<p>Ik had al eerder een topic geopend over het slapen van mijn dochter. Het lijkt alleen steeds erger te worden. Ze sliep voorheen de nacht gelukkig goed. Na 22 uur viel ze in slaap en werd ze tussen 6 en 8 wakker. Overdag slapen bleef een probleem maar soms lukte het me nog om haar een dutje te laten doen. Soms een uurtje en soms zelfs drie uur. </p><p>Ze bleek een koemelkallergie te hebben en na de aanpassing van voeding hadden we in no-time een andere baby.</p><p>Het lijkt wel sinds anderhalve week dat het weer erger wordt (ze is 15 weken en zou eigenlijk in rustig vaarwater moeten zitten) ze slaapt nauwelijks. Overdag is het alleen maar huilen, huilen, huilen. Om 6 uur gaat ze aan en met geluk valt ze in slaap voor twaalven 's avonds.</p><p>Omdat ze van begin af aan zeer weinig slaapt moesten we dit van de ka accepteren. Min of meer doe ik dat ook, want CJG is geweest en we hebben er alles aan gedaan dat ze beter slaapt maar nietd werkt. Conclusie: slaap kan je niet afdwingen, ze volstaat met minder slaap.</p><p>Ja. Ze ontwikkelt prima en groeit goed wonder boven wonder. Alleen begin ik langzaam aan gek te worden. Als ze na twaalf 's avonds eindelijk slaapt na een hele lange dag, val ik ook als een blok in slaap. Alleen ZIJ is na drie uurtjes klaar wakker en doet daarna alleen maar hazeslaapjes van tien minuutjes en tussendoor heel de tijd huilen. </p><p>Waar ze vroeger 8 uur sliep verdeeld over de hele dag(wat ik maar accepteren moest) slaapt ze nu in totaal misschien 4 of 5 uurtjes en niet eens aaneengesloten. </p><p>Ze is ook al naar het ziekenhuis geweest. Geen weekopname, want dat zou ik vreselijk vinden.</p><p>Ik ben niet op zoek naar tips maar meer naar 'lotgenoten'</p><p>Ik merk dat ik soms een soort van jaloezie voel als ik kijk hoe andere kindjes slapen en toch uit eindelijk wel in slaap vallen. Maar mijn dama heeft een uithoudingsvermogen van hier tot tokio als het gaat om expres wakker blijven. Ik heb het gevoel enorm te falen.</p><p>Ondanks dat het CJG al een keer heeft meegekeken en geconcludeerd heeft dat we niets fout doen en het de aard van de baby is, heb ik toch gebeld of ze nog een keer langskomen. Ze kwamen met de mededeling dat dit vaker voorkomt (wat mij troost) en dat je vaak ziet dat ze beter gaan slapen wanneer ze kunnen lopen en praten...</p><p>Pfff... De wanhoop nabij (soms dan)</p>
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Steeds meer onrustig
- Onderwerp starter Mariekevdkolk
- Startdatum
Ik kan mij heel goed voorstellen dat je de wanhoop nabij bent, waarom wil je geen weekopname? Het is heftig, maar ze kunnen toch verder kijken? Ik kan me heel goed voorstellen dat je dit niet uithoud. Ik snap dat je op zoek bent naar lotgenoten, maar ik zou 'dit hoort er nu eenmaal bij' niet langer accepteren.
'Het hoort erbij' en 'het is de eerste' en 'huiluurtje' hoor ik allemaal ja. Al start het huiluurtje hier al aan het begin van de dag en is het geen uurtje meer.
Ik weet niet of mijn baby een echte huilbaby is. Ze is erg onrustig, maar het huilen is niet elke dag even erg. Ook huilt ze nooit tijdens ziekenhuis bezoeken waardoor ik me niet zo serieus genomen voel. We hebben medische psychische hulp hierdoor en die mw zei dat iedereen huilen anders ervaart. Maar toevallig heb ik 8 collega's met een jonge baby em zoj herkennen dit niet dus voel me alleen hierin.
