Stress om geld

<p>Hoi allemaal, </p><p>Ik ben er sinds een paar weken achter dat ik zwanger ben, mijn/onze grootste wens en dan ook een bewuste keuze. Nu zijn wij alleen niet "stinkend rijk" om het zo maar te zeggen en daar maak ik (mijn vriend niet) me nogal druk om.. We kunnen rondkomen en hebben ook een klein spaarbedrag achter de hand, en sparen tot de baby er is ook nog wel wat door, dus het moet ook wel goedkomen maar toch ben in bang dat we het niet redden of dat ik het kindje niet alles kan geven wat ik zou willen..</p><p>Mijn vriend heeft een fulltime baan met een minimumloon, vanwege dat hij geen afgeronde opleiding heeft, en ik werk sinds kort 10 uur per week wat word aangevuld door een wajong uitkering en kan dus ook niet meer werken. Allemaal erg minimaal dus. We zullen vast wat steun krijgen van familie en we kunnen prima wat grotere aankopen als meubels van marktplaats halen, maar toch maar ik me ontzettend zorgen. Ik wil gewoon goed spul voor de kleine en keertjes kunnen kopen wanneer dit nodig is en ik dit wil (en dit hoeft heus geen merk spul te zijn) en dan ook nog eens de zorgen van "wat als er iets mis gaat met de belastingdienst en we vanalles terug moeten betalen.. Al weet ik ook dat het belangrijkste wat je een kindje moet geven we dat wél genoeg hebben; liefde! Maar toch.. </p><p>Ik vroeg me af of dit voor meer van jullie herkenbaar is, het hebben of verwachten van een kindje met minimum inkomsten en de stress hierover? En zo ja, hoe gaan jullie daar mee om? Met name met de gedachten erover want materialistisch weet ik ergens wel dat het goed komt..</p><p>Groetjes een onzekere aanstaande mama</p>
 
Hier precies dezelfde situatie!
Wajong, studie en laag inkomen. Hier was de zwangerschap ook niet gepland maar zeker wel gewenst.
Wat wij momenteel doen is elke keer geld apart zetten. En familie. Grote uitgaven hebben we (gelukkig) niet hoeven doen. En hebben we dat geld apart kunnen zetten.
Het is super lastig. Maar ik denk dat het wel goed komt. Heb me hier ook echt druk over gemaakt.
Maar ik denk wel dat je je zelf echt opzij zet zodra de kleine er is. 
Verder gewoon op je af laten komen en kijken hoe het loopt. Want je kan alles zo duur maken als je zelf wilt heb ik wel gemerkt. Heel veel succes met de zwangerschap. En bedenk dat er altijd mensen die het slechter hebben.
 
Ik ben nu 33 weken zwanger en zit thuis. Man werkt full time en we komen net aan rond elke maand, spaargeld hebben we dan ook niet. De meeste kleertjes heb ik gratis of voor weinig geld via via gekregen, en anders hebben ze bij de Zeeman of bijvoorveeld Lidl leuke en goedkope kleertjes. Onze wieg is al 45 jaar in de familie dus daar zijn we ook geen geld aan kwijt. Box heb ik voor 25 euro van Marktplaats.
Ik heb even ruim berekend wat we de eerste tijd kwijt zijn aan de verzorging en dat is echt maximaal 60 euro per maand als ik borstvoeding geef. Luiers en billendoekjes gewoon van de Kruidvat.
Kleintje komt dus helemaal niks tekort, en interesseert hem echt niet of je nieuw merkspul hebt of dingen van Marktplaats! En vergeet niet dat je straks waarschijnlijk recht hebt op kindgebonden budget en kinderbijslag. En stel je krijgt onverwachts een grote rekening, kan je haast altijd in termijnen betalen! Vooral met de belastingdienst zijn er altijd afspraken te maken.
Het is niet fijn om maar net rond te kunnen komen, maar je kleintje zal niks tekort komen!
 
Misschien dat Stichting babyspullen iets kan betekenen, je zorgverlener kan hier indien nodig een aanvraag voor doen. 
 
Zelf kan ik er gelukkig niet over meepraten, maar de eerste jaren kost een kind niet zoveel geld. Je kan het zo gek maken als jezelf wilt. Poedermelk haalde ik bijvoorbeeld bij de Kruitvat. En ik koop heel veel kleertjes op Marktplaats. Ook de inrichting kan je van Marktplaats of bij de Kringloop vandaan halen.
Wil je vriend niet zijn opleiding afmaken zodat hij in de toekomst meer kan gaan verdienen? Hij is tenslotte kostwinnaar. 
Fijne zwangerschap gewenst en het komt vast wel goed! 
 
Zelf zit ik niet in de situatie, misschien een idee om als kraamcadeau bonnen te vragen van bijv kruitvat kan je daar luiers van kopen en evt voeding wAnneer je het echt nodig heb en financieel het op dat moment niet breed heb. 
Bij ons is nu de tweede onderweg en ook ik maak me wel eens zonder, denk dat het heel normaal is.  
Wij zetten iedere maand een bedrag apart zodat we later studie etc kunnen betalen en ze nog een centje achter de hand hebben voor opzich zelf wonen. 
 
 
 
Heel herkenbaar. Ik ben 21 en alleenstaand zonder diploma’s. Ik heb tot 35 weken zwanger 7 dagen per week gewerkt in de broodafdeling van ah. Ik was op een gegeven moment echt kapot omdat ik veelste zwaar werk deed maar ik moest want ik had t geld echt nodig. Ik heb wel daardoor in 6 maanden tijd 3000 euro kunnen sparen. En dat op minimum loon voor 20jr ! Ik koop meestal kleding van primark of leen dingen van buren die al oudere kindjes hebben. En het is ook gewoon goed na denken: heb ik dit nodig? Waar is het goedkoper dat soort dingen. Ik maak altijd lijstjes van wat ik nodig heb en koop ook alleen dat wat op het lijstje staat. En als ik echt iets nodig heb dat wat meer geld kost haal ik t van me spaarekening en vul ik het aan zodra ik weer geld heb. Krijg momenteel ww en dat is zeker geen vetpot eerder een kruimeltje maar tis echt te doen maar ik zou zeker sparen dat is echt iets waar ik nu vaak op kan terug vallen
 
Hier ook zorgen hoor, mijn man en ik hebben beide een tijdelijke baan tot januari, wat nou als we beide na januari geen nieuwe baan vinden? Wat als mijn buik zichtbaar is? Want er zijn niet veel bedrijven die een zwangere vrouw aannemen.
Enz enz enz.
Eigenlijk is ons huis helemaal niet geschikt voor een baby (goedkoop klein huurhuis met een lekkend dak en geen enkele isolatie)
Maar dan kijk ik om me heen en hoor ik dat een vriendin zwanger is van de 6e. Zij leeft van de schuldsanering met een bijstandsuitkering (50 euro per week) is alleenstaand en zit met de kinderen overal en nergens (vrienden, familie, kennissen).
En die kijkt zo vreselijk positief naar de situatie. "Waar 6 kunnen eten kunnen 7 ook eten" .
Dan denk ik bij mezelf, waar maak ik me druk om? Wij zijn met zijn 2en, en hebben een dak boven het hoofd. En die baan......dat lost zichzelf ook wel weer op. 
 
 
Terug
Bovenaan