[quote quote=10220223]Dank jullie wel voor zo’n snelle reactie! Ik ben me inderdaad al weken aan het inlezen over een keizersnede en heb daarvoor ook al een heel wensenlijstje opgesteld om het dan inderdaad zo fijn mogelijk te maken, ik kan het alleen alsnog zo moeilijk loslaten dat ik het niet ‘normaal’ kan doen! Het erge is dat ik er stiekem al vanuit ging omdat hij vanaf wij 25 al zo ligt dus zou de klap dan toch minder hard aan moeten komen? Misschien moet het het idd ook accepteren dat ik er heel erg van baal, ik verzet me daar heel erg tegen namelijk. Wat toevallig dat je dat zegt over dat het zo ‘moet zijn’. Ik ben zelf ook totaal niet zweverig maar had het er gister met mijn vriend nog over dat wij ook niet meewerken aan iets als ons gevoel zegt dat het niet klopt of niet goed is, misschien dat dit inderdaad voor onze kindjes ook geld? Wil het inderdaad niet pushen (toepasselijk) als het niet zo mag zijn ondanks dat ik het dus zo graag wil. Ben jij meteen gaan plannen wat je met je keizersnede wilt of heb jij het even met rust gelaten? Die acupunctuur lijkt me wel wat griezelig hoor met zoveel naaldjes! Vraag me ook af of ik al die methodes nog moet willen proberen of dat ik het ‘gewoon’ maar moet accepteren[/quote]
Ik ben eigenlijk nog helemaal niet gaan plannen over hoe ik het wil, maar heb wel veel erover gelezen dus. Heb maandag weer een afspraak met de verloskundige en hoop dan wel eea te bespreken.
Het gekke is dus dat ik eigenlijk vanaf het moment dat ze zei ‘ah hij ligt met zn hoofdje boven’ bij 21 weken al het gevoel had die draait niet meer. Heb ook met 28, 32 en 34 weken dit nog gezegd tegen de vk maar die zei dat hij nog genoeg kans had, maar ik weet niet, voorgevoel ofzo haha.
Ik klink er overigens nu wel heel lekker zen over enzo, maar ik baalde ook echtttt enorm hoor! Leek me alleen zo zonde ook uiteindelijk, als je er negatief op terug kijkt, dus als het niet anders is.... en ook: hey, mijn lichaam maakt wel even zonder al teveel problemen een mensje! Mag je überhaupt al best trots op zijn denk ik.
En oja, een ‘voordeel’ van een geplande keizersnede vind ik dan toch ook wel (nu we toch in die situatie zitten) dat hij in ieder geval rond de 39 weken gehaald zal worden en ik niet hoef te wachten tot hij zichzelf misschien pas met 42 weken aandient!
Acupunctuur is overigens helemaal niet eng! Snap je gevoel wel, maar vond het juist wel grappig eens te doen ofzo. Het is iets dat ik echt nooit zou doen normaal, maar om de één of andere reden is het toch een heel aparte situatie, zo’n baby in je buik, waardoor ik ineens iets meer open sta voor dat soort (alternatievere) dingen.
Ik ben eigenlijk nog helemaal niet gaan plannen over hoe ik het wil, maar heb wel veel erover gelezen dus. Heb maandag weer een afspraak met de verloskundige en hoop dan wel eea te bespreken.
Het gekke is dus dat ik eigenlijk vanaf het moment dat ze zei ‘ah hij ligt met zn hoofdje boven’ bij 21 weken al het gevoel had die draait niet meer. Heb ook met 28, 32 en 34 weken dit nog gezegd tegen de vk maar die zei dat hij nog genoeg kans had, maar ik weet niet, voorgevoel ofzo haha.
Ik klink er overigens nu wel heel lekker zen over enzo, maar ik baalde ook echtttt enorm hoor! Leek me alleen zo zonde ook uiteindelijk, als je er negatief op terug kijkt, dus als het niet anders is.... en ook: hey, mijn lichaam maakt wel even zonder al teveel problemen een mensje! Mag je überhaupt al best trots op zijn denk ik.
En oja, een ‘voordeel’ van een geplande keizersnede vind ik dan toch ook wel (nu we toch in die situatie zitten) dat hij in ieder geval rond de 39 weken gehaald zal worden en ik niet hoef te wachten tot hij zichzelf misschien pas met 42 weken aandient!
Acupunctuur is overigens helemaal niet eng! Snap je gevoel wel, maar vond het juist wel grappig eens te doen ofzo. Het is iets dat ik echt nooit zou doen normaal, maar om de één of andere reden is het toch een heel aparte situatie, zo’n baby in je buik, waardoor ik ineens iets meer open sta voor dat soort (alternatievere) dingen.