sterilisatie

A

Anoniem

Guest
Hallo meiden,

Zoals jullie weten willen mijn man en ik geen kinderen   meer. Met de komst van Marissa is het voor ons compleet. Nu zijn we hiervoor al een keer naar de HA geweest maar hij vond het toen te vroeg om de beslissing al te nemen. Ik heb me hier toen bij neergelegd, maar we weten nu zo zeker dat we er maar 1willen dat het een moeilijk verhaal begint te worden. Het remt ons in ons seksleven omdat we altijd toch de zorg hebben dat ik zwanger zou kunnen worden ondanks voorbehoedsmiddelen. En toen ik laatst even dacht dat ik misschien zwanger was bracht dat bij ons allebei niets anders dan paniek. We hebben nu dus toch besloten dat we het gewoon echt willen laten doen want wij zijn er samen gewoon uit. Over 2 weken kunnen we naar de HA, tot die tijd is hij helaas met vakantie en ik wil het wel graag met hemzelf bespreken. Ik vind het wel heel spannend want ondanks dat het voor ons vast staat is het toch ook wel definitief. Ik hoop dat het nu wel mag van de HA want er is nu teveel spanning bij voor ons. Ik moest gewoon even mijn verhaal kwijt denk ik . Zijn er trouwens vrouwen hier van wie de man het ook al heeft laten doen en hoe lang konden die mannen niet naar het werk? En hebben ze er veel last van gehad? Ik ben erg benieuwd

Liefs Linda
 
hoi Linda,

wat een stap eigenlijk, maar ik begrijp dat het voor jullie zo goed is en dat het nu dus alleen maar spanningen oplevert. Ik kan me voorstellen dat je huisarts even wou wachten, maar als jullie het zo zeker zijn lijkt me niet dat hij jullie verder kan dwingen de beslissing uit te stellen. En die 2 weken wachten nu komen jullie vast ook wel door ;-)
Over de ingreep zelf kan ik je uit eigen ervaring weinig vertellen. Ik begreep uit je verhaal dat je man het zal ondergaan. Een (mannelijke) collega van mij heeft het een tijdje terug laten doen en hij had zelf gedacht de volgende dag weer aan het werk te zijn, maar dat was dus niet haalbaar. Hij had vrij veel last bij het zitten en zijn pantalons zaten wat krap hihi. Hij had volgens eigen zeggen "dikke blauwe ballen" .
Maar na een paar dagen had hij geen last meer. Hij zij zelf dat als hij het op vrijdag had laten doen, hij op maandag wel weer zou kunnen werken.

Oke meid, succes ermee en laat maar even weten hoe het gesprek met de huisarts gegaan is.

Groetjes,
Tamar
 
Hoi Linda,
Inderdaad, als jullie er zeker van zijn dat het gezin zo compleet is, is dat wel een goede en veilig voelende oplossing ..
Ik zelf heb nu drie kids, maar toch......
Je weet nooit..denk ik maar.[ mijn mening hoor..]
Al hebben jullie het wel duidelijk voor jezelf..dat gevoel ken ik zelf nog niet.
We laten het nu nog niet doen  en hebben er nooit echt over gesproken.Het leeft hier niet.
Ik heb zelf geen problemen met de pil ofzo, dus dat gaat oke.
Vind ook dat de arts niet kan blijven zeggen dat je er nog over na moet denken..Het is aan jullie..
Succes als het er van komt.
Gr Rina
 
Hoi Linda,

Ik weet van mijn vader toen hij het liet doen, hij gewoon dezelfde dag naar z'n werk is gegaan, maar dat verschilt per persoon denk ik, hoeveel pijn het doet.
Nou jullie klinken er zo zeker van, dus wens ik jullie alvast succes voor over 2 weken!

xxxjes
 
hoi hoi


tjee wat een grote stap zeg
jullie zullen er zeker wel goed over nagedacht hebben maar toch
ik vind het nog al wat.
maar goed jullie beslissing en denk dat de dokter dat gewoon moet accepteren en respecteren.

hier willen we er zeker ( las het ooit nog eens gaat ukken) graag nog een kindje bij .
dus wij nemen deze stap nog niet.

mag ik vragen waarom jullie gekozen hebben om je man te laten helpen en niet bij jouw bijv. klemmetjes ofzo
bij de man is zo definitief en bij de vrouw niet.
mocht je ooit nog terug komen op je beslissing !!

succes met het wachten en hoop op een goed gesprek bij de huisarts voor jullie

groetjes moekje
 
Hoi

Ik begrijp heel goed dat jullie deze stap willen zetten. Wij weten ook zeker dat we het bij 2 houden, maar ten eerste is mijn vriend te jong voor de ingreep < 29 jaar > en ik ben toch bang dat, mocht hij er ooit alleen voor komen te staan, je wilt er natuurlijk niet aan denken, en hij ontmoet een andere vrouw???Nou ja, je begrijpt wat ik bedoel.


 
Maar ik begrijp jullie keuze wel hoor, en hoop dat jullie spoedig geholpen worden.


 
Liefs Kirsten
 
Hoi Linda,
ik begrijp heel goed dat jullie deze beslissing hebben genomen.
En om even te reageren op de reactie van Moekje, het is NIET definitief bij een man hoor.
Toevallig is een collega van mij heel wat jaren geleden gesteriliseerd en jaren later kreeg hij een nieuwe vrouw die nog een kind wilde. Toen hebben ze bij hem de zaak weer gerepareerd, zeg maar, en ze hebben een gezonde dochter gekregen. (inmiddels alweer volwassen).
Dus mochten jullie nog van gedachte veranderen kan dat altijd nog, maar volgens mij staat jullie besluit wel vast.
En wat betreft de operatie zelf dat verschilt inderdaad per persoon maar meestal heeft de man er maar een paar dagen last van.
Nou veel succes voor je man!
Groetjes van Sonja
 
Hoi Moekje,

Natuurlijk mag je vragen waarom bij mijn man. Daar hebben we voor gekozen omdat ik al vanaf mijn 15e de pil slik en zijn dochter op de wereld heb gezet met een keizersnee . Ik vind dat ik dus wel even genoeg aan mijn lijf heb gehad. Nu is het zijn beurt. Ik moet ook zeggen dat hij het zonder problemen doet. Voor hem is het heel vanzelfsprekend dat het zijn ding is en niet aan mij. En wat Sonja zegt is waar, uiteindelijk is het voor een man technisch gezien wel terug te draaien en is de ingreep bij de man veel minder ingrijpend en veel minder lang pijnlijk. Uiteindelijk zal ik na de ingreep waarschijnlijk wel even aan de pil blijven want ik heb een enorme hekel aan ongesteld zijn. En met de pil kan ik dat beperken tot een minimum.

groetjes Linda
 
Terug
Bovenaan