Stuitligging

<p>Hi allen,</p><p>Helaas heb ik te horen gekregen dat de baby in stuit ligt. Poging tot draaien in het ziekenhuis heeft helaas niet geholpen.</p><p>Nu is de vraag dus of we voor de stuit bevalling gaan of een geplande keizersnede. Zijn er meer die voor deze keuze hebben gestaan? Wat hebben jullie gekozen en waarom? En heb je achteraf spijt?</p>
 
Hoi! Ik sta op dit moment voor dezelfde keuze en ga voor de geplande keizersnee. Bij ons is de baby ook aan de kleine kant (groei gaat niet optimaal meer) en is er weinig vruchtwater, wat de keuze makkelijker maakt omdat hij sowieso gehaald moet worden. Ik zou echter denk ik sowieso voor de keizersnee zijn gegaan omdat ik een stuitbevalling zelf, als eerste bevalling (is ons eerste kindje), te eng vind. Maar dit is dus puur mijn eigen gevoel, krijg van de verloskundigen en gynaecologen hier in het ziekenhuis wel echt het idee dat ze een stuitbevalling altijd héél goed begeleiden en geen risico’s nemen (alsnog overgaan op een keizersnee als ze het te risicovol vinden worden of als het te langzaam gaat). Wat dat betreft is het denk ik vooral je eigen gevoel volgen, als je je goed voelt bij het idee kan het zeker een ‘fijne’ ervaring zijn ook volgens mij.
 
Ik heb voor de stuitbevalling gekozen. Ook wel getwijfeld, maar ik zag zo op tegen een keizersnee!
Uitgebreid met de verloskundige besproken, en bij mij lag hij er gunstig voor. Onvolkomen stuit, billennaar beneden en hij was geschat op 3 kg, dus niet al te groot.
In het ziekenhuis hadden ze veel ervaring ermee en hadden ze er vertrouwen in. Ze zeiden dat als het toch niet ging lukken tijdens de bevalling, dat ze dan gingen stoppen, weeenremmers zouden geven en dan rustig in overleg de keizersnee zouden ingaan.
Dat vond ik een belangrijke, dat het dan niet meteen rennen en paniek zou worden.
Uiteindelijk zijn om 7 uur mijn vliezen gebroken, om 10 uur in het ziekenhuis en om 12 uur is onze zoon geboren.
Ik kijk terug op een positieve, vlotte 
 
Ik kijk terug op een positieve vlotte bevalling, zonder  complicaties. 
 
De sfeer was ook erg goed, de verloskundige en de gyn hadden er echt vertrouwen in, daardoor had ik er zelf ook vertrouwen in.
 
 
 
Ik heb 4.5 maand geleden exact hetzelfde gehad. Twee mislukte draai pogingen. Ik mocht van de gynaecoloog nog vaginaal bevallen, maar werd daar zelf nogal zenuwachtig van. Met name war MikkieX ook zegt, mn eerste bevalling. Wij hebben dus voor een geplande keizersnede gekozen. Uiteindelijk braken 2 weken eerder de vliezen met 38 weken en is ze dus eerder gehaald. Ik kijk er heel goed op terug en ben blij dat ik het zo gedaan heb. Je wordt in het ziekenhuis zo goed begeleid. Ik denk vooral je eigen gevoel volgen, dat is het belangrijkste. Je kan geen foute keuze maken! 
 
Zelfde verhaal en gekozen voor een geplande keizersnede maar hij kwam 2 dagen eerder.
Kijk er zeer positief op terug, herstel was wel heel erg zwaar. 
 
Hier hetzelfde.. vandaag 36 weken zwanger (tweede kindje) en mijn baby ligt in stuit. Ze gaan morgen proberen het te draaien. Ik hoop zo dat het lukt!! 
Anders wordt het een keizersnee. De baby wordt erg groot geschat. Mijn eerste kindje woog ook 4400 gram bij geboorte (precies met 40 weken) dus het verbaasd mij niet dat deze baby ook groot is. 
Zelf zou ik liever een stuitbevalling doen dan een keizersnee, helaas heb ik die keuze niet omdat de kans heel groot is dat het mis gaat omdat de baby zo zwaar is. 
Ik vind het toch het beste om vaginaal te bevallen, voor het kindje en ook voor jezelf, je hormonen en je herstel. Een keizersnee klinkt heel makkelijk, maar ik vind het toch ook wel een beetje eng/raar dat de baby zomaar uit je buik getrokken wordt. Om van het herstel nog maar te zwijgen, zeker nu ik een dochter van 1.5 jaar heb rondlopen. 
Na mijn eerste bevalling was ik na 2 dagen alweer beneden en kon ik eigenlijk alles wel weer. Na 7 dagen stond ik weer in de supermarkt boodschappen te doen, ging echt prima. Het lijkt me gewoon vreselijk dat je na een keizersnee wekenlang niks kan...
Dus ik heb geen ervaring, en weet ook nog niet hoe het met mij afloopt.. maar als im zou mogen kiezen, zou ik voor een stuitbevalling gaan!
 
Ik heb over twee weken een geplande keizersnede om dezelfde reden: stuitligging. Wat anderen hierboven al zeggen, het is echt je gevoel. Ik ben het overigens niet met de gebruiker hierboven eens dat het heel makkelijk klinkt, een keizersnede (dit was echt het laatste dat ik wilde als ik dacht over mijn zwangerschap/bevalling), maar zoals mijn vk het zei is het bij stuitligging gewoon een keuze tussen twee dingen die beiden niet ideaal zijn en nadelen hebben. Wel word je bij een stuitbevalling, zoals ook al gezegd hierboven, heel goed begeleid. Ik heb echt getwijfeld tussen een stuitbevalling of een keizersnede, maar omdat het ook ons eerste kind is en ons zoontje al de hele zwangerschap zo ligt, is er ook iets in mij dat zegt dat daar misschien wel een reden voor is en ik heb het vertrouwen daardoor zelf gewoon niet. En dat is het belangrijkste, dat je er zelf vertrouwen in hebt, als je voor een stuitbevalling kiest! 
Succes met je keuze!
 
Terug
Bovenaan