Stuitbevalling

Hallo,

Ons kindje ligt in een stuit. Kont naar beneden en beentjes allebei naast het lichaampje.
Heeft iemand ervaring met stuitbevalling of het draaien van de baby?

Groetjes
 
Hoi,

Hoe ver ben je? En is dit je eerste kindje?
Mijn tweede en derde draaiden tot het laatst toe nog alle kanten op, het was eigenlijk een enge, spannende tijd, maar gelukkig zijn ze allebei in hoofdligging geboren, en ze waren 9 en 10 pond, dus mocht het jouw tweede zijn, kan hij nog uit zichzelf draaien.
Wat zegt de verloskundige ervan?
 
Hey Teddy,
Ik ben nu bijna 31 weken. We zijn er vorige week achter gekomen tijdens een echo (om te kijken of de placenta  voor de uitgang lag en dat is gelukkig niet meer het geval). Dit is ons 2de kindje. Ons 1ste kindje is normaal geboren en was ruim 8 pond. Ik heb toen wel een knip gehad maar verder geen rare dingen.
Ik heb woensdag een afspraak bij de verloskundige dus zij zal ook nog wel wat info hebben.

Groetjes
 
Onze eerste lag ook in onvolkomen stuit (zoals jij ook uitlegt) en onze spruit op komt, ligt zover we weten (ze kunnen het moeilijk voelen, door te harde buikspieren, maar krijg a.s. donderdag een echo) ook in onvolkomen stuit.

Destijds heel bewust, vanwege de risico's van draaien/stuitbevalling voor een ks gekozen. Wilde niet dat het alsnog spoed, algehele narcose enz. werd waardoor m'n man er niet bij kon zijn. Verder was ik ook bang dat er tijdens de stuitbevalling zuurstoftekort zou zijn.

Suc6 met je beslissing.

Groetjes Kirsten
 
Hee, mamavanm,

Je hoeft je nu echt nog geen zorgen te maken hoor! Zeker omdat het je tweede is. Met 31 weken hebben ze nog ruimte genoeg om te draaien.
Ikzelf ben nu 33 weken en ik voel mijn baby ook nog draaien.
Soms voel ik de hik helemaal vanonder, maar dan weer vanboven bij mijn maag en pas lag hij/zij nog lekker dwars.
Mijn verloskundige zei dat het nu echt nog niet geeft.
 
Met 31 weken zegt het nog helemaal niets, zeker 25% van kleintjes ligt dan nog 'verkeerd', hoor...
Mijn spruitje (2e) is heel stug in stuit blijven liggen en vlak voordat ik naar ziekenhuis zou gaan (voor draaipoging) spontaan toch gedraaid met 36 weken. En gelukkig daarna lekker met hoofdje naar beneden blijven liggen!
Dus ik zou pas gaan nadenken over stuitbevalling e.d. als de VK of gyn vindt dat je dat moet doen (bij 36 weken meestal...). Wie dan leeft, wie dan zorgt...

Veel succes!

Groetjes, Karin
41+1 wkn

 
Onze oudste dochter lag in stuit, daar kwamen we pas achter toen mijn vliezen braken. En dat was het begin van de bevalling. Ze lag met haar billen ingedaald, de vk dacht dat ze met haar hoofd ingedaald lag.
In het ziekenhuis bleek dat ze niet zo groot was en een klein hoofdje had en toen mocht ik kiezen wat ik wilde.
Een hele lastige keuze, de gyn. stelde voor om een gewone bevalling te proberen en alles goed in de gaten te houden.
Ik kreeg een infuus, wat niet lang daarna voor een weeënstorm zorgde en drie en een half uur later is onze dochter geboren. Helemaal gezond.
Ik heb het als een prettige bevalling ervaren en ben goed begeleid.
Het belangrijkste is wel je eigen gevoel. Jij moet het doen en je moet er ook helemaal voor gaan.
Het risico is niet veel groter als bij een gewone bevalling en het risico bij een keizersnee is voor een volgend kindje even groot.
Veel succes en ik wens je hoe dan ook een fijne bevalling!!
 
Heel fijn dat je het als prettig hebt ervaren, maar er zitten wel degelijk risico's aan een stuitbevalling! En die zijn mij destijds door de gyn. goed verteld.  Zuurstoftekort bij het kindje bijvoorbeeld als het niet snel genoeg gaat (dit is bij een collega van mijn man gebeurd en ik geloof toch niet dat je het jezelf vergeeft als dit later 'zichtbaar' wordt)

Zo vind ik dat je dan ook moet weten dat je (ook weer als het niet vordert) tóch die ks 'krijgt' en dat als het spoed wordt, je man er niet bij kan zijn omdat je algehele narcose krijgt enz.enz., dus het is idd geen makkelijke keuze en zeker niet vanzelfsprekend.

Onze kleine ligt (dit is ons tweede kindje) weer in stuit en tuurlijk snap ik als de beste dat iemand 'normaal' wil bevallen, niet omdat je het dan niet zelf gedaan zou hebben, nee, daar heb ik dan weer geen moeite mee, maar des te meer om de emotionele redenen, je kindje bijvoorbeeld later zien, je kan ziek zijn, napijn enz.enz.

Groetjes Kirsten
 
Terug
Bovenaan