Teleurstelling na mislukte versie

S

Sieper

<p>Hoi!</p><p>Gisteren ben ik in het ziekenhuis geweest voor een versie die na lang proberen (wat een helse pijn zeg..!) niet gelukt is. Omdat ons mannetje in kleermakerzit 'zit' en ook nog eens aan de grote kant is (volgens de echo meeting 2 weken ouder!), zal het helaas een keizersnende worden. Ik vind het heel erg lastig omdat een keizersnede het laatste is wat ik wou. Nou is voor mij de gezondheid van ons kindje uiteraard het allerbelangrijkste en heb ik alles voor hem over, maar dat ik niet natuurlijk kan bevallen voelt voor mij als gigantisch falen. Ik ben iemand die alles graag zelf wilt kunnen en regelen en ik vind het lastig dat dit mij uit handen word genomen waardoor er toch weer een stukje controle weg is. </p><p>Hebben jullie tips of ervaringen die mij misschien een beetje gerust kunnen stellen? Ik weet dat alles niet kan gaan zoals je het graag wilt maar ik wil er zo graag meer naar uitkijken ipv piekeren :)</p>
 
Miss moet je je eens verdiepen in een geplande keizersnede. Je gaat zien dat je echt nog wel wat te overleggen hebt over hoe je bepaalde dingen zou willen ? maar ik denk dat je misschien dit weekend ook gewoon even mag balen en die negatieve gevoelens toelaten het is ook wel even omschakelen dus je gevoelens mogen er best even zijn. Dus geen concrete tips omdat ik geen ervaring heb meer mindset tip 
 
Hoi! Ik heb (nog) geen ervaring die je gerust kan stellen, maar zit wel in dezelfde situatie. Onze zoon ligt ook al sinds het begin in stuit en inmiddels is het ook vrijwel zeker dat hij niet meer gaat draaien. Ben inmiddels 37 weken zwanger en de versie is hier ook mislukt. Ook bij ons zit hij in kleermakerszit en hoewel mijn verloskundige aangeeft juist in deze houding op zich wel een stuitbevalling te kunnen doen (de andere ‘versies’ van stuitligging daarentegen niet), zie ik dit zelf niet zitten.
Ik wilde toch reageren omdat ik het gevoel dat jij beschrijft heel erg herken, van een paar weken terug bij mezelf. Op de één of andere manier heb ik echter een knop om kunnen zetten en ik hoop dat jou dit ook zal lukken! Wat mij erg hielp (en nog steeds helpt) is dat iemand tegen mij zei dat het misschien goed is te denken dat je baby niet voor niets in stuit ligt. Ik ben totaal niet zweverig of spiritueel ingesteld - maar alles voor de draaiende baby ;) -: ik ben ook naar een acupuncturist geweest omdat ik gehoord had dat ook dat invloed kan hebben op het draaien. Niet dus in mijn geval, maar zij gaf me wel een inzicht mee wat mij geleerd heeft er dus minder gefrustreerd naar te kijken. Je baby ligt blijkbaar écht lekkerder zo, en misschien is hier wel een reden voor die wij (en gynaecologen en verloskundigen) niet nu kunnen zien. Zij vertelde mij een verhaal waarbij een vrouw dus ook een sluitbaby had en hierdoor een geplande keizersnede, waarbij de gynaecoloog na het halen van de baby ook zei ‘dit was nooit gelukt met een gewone bevalling’.
Nogmaals, ik ben dus niet zweverig ofzo ingesteld, maar het heeft mij geholpen te accepteren dat het (met deze baby in ieder geval) waarschijnlijk zo zal lopen. Ik zou als ik jou was je een beetje inlezen over hoe een keizersnede precies in zijn werk gaat en wat voor opties er zijn (gentle sectio bijvoorbeeld) en verder je zelf goed voorbereiden op wat staat te gebeuren. Bij mijn verloskundigenpraktijk werken ze dus veel samen met een acupuncturist en zij doet ook dingen om vrouwen voor te bereiden op een keizersnede.
En verder.. probeer ook te onthouden (helpt mij ook) dat beide opties zo z’n voordelen hebben. Het is misschien niet wat je had gewild en verwacht, maar de situatie is nou eenmaal zo en in deze situatie is het alleen maar super fijn dat het kan!
Heel verhaal.... sorry voor de hoeveelheid tekst ;) succes!!!
 
Hee, ik herken je verhaal een beetje. Ik zag telkens bij een echo dat mijn kleine man 1 a 2 weken voor lag dan mijn uitgerekende datum en ze zeiden dat er niks aan de hand was en hij niet te groot was. Tijdens mijn bevalling heb ik zelf geprobeerd om natuurlijk te bevallen maar tevergeefs zei de gynaecoloog dat mijn zoontje te groot was voor mij en dat bleek ook achteraf toen hij geboren was. Ik ben ook bevallen met een keizersnede en op het moment dat ik hoorde dat dat het werd raakte ik een beetje in paniek want ben zelf nog nooit geopereerd! Het is mij uiteindelijk heel erg meegevallen alleen je herstel duurt wat langer en je bent wat beperkter. Als Ik dit van te voren had geweten had ik mijn wensen wel wat aangepast dus misschien moet je dit zien Als een kans dat je nog wel wat kan bepalen hoe je wil dat het gebeurd. Heb gehoord dat je nog wel het 1 en ander te zeggen hebt in sommige ziekenhuizen over bijvoorbeeld de sfeer enz. Je kan je er iig op voorbereiden nu ennwat had ik ook wel graag gewild als ik er zo over na denk. En je moet helemaal niet nadenken dat je faalt want jouw lichaam heeft dadelijk in zo'n 9 maanden tijd een prachtig kindje gemaakt! Je hebt alleen een beetje hulp nodig om hem op de wereld te zetten maar verder heb je alles zelf gedaan! Hoop dat je de teleurstelling een beetje kan vergeten en er na uit kan kijken dat je straks je kindje eindelijk vast kan houden.
Succes !
 
