Ik heb me na lange strijd voorgenomen om me er niet meer druk om te maken. We gaan aan tafel eet ze niets dan eet ze niets, geen geruzie, gewoon eten en er geen aandacht aanbesteden. De eerste paar dagen zat ze heel raar te kijken dat ze zomaar een volbord kon laten staan!!! Na 2 dagen kreeg ze toch best wel honger en ging ze langzaam hapjes nemen. Dus vanaf nu zeggen we niets meer van niets eten alleen maar van wel eten, dat ze het goed doet enzo. Ook ziet ze dat haar zus goed eet en het gezellig heeft aan tafel dat motiveert ook enigzins. Maar goed dit werkt natuurlijk niet bij ieder kind!! Overdag eet ze redelijk, niet overdreven veel, maar ze drinkt in ieder geval voldoende (ook drankjes met voldoende vitamines!!!)...
Manus.
Manus.