Stotteren

Ik kan niet zeggen of mijn ervaring gelijk is aan die van jou.

Maar mijn zoontje heeft het heel lang gedaan. Ik noemde het meer hakkelen.
Soms was het gewoon zielig om te zien, maar wij zijn gewoon rustig gebleven en als het heel erg was zeiden we ook gewoon, doe maar rustig.
Soms zij hij dan zelf: ik weet het nog niet en dan zei ik dat geeft niet, dan komt het straks wel.

Wij hebben geprobeerd er zo min mogelijk aandacht aan te geven om zo geen groter probleem te creeeren.
Ik moet zeggen dat het inmiddels vanzelf over is gegaan (hij is nu 3,5).  

Ik denk dat bij mijn zoon het probleem is geweest dat hij in zijn hoofdje al wist wat hij wilde zeggen, maar zijn mond deed dan nog niet mee. Je zag ook echt een soort golfbewegingen hierin.
Als het dan weer wat minder werd, hoorde je ineens hele andere zinnen en woorden komen.
Tot de volgende hakkelperiode.

Veel succes met jouw kind!

 
Hoi,

Ook even een reactie. Je verhaal is heel herkenbaar. Ik heb een zoontje van bijna 3 jaar. Toen hij 2 werd kreeg hij er een zusje bij en vlak daarna begon hij met stotteren. Ik schrok me ook rot, net zoals jij. zou dit blijvend zijn vroeg ik me af, arm kind. Hij kon ook ineens niet meer uit zijn woorden komen. het begon met een naam van een vriendinnetje. Anna. die sprak hij altijd heel goed uit en ineens was het a a a a ana en zo volgend nog meer woorden. Lars is ook altijd voorop met zijn woordschat geweest en ik merkte ook aan hem dat hij het wist dat het praten niet meer zo goed ging. Maar niet zoals bij jou dat hij dat ook zo benoemde. maar bij CB zeiden ze dat dit heel normaal is op deze leeftijd, vooral als ze al vroeg zijn gaan praten. Ze hebben veel meer woorden in hun   hoofd zitten en die willen ze ook nog een snel zeggen. Ik vond het wel moeilijk te geloven. Maar nu wordt hij 3 en is het weer bijna verdwenen. heel af en toe hoor ik het nog. Het zal ook wel een beetje met spanning en veranderingen te maken hebben denk ik.
Wij kregen het advies om het rustig te laten praten en alleen af en toe zeggen, praat maar  rustig.

Ik hoop dat het je een beetje gerust stelt.

groetjes Sandra
 
bij een kennisje van ons was het probleem dat hij gewoon te enthousiast was en veel te veel in een korte tijd wilde vertellen. Weet eigenlijk niet of ze er mee naar logo zijn geweest. Nu hij wat ouder is gaat het ook weer een stuk beter.
 
Wel weer fijn om jouw verhaal te lezen, Marianne. Erg herkenbaar.. Ik moet zeggen dat ik nu al merk dat het echt om periodes gaat. Het is 2 weken heel slecht geweest. Daarna was het ineens een week over en nu heeft hij dagen dat het heel goed gaat en andere dagen komt hij weer totaal niet uit zijn woorden. En dan merk ik ineens dat hij weer veel langere zinnen maakt. Ik denk nu ook dat het niet blijvend zal zijn...

Bedankt !
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan