Toen ik net 28 weken was moest ik met spoed naar het ziekenhuis omdat het niet goed ging met me. Aan CTG gelegen voor 3 uur, bloedonderzoeken gehad, urine testen, wat bleek, ik was TOEN AL extreem oververmoeid, alles gedaan wat de dokter zei maar niks hielp. Nu bijna 10 weken verder is het alleen maar erger geworden, ben altijd eerlijk tegen onze verloskundige geweest, want we mogen haar zo graag dat we geen andere willen in het ziekenhuis dus hebben we alleen afspraken op dagen dat zij werkt. Heb haar ook huilend verteld dat ik enorm veel pijn heb op 1 plek in mijn ribbenkast, en toen zei ze dat we gingen kijken of er dus iets van schot inzat 30 november. Ik hoop gewoon dat ze daarmee bedoelt dat we ons meisje langzamerhand gaan halen, want de oefenweeën worden met de minuut erger, en mijn dochtertje met de minuut ongeduldiger, ze is zo enorm hard aan het trappen dat ik heel veel aan het overgeven ben.
Dus zit eigenlijk gewoon het zekere voor het onzekere af te tellen naar 30 november en dat er dan goed nieuws is, want als het zo doorgaat trek ik het echt niet meer..
Dus zit eigenlijk gewoon het zekere voor het onzekere af te tellen naar 30 november en dat er dan goed nieuws is, want als het zo doorgaat trek ik het echt niet meer..
