Kippenvel, blijf ik herbij krijgen als ik er aan denk, als ik jullie reacties lees. Ik merk dat het me ontzettend raakt. Ineens vallen je eigen verdrietjes en eigen dingetjes in het niet. Ik weet dat ik nog een kind op de wereld kan zetten. Ik vraag me af hoe ik zou reageren of zoiets vreselijks.
In ieder geval donder je zo wel even met beide benen op de grond, en weet je dat je heel blij mag zijn met alles om je heen, en dat je ieder dingetje moet koesteren, want ineens kan je droom uit elkaar spatten en dan moet je de kracht vinden om verder te gaan.
Meiden ik voel weer de behoefte opkomen om eens met zijn allen virtueel te knuffelen
In ieder geval donder je zo wel even met beide benen op de grond, en weet je dat je heel blij mag zijn met alles om je heen, en dat je ieder dingetje moet koesteren, want ineens kan je droom uit elkaar spatten en dan moet je de kracht vinden om verder te gaan.
Meiden ik voel weer de behoefte opkomen om eens met zijn allen virtueel te knuffelen