
En het resultaat mag er zijn: ik ben nu 17 weken zwanger!
Iedereen veel succes met jullie keuzes en behandelingen. Ik hoop dat het voor iedereen het gewenste resultaat oplevert.
Esk