Stiekem toch een beetje teleurgesteld?

A

Anoniem

Guest
Hallo,

Gister schreef ik hier dat wij tijdens de 20 weken echo denken een piemeltje te hebben gezien. Ik was gister helemaal euforisch omdat de echo zo mooi en goed was, maar ik merk heel stiekem dat ik misschien toch ergens wel een klein beetje teleurgesteld ben dat het weer een jongen is. Tuurlijk is hij super welkom en zal ik heel veel van hem houden, maar diep van binnen had ik heel sterk gehoopt op een meisje.
Om me heen worden er nu allemaal meisjes geboren (hoorde net dat een collega een meisje heeft met dezelfde naam als die wij hadden bedacht) en ik kan er niks aan doen maar ik ben gewoon een klein beetje jaloers.

Ik vind het heel erg om deze gevoelens te hebben en ik durf het ook niet tegen iemand te zeggen> alleen hier. Ik schaam me er voor.
Hoe kan ik hier nou mee omgaan....ik wil helemaal niet teleurgesteld zijn maar juist blij. Dat ben ik ook wel en ik probeer allerlei positieve dingen te denken aan het hebben van een mannen gezin (twee jongen en mijn vriend) en die zijn er ook wel. Maar ergens had ik toch heel erg gehoopt op een gemengd gezin......

Het zou fijn zijn als er mensen reageren die ook dit soort gevoelens hebben (gehad) en vertellen hoe jullie er mee om zijn gegaan.

Bedankt alvast,
mama3007
 
Hai,

Ik ben na 5 jaar zwanger geworden van ivf en ben de helft van mijn tweeling dus het zusje van Mette verloren. Zij is dood geboren. Ik kan me jouw gevoel dus niet voorstellen want ik ben al blij dat ik toch nog mama ben geworden terwijl er velen kinderloos blijven. Echter vind ik niet dat jij je voor je gevoel moet schamen. Tuurlijk hou je net zoveel van hem als het een jongetje is maar een meisje was gewoon leuk geweest omdat je die nog niet had. Even aan het idee wennen van weer een jongen mag toch?

Mss wordt je toch nog verrast en wordt het een meisje..

gr.Ing
 
Hoi hoi,

Ik wil wel reageren maar weet niet of je er echt iets aan hebt... ik ben zelf zwanger van mn eerste en we weten inmiddels dat het een jongen wrd... Zelf hoop ik nu wel stiekem dat als ik over paar jaar een tweede wil dat het dan een meisje zal zijn... Hoewel als het een jongen is tja dat is natuurlijk ook leuk zolang het maar gezond is toch!!
Dus kan het me wel btj voorstellen van jou... Maar je bent nu eenmaal zwanger van een jongen en mss worden die gevoelens wel heel anders als ie er eenmaal is...

Liefs X Manon

Ps. succes!!!
 
Ik kan me er wel iets bij voorstellen, tuurlijk weten we allemaal dat je heel dankbaar bent enzo dat het gezond is en maakt het (in het grote plaatje) niet zo uit maar ja dat veranderd je gevoel even niet he? soms heb je dat nu eenmaal effe ik denk dat het wel afzakt ook weer maar ik begrijp het wel..
 
Hoi hoi,

Gevoelens komen en gaan en vooral in de zwangerschap. Ik denk dan ook dat je gevoel heus nog wel zal bijdraaien hoor. Maak je niet te veel ongerust, je gaat van dit kindje net zo veel houden en dat je je even teleurgesteld voelt dat mag toch?

Ik heb het geluk dat ik een jongen en een meisje heb. Op dit moment gaat mn gevoel ook uit naar een meisje, maar mocht het een jongen zijn ben ik ook enorm blij.

Kop op, je gevoelens komen vanzelf weer helemaal goed voor dit kindje.

Geniet van je zwangerschap he. Groetjes Petra
 
ik heb gemengde gevoelens bij je verhaal , ik ben zelf namelijk moeder van 3 zoons en vind dit geweldig (ze zijn ook zooo lief ) het zijn hele stoere jongens die heel lief voor hun moeder zijn.
heb ook altijd beweert dat het mij niks uit maakt(ben nu 19 weken zwanger van nr 4)
wat het nu word , iedereen die mij aanspreekt oh nu hoop je op een meisje zeker , dat deden ze al toen nr 3 er aan zat te komen.
Ik heb altijd het gevoel gehad mijn kind te moeten verdedigen met het idee stel dat het toch een jongen word, en gaf daarom keihard antwoord van wat een onzin nog een jongen past zo in de rij, maar heel   stiekem diep in mijn hart zie ik altijd roze kleertjes , staartjes moeders met dochters winkelen enz....hoe gek ik op mijn jongens ben en onze derde zoon kan niet op tegen 10 andere meisjes...maar heb maandag 20 weken echo gehad en iedereen verteld dat we niet weten wat het word , maar we weten het wel...
veel succes en wat het   ook word het is jullie kind en ik weet zeker dat je er even gek mee bent als je een jongen of meisje krijgt...

liefs maggi
 
hi hi bedoel hierboven dus te zeggen 10 meiden kunnen niet op tegen 1 zoon van ons
 
Herken het zelf niet.... toen ik zwanger was van de nu nog jongste heb ik lang gedacht dat het een meisje was (omdat ik zo anders zwanger was als bij de oudste) maar toen de echo naderde had ik echt: nee het is toch een jongen!
En dat was ook zo. Mijn man was echter verbaasd die had verwacht dat mijn voorgevoel van de eerste weken zou kloppen. Maar verder dan verbazing ging het niet en we zijn direct doorgelopen naar de H&M voor een blauw setje in maat 56 hihi.

Ben nu (bijna) 16 week zwanger van de 3e en heb tot nog toe een sterk meisjesgevoel gehad, versterkt door onze oudste die al riep dat ik een zusje in de buik had voordat we zelf wisten zwanger te zijn  maar ook nu wordt dat gevoel minder, maar heb ik ook niet direct een jongensgevoel..... de 20 weken echo is voor ons vooral medisch, maar mochten ze het toevallig zien... dan wil ik het wel graag weten. Kan ik weer een klein pakje op kleur kopen haha. Ook als het een 3e knul is komt er gewoon een extra blauw pakje in huis in maatje 56.

Maar gevoel doe je weinig aan denk ik en waarschijnlijk zal je al snel niet anders meer weten: jullie krijgen een 2e zoon en kan je je niks meer bij een meid voorstellen.

groetjes,
Marije

 
Terug
Bovenaan