De kinderarts zegt dat ik me geen zorgen hoef te maken omdat ze zich goed ontwikkeld en groeit. Ik laat me dan weer naar huis sturen maar dan ben ik thuis en voel ik me soms kwaad. Ondanks dat ze goed groeit en dus goed ontwikkeld zit ik wel met een zeer onrustige baby wat ik soms gewoon niet trek.
Ik weet niet of mijn baby een echte huilbaby is. Ze is erg onrustig, maar het huilen is niet elke dag even erg. Ook huilt ze nooit tijdens ziekenhuis bezoeken waardoor ik me niet zo serieus genomen voel. We hebben medische psychische hulp hierdoor en die mw zei dat iedereen huilen anders ervaart. Maar toevallig heb ik 8 collega's met een jonge baby em zoj herkennen dit niet dus voel me alleen hierin.
De kinderarts zegt dat ik me geen zorgen hoef te maken omdat ze zich goed ontwikkeld en groeit. Ik laat me dan weer naar huis sturen maar dan ben ik thuis en voel ik me soms kwaad. Ondanks dat ze goed groeit en dus goed ontwikkeld zit ik wel met een zeer onrustige baby wat ik soms gewoon niet trek.
Herkenbaar hier ! Wat bij onze dochter enigzins hielp was de hele avond in de draagdoek bij mama gewoon in haar romper. En als ze weer begon te huilen stond ik op en liep weer rondjes. Tot de laatste fles pyjama aan en naar bed tot fingers crosst 3 uur en weer lopen knuffelen aai over de bol enz enz
Ik weet precies hoe je je voelt ! Maar ik hoop voor jullie dat net als bij ons de onrust rond 6 maand verdwijnt ! Onze dochter nu 8 maand slaapt nu zelfs 2 x 2 uur en s,nachts 12 wie had dat ooit kunnen denken !
Ik weet precies hoe je je voelt ! Maar ik hoop voor jullie dat net als bij ons de onrust rond 6 maand verdwijnt ! Onze dochter nu 8 maand slaapt nu zelfs 2 x 2 uur en s,nachts 12 wie had dat ooit kunnen denken !
Ik moet er dan denk ik toch maar aan en hopelijk komt er dan ook een beetje ritme... Ik kan ten alle tijden bellen, dat wel, maar het voelt zo als falen voor mij.
Fijn dat het met 6 maanden al zo goed ging. Daar teken ik ook voor. Het zit zo in mijn hoofd dat als ze nu als baby zo slecht slaapt dat het alleen maar erger zal worden als peuter... Maar ja... Heel veel minder kan ze niet slapen.
Zie toch wel veel dat het ook baby's zijn met kma. En reflux en dat het een beetje blijft bestaan die problemen...
Fijn dat het met 6 maanden al zo goed ging. Daar teken ik ook voor. Het zit zo in mijn hoofd dat als ze nu als baby zo slecht slaapt dat het alleen maar erger zal worden als peuter... Maar ja... Heel veel minder kan ze niet slapen.
Zie toch wel veel dat het ook baby's zijn met kma. En reflux en dat het een beetje blijft bestaan die problemen...
Ik zou misschien toch wel kiezen voor die ziekenhuisopname. Zo kan er eens goed naar je dochtertje gekeken worden en kunnen jullie wat uitrusten. Dat is zeker geen falen. Ik vind het juist heel knap als je dit aandurft, want het is niet niks. Maar je was niet echt opzoek naar tips, dus verder ook geen tips. Waarschijnlijk heb je zo ongeveer alles al geprobeerd.
Wij hebben de eerste 7 weken ook een hele zware periode gehad met slapen. Onze zoon sliep perfect in de kraamweek en daarna gin het alleen maar slechter, totdat hij met 6 weken overdag helemaal niet meer sliep. Heel eerlijk, dit voelde voor mij echt als overleven. Elke avond als hij sliep, dacht ik, ik heb weer een dag gehaald. Misschien wordt het morgen beter, maar dat werd het niet. Met 7 weken zijn we begonnen met maagzuurremmers voor reflux. Dat sloeg aan en we kregen er een een ander kind voor terug. Een die wel sliep! Maar nog altijd als er iets is, slaat het op z'n slaap. Sprongetje, ziek zijn, nieuwe vaardigheden, noem maar op.. Dus nog steeds hebben we soms zware periodes met weinig slaap. Maand 5 en 6 waren ook pittig. Sinds hij 7 maanden is, kan hij tijgeren en gaat het overdag een stuk beter! Nog steeds moeten we erg alert zijn en 'm echt op bed leggen als hij moe wordt. Ben je te laat, dan is het de rest van de dag bal.
