Stiekem toch een beetje teleurgesteld?

Hoi,
Ik vind het heel herkenbaar, alleen wilde ik juist graag een jongen omdat ik al een meisje had. Nu is mijn 2e dochter bijna 3 en  als ik haar zo leuk zie spelen met haar zusje van 4 besef ik dat  als ze een  jongen was geweest het  heel anders zou zijn.  Zeker als ze tieners worden zullen ze  veel steun aan elkaar hebben en jouw zoon zal  het ook vast fijner vinden om een broer te hebben met wie hij alles  kan delen.  
Sowieso zal je zien  zodra  je zoon is geboren dat je  je helemaal niet meer kan voorstellen dat je een meisje wilde.  
Sterkte ermee, en als je nog meer kinderen wil krijg je later misschien toch nog een dochter! Ik ben nu 11 weken zwanger van de 3e maar het maakt me nu niets meer uit of het een jongen of meisje wordt, als het maar gezond is.
Marijke
 
Hoi

Ik herken het wel hoor!! Wij hoopten stiekem al heel lang dat als we een kindje zouden we krijgen we een meisje zouden krijgen.Ook mijn man dus.. weten ook al jaren een naam voor een meisje,voor jongen hadden we gheeen idee. Nou is vanaf t begin van mijn zwangerschap wel mijn gevoel dat het een jongen zou zijn. mijn man dacht een meisje. Het blijkt idd een jongen te zijn. ben wel blij dat ik het weet van tevoren. We zijn er sowieso allebei heel erg blij mee!! En denk nu ook: een jongen als oudste heeft ook wel wat.Als er dan nog een meisje komt ,kan broerlief die beschermen haha.
Hier worden trouwens ontzettend veel jongens geboren,meisjes zijn zeldzaam.
K ben nu 38 wk en 1 dag zwanger en ben klaar voor de komst van onze kleine man, hij mag komen, heb er helemaal zin in!
Succes

groetjes
 
Hoi,

ik snap je wel, zou zelf ook erg leuk vinden om een jongen en een meisje te hebben, maar tegelijk denk ik: als ik je verhaal zo lees, denk je dat je gezien hebt dat het een jongetje wordt.... Ik zou dus niet al te hard er vanuit gaan dat het zo is, tenzij de echoscopist het bevestigd heeft?
En, mocht het wel zo zijn, geef jezelf even de tijd om ervan te balen, baken dat wel af. Zeg bijvoorbeeld: OK, ik mag hier 2 weken chagrijnig over zijn en daarna ga ik blij zijn met wat het is, :) Helpt echt! (Ik ben therapeut, dus ik zou het moeten weten, :-D)
 
ja dat helpt zeker, mijn vriend was erg teleurgesteld dat onze eerste een zoon was, toen zei ik tegen hem je mag effe mokken en daarna gaan we weer verder okay?? in de winke stond ie nog even bij het roze gedeelte en kwam toen naar mij toe en zei; het is goed we krijgen een supergezonde zoon wijffie!!
 
Hoi,

Iedereen bedankt voor de reacties. Ik heb er gister veel over nagedacht en toch over gepraat met mensen en dan ook nog al die reacties hier van meiden die het herkennen...dat is erg fijn. (zoals alle dingen die ik op het forum zet> het is altijd fijn om te horen dat je niet de enige bent).
Ik denk dat ik gewoon enorm moet wennen aan het idee van een mannen gezin, maar ik ben erg blij dat ik dit gevoel nu heb. Nu kan ik het vanaf nu een plekje gaan geven en hoef ik daar niet mee te dealen in de kraam week.
Bovendien.....het is nog niet 100% zeker he. Wij DENKEN dat we een balzak hebben gezien, maar wie weet hebben we het wel mis. Al heb ik net een testje gedaan  waarbij je allerlei echo's ziet en moet raden of het een jongen of meisje is en ik moet zeggen: ik had ze bijna allemaal goed haha.

Zal het nu ook wel goed hebben, daar ga ik gewoon vanuit. Een jongen is ook harstikke welkom en bij mijn oudste zoon heb ik ook absoluut nooit gedacht: 'oh was jij maar een meisje'. Dus dat zal nu ook wel weer zo zijn.

En als het heel onverwachts toch een meisjes is dan is dat voor iedereen een mega verassing. Denk dat ik heel gek sta te kijken.

En wat iemand zei over er even van balen. Ik heb mezelf voor genomen dat ik er idd gewoon even de tijd voor moet nemen om aan het idee te wennen. Dat mag toch ook gewoon. Er zal in de komende maanden misschien nog wel een keer een momentje komen dat ik denk..oh een meisje was leuk geweest, maar vandaag gaat het al weer veel beter (zit sowieso in een 'emtional rollacoaster' haha).
Een mannen gezin heeft ook zo zn voordelen> zaterdag kan mama uitslapen want dan gaan de mannen naar voetbal...haha (nee geintje).

Bedankt voor jullie reacties, ik blijf het lekker van me afschrijven.
GRoetjes mama3007
 
hallo mama 3007,

ik zou toch wel heel graag willen weten waar jij die test met echo's heb gedaan, ik had wel de start pagina van echo's gevonder waar je ook een hele rij kreeg alleen stond er daar al bij wat het was...

en het is misschien wel zeker goed dat jij het nu kan verwerken, wel moet ik zeggen dat toen mijn derde zoon kwam ik geen seconde er aangedacht heb dat dat   ik het jammer vond dat het geen meid is , als het zover is maakt het niet uit , als het maar goed is met jou en jouwn kind...

liefs maggi
 
Hoi

Ik herken je gevoel heel goed, ik had ook stiekem de voorkeur voor een meisje en daarom was ik er zeker van dat mijn eerste een jongetje zou zijn (er kwamen binnen mijn familie ook veel meer jongetjes voor). Stom is dat he?

Toen bij de geboorte bleek dat ik toch een meisje had gekregen was ik heel erg blij en helemaal van mijn stuk. Ik denk niet dat je veel hebt aan mijn verhaal behalve dan dat deze gevoelens ook bij andere mensen voorkomen hoor. Ik heb mijn voorkeur ook nooit uit durven spreken, bang dat mensen me zouden veroordelen ofzo. En tuurlijk als het een jongetje was geweest had ik er net zoveel van gehouden!

Liefs Muizeke
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan