A
Anoniem
Guest
Dag lieve mensen
Dit is eigenlijk een reactie op het bericht over stoppen met roken, maar ik vind het belangrijk genoeg om dit apart op het forum te zetten. Ik begrijp een ding niet als ik de berichten over stoppen met roken lees en ik zie het vaak terugkomen:
WAAR BLIJFT DE STEUN VAN DE PARTNERS???
Waarom steken die partners toch steeds weer een sigaret op als de a.s.
mamma's er zo'n moeite mee hebben om te stoppen? Ik rook godzijdank
niet, dus dat is het niet bij mij. Ik had veel moeite met stoppen met
wijntjes en borreltjess drinken. Het heeft enige overredingskracht gekost
om aan mijn man duidelijk te maken dat ook hij wel iets mag doen of laten voor
de zwangerschap!!! Ik/wij vrouwen moeten al zoveel laten staan en
andere dingen juist weer doen. Straks leveren wij het zware werk,
stellen ons lichaam ter beschikking (lubberen en scheuren misschien uit...) Genoeg dacht ik.
Waarom is en blijft het blijkbaar zo moeilijk voor de mannen om ook nu al dingen op te geven, puur om ons te steunen?!?
Hier heb ik me lang boos over gemaakt en mijn man en ik hebben er al
veel ruzie over gemaakt (zelfs voor ik zwanger was), maar we zijn er nu
uit:
Hij drinkt doordeweeks niet, alleen als hij oefent met zijn band en daar
ben ik niet bij. In het weekend drinkt hij 2 van de 3 dagen. En zelfs
op die dagen checkt hij of ik er moeite mee heb. Alleen al door de
steun is het nu goed te doen en 'mag' hij eigenlijk altijd wel een
lekker biertje pakken.
Is dit nou zo moeilijk? En al is het moeilijk, zwanger zijn is ook niet alleen leuk en makkelijk!!! We willen toch samen een baby, ook de mannen?!?
Dit is eigenlijk een reactie op het bericht over stoppen met roken, maar ik vind het belangrijk genoeg om dit apart op het forum te zetten. Ik begrijp een ding niet als ik de berichten over stoppen met roken lees en ik zie het vaak terugkomen:
WAAR BLIJFT DE STEUN VAN DE PARTNERS???
Waarom steken die partners toch steeds weer een sigaret op als de a.s.
mamma's er zo'n moeite mee hebben om te stoppen? Ik rook godzijdank
niet, dus dat is het niet bij mij. Ik had veel moeite met stoppen met
wijntjes en borreltjess drinken. Het heeft enige overredingskracht gekost
om aan mijn man duidelijk te maken dat ook hij wel iets mag doen of laten voor
de zwangerschap!!! Ik/wij vrouwen moeten al zoveel laten staan en
andere dingen juist weer doen. Straks leveren wij het zware werk,
stellen ons lichaam ter beschikking (lubberen en scheuren misschien uit...) Genoeg dacht ik.
Waarom is en blijft het blijkbaar zo moeilijk voor de mannen om ook nu al dingen op te geven, puur om ons te steunen?!?
Hier heb ik me lang boos over gemaakt en mijn man en ik hebben er al
veel ruzie over gemaakt (zelfs voor ik zwanger was), maar we zijn er nu
uit:
Hij drinkt doordeweeks niet, alleen als hij oefent met zijn band en daar
ben ik niet bij. In het weekend drinkt hij 2 van de 3 dagen. En zelfs
op die dagen checkt hij of ik er moeite mee heb. Alleen al door de
steun is het nu goed te doen en 'mag' hij eigenlijk altijd wel een
lekker biertje pakken.
Is dit nou zo moeilijk? En al is het moeilijk, zwanger zijn is ook niet alleen leuk en makkelijk!!! We willen toch samen een baby, ook de mannen?!?