Hee, ik herken je verhaal een beetje. Ik zag telkens bij een echo dat mijn kleine man 1 a 2 weken voor lag dan mijn uitgerekende datum en ze zeiden dat er niks aan de hand was en hij niet te groot was. Tijdens mijn bevalling heb ik zelf geprobeerd om natuurlijk te bevallen maar tevergeefs zei de gynaecoloog dat mijn zoontje te groot was voor mij en dat bleek ook achteraf toen hij geboren was. Ik ben ook bevallen met een keizersnede en op het moment dat ik hoorde dat dat het werd raakte ik een beetje in paniek want ben zelf nog nooit geopereerd! Het is mij uiteindelijk heel erg meegevallen alleen je herstel duurt wat langer en je bent wat beperkter. Als Ik dit van te voren had geweten had ik mijn wensen wel wat aangepast dus misschien moet je dit zien Als een kans dat je nog wel wat kan bepalen hoe je wil dat het gebeurd. Heb gehoord dat je nog wel het 1 en ander te zeggen hebt in sommige ziekenhuizen over bijvoorbeeld de sfeer enz. Je kan je er iig op voorbereiden nu ennwat had ik ook wel graag gewild als ik er zo over na denk. En je moet helemaal niet nadenken dat je faalt want jouw lichaam heeft dadelijk in zo'n 9 maanden tijd een prachtig kindje gemaakt! Je hebt alleen een beetje hulp nodig om hem op de wereld te zetten maar verder heb je alles zelf gedaan! Hoop dat je de teleurstelling een beetje kan vergeten en er na uit kan kijken dat je straks je kindje eindelijk vast kan houden.
Succes !
 
Hee, ik herken je verhaal een beetje. Ik zag telkens bij een echo dat mijn kleine man 1 a 2 weken voor lag dan mijn uitgerekende datum en ze zeiden dat er niks aan de hand was en hij niet te groot was. Tijdens mijn bevalling heb ik zelf geprobeerd om natuurlijk te bevallen maar tevergeefs zei de gynaecoloog dat mijn zoontje te groot was voor mij en dat bleek ook achteraf toen hij geboren was. Ik ben ook bevallen met een keizersnede en op het moment dat ik hoorde dat dat het werd raakte ik een beetje in paniek want ben zelf nog nooit geopereerd! Het is mij uiteindelijk heel erg meegevallen alleen je herstel duurt wat langer en je bent wat beperkter. Als Ik dit van te voren had geweten had ik mijn wensen wel wat aangepast dus misschien moet je dit zien Als een kans dat je nog wel wat kan bepalen hoe je wil dat het gebeurd. Heb gehoord dat je nog wel het 1 en ander te zeggen hebt in sommige ziekenhuizen over bijvoorbeeld de sfeer enz. Je kan je er iig op voorbereiden nu ennwat had ik ook wel graag gewild als ik er zo over na denk. En je moet helemaal niet nadenken dat je faalt want jouw lichaam heeft dadelijk in zo'n 9 maanden tijd een prachtig kindje gemaakt! Je hebt alleen een beetje hulp nodig om hem op de wereld te zetten maar verder heb je alles zelf gedaan! Hoop dat je de teleurstelling een beetje kan vergeten en er na uit kan kijken dat je straks je kindje eindelijk vast kan houden.
Succes !
 
Dank jullie wel voor zo'n snelle reactie! ? 
Ik ben me inderdaad al weken aan het inlezen over een keizersnede en heb daarvoor ook al een heel wensenlijstje opgesteld om het dan inderdaad zo fijn mogelijk te maken, ik kan het alleen alsnog zo moeilijk loslaten dat ik het niet 'normaal' kan doen! Het erge is dat ik er stiekem al vanuit ging omdat hij vanaf wij 25 al zo ligt dus zou de klap dan toch minder hard aan moeten komen? Misschien moet het het idd ook accepteren dat ik er heel erg van baal, ik verzet me daar heel erg tegen namelijk.
 
Wat toevallig dat je dat zegt over dat het zo 'moet zijn'. Ik ben zelf ook totaal niet zweverig maar had het er gister met mijn vriend nog over dat wij ook niet meewerken aan iets als ons gevoel zegt dat het niet klopt of niet goed is, misschien dat dit inderdaad voor onze kindjes ook geld? Wil het inderdaad niet pushen (toepasselijk?) als het niet zo mag zijn ondanks dat ik het dus zo graag wil. Ben jij meteen gaan plannen wat je met je keizersnede wilt of heb jij het even met rust gelaten? Die acupunctuur lijkt me wel wat griezelig hoor met zoveel naaldjes! Vraag me ook af of ik al die methodes nog moet willen proberen of dat ik het 'gewoon' maar moet accepteren
 
Ach jeetje dat van jou lijkt me helemaal erg! Wat een zeikwijf voel ik me dan dat ik mijn situatie erg vind... Wat fijn zeg dat je er alsnog goed op terug kijkt ondanks dat het zo is gegaan. Wanneer meldde jouw zoontje zich, voor of na de uitgerekende datum? De verloskundige zei namelijk dat grotere kindjes zich juist vaak laat melden ipv eerder geboren worden (Ik had de hoop hem stiekem dan misschien wat eerder te mogen bewonderen haha). En hoe vond je de keizersnede zelf, had je nog wel genoeg tijd samen met je kindje en je partner toen hij was geboren op de ok? Ik stel me steeds voor dat je zo lang je kindje kwijt bent voor je hem mag vasthouden in tegenstelling tot een vaginale bevalling
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan