Stom schuldgevoel!

Maar als het gaat om jou gevoel van lekker met de kindje willen knuffelen, dan doe je dat toch gewoon? Heel cliché maar ze worden zo snel groot?
 
Haha weet ik, ik knuffel ook veel maar er is ook nog een huishouden te doen en 2 andere kinderen die 50% van de tijd hier wonen... 
 
Oooh zo herkenbaar! De eerste keer dat ik met vriendinnen ging lunchen na ong 3 maanden was ik in de ochtend heel blij om even geen mama te zijn en gesprekken te voeren die niet ovet flesjes/gewicht etc ging.. 
Kleine meid naar mijn zus gebracht en hop 30 minuten de auto in naar de afspraak. 3p minuten gejankt want jeetje ik was zo slechte moeder. Wie is er nou blij om even weg te mogen bij zijn kind.. 
Nu is ze 7 maanden en bedenk ik; 1 sommige dingen moeten punt.. 2 sommige dingen heb ik nodig om een leuke goede moeder te zijn. Soms nog steeds klote.. en het blijft denk ik zo maar ze zal vast niet getraumatiseerd worden van die 3 uurtjes kapper elke 2 maanden haha 
 
Ohh volgens mij voelen wij moeders ons chronisch schuldig. Zo herkenbaar dit
Als onze kleine even een avondje lekker bij opa en oma gaat logeren, dan is het eerst eventjes wat traantjes laten, want welke moeder geniet even van een avondje weg zonder kleintje? Oh oh oh die hormonen en slaapgebrek. Haha
Maar ook van de box herkenbaar hoor! Hij is nu 15 weken (gecorrigeerd 13) en is al een tijd bezig met het ontdekken van zijn handen, trappelen met voeten en oefenen met volume. In de box kan hij honderd uit kletsen tegen zijn pooh mobiel, kijken naar zijn handjes en vrolijk trappelen terwijl hij kauwt op een hydrofiele doek. Perfect gelukkig en zichzelf vermakend. O man wat voelde ik me schuldig als hij daar al wel 5 min lag zichzelf te vermaken! Hoeft natuurlijk niet, maar zeg dat maar tegen je gevoel.
 
Terug
Bovenaan