Maar het is gewoon heel zwaar als je kindje niet wil slapen. Je komt nergens aan toe (jezelf, huishouden) en ik moet bekennen dat ik soms de positieve aandacht uit m'n tenen moest halen, hoeveel ik ook van m'n zoon hou. Er zijn dagen geweest dat ik om 10 uur al liep te huilen. En wat kon ik soms jaloers zijn op kindjes die wel sliepen of gefrustreerd zijn als mensen weer aan kwamen zetten met een of ander advies dat we natuurlijk allang geprobeerd hadden. Of moeders die zeiden, gewoon lekker bij je houden hoor! Dan dacht ik, ga jij maar eens 24/7 met je kind rondlopen, succes! Maar het wordt beter, echt waar. Daar heb je voor nu niks aan, maar is wel iets om voor ogen te houden.
Wij hebben de eerste 7 weken ook een hele zware periode gehad met slapen. Onze zoon sliep perfect in de kraamweek en daarna gin het alleen maar slechter, totdat hij met 6 weken overdag helemaal niet meer sliep. Heel eerlijk, dit voelde voor mij echt als overleven. Elke avond als hij sliep, dacht ik, ik heb weer een dag gehaald. Misschien wordt het morgen beter, maar dat werd het niet. Met 7 weken zijn we begonnen met maagzuurremmers voor reflux. Dat sloeg aan en we kregen er een een ander kind voor terug. Een die wel sliep! Maar nog altijd als er iets is, slaat het op z'n slaap. Sprongetje, ziek zijn, nieuwe vaardigheden, noem maar op.. Dus nog steeds hebben we soms zware periodes met weinig slaap. Maand 5 en 6 waren ook pittig. Sinds hij 7 maanden is, kan hij tijgeren en gaat het overdag een stuk beter! Nog steeds moeten we erg alert zijn en 'm echt op bed leggen als hij moe wordt. Ben je te laat, dan is het de rest van de dag bal.
Maar het is gewoon heel zwaar als je kindje niet wil slapen. Je komt nergens aan toe (jezelf, huishouden) en ik moet bekennen dat ik soms de positieve aandacht uit m'n tenen moest halen, hoeveel ik ook van m'n zoon hou. Er zijn dagen geweest dat ik om 10 uur al liep te huilen. En wat kon ik soms jaloers zijn op kindjes die wel sliepen of gefrustreerd zijn als mensen weer aan kwamen zetten met een of ander advies dat we natuurlijk allang geprobeerd hadden. Of moeders die zeiden, gewoon lekker bij je houden hoor! Dan dacht ik, ga jij maar eens 24/7 met je kind rondlopen, succes! Maar het wordt beter, echt waar. Daar heb je voor nu niks aan, maar is wel iets om voor ogen te houden.
Wat ontzettend zwaar zeg. Ik kan er niet met slaap over praten maar vond de beginperiode borstvoeding ook erg zwaar. Alle onzekerheid en frustratie bouwt zich op tot je in een vicieuze cirkel komt waar je moeilijk uitkomt.
Toch een tip: denk even aan jullie zelf en neem een pauze. Of door haar even bij iemand anders te laten ‘slapen’ of toch een opname. Soms moet je echt even toegeven aan jezelf om een verandering te krijgen. Erg moeilijk maar sterk om hulp te vragen. Sterkte.
Toch een tip: denk even aan jullie zelf en neem een pauze. Of door haar even bij iemand anders te laten ‘slapen’ of toch een opname. Soms moet je echt even toegeven aan jezelf om een verandering te krijgen. Erg moeilijk maar sterk om hulp te vragen. Sterkte.