terug naar NL

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi ! ik heet Sanja
en woon al bijna 2 jaar in zweden,ben hier komen wonen voor mijn vriend,nou ben ik 10 wk zwanger. En voel me echt genegeerd en niet welkom meer de baby al helemaal niet waarom? omdat ik ziek ben en niet kan werken misselijk! En ik word voor van alles uitgemaakt dat ik niets van het leven weet etc etc lang verhaal. nu wil ik naar NL terug kan alleen bij mijn pa en ma teregt heb geen andere keuz ,baby houd ik zeker ,maar hoe zal dat gaan ,ik zal lang op een woning moeten wachten. En zoveel dingen regelen WaT MOET IK TOCH hij is alleen maar met zijn dochter bezig van zijn ex die logeerd al 2 weken hier pfffffffffffff lief kind maar zij alle aandacht en om ons kind niets geen gevoel.IK GA BEN HET ZAT punt ik red me wel anderen kunnen het ook ,ik kan deze pijn niet verdragen
 
hallo sanja,wat een verhaal zeg.als ik jou was zou ik inderdaad terug gaan naar ned.je zou nou alvast contact op kunnen nemen met de woningcorporatie in de plaats waar je wilt gaan wonen.je kunt ze de situatie waarin je nou zit toch gaan uitleggen ?volgens mij krijg je dan best wel snel een woning.ik ben vier en half jaar geleden gescheiden en had zes weken later een eigen huis weer.wens je veel sterkte en hoop voor je dat alles een beetje snel lukt.groetjes dec moed gea.15weken.
 
Heb je niet gewoon een beetje last van je hormonen? Het klinkt misschien lullig, maar ik had er ook veel last van. Ik reageerde emotioneel heel sterk op alles in het begin van mijn zwangerschap. De misselijkheid en de extreme vermoeidheid maakten het alleen maar erger.

Ik zou geen overhaaste beslissingen nemen op basis van je reactie op een kind van je partner dat bij jullie logeert. Misschien zie je wel dingen die er helemaal niet zijn.

Ga anders gewoon een paar weekjes op vakantie naar je ouders, kun je alles op een rijtje zetten en misschien denk je er dan heel anders over.

Heb je het er trouwens uberhaupt over gehad over kinderen krijgen voor je zwanger was?

Zorg dat je in zo'n belangrijke tijd geen misverstanden hebt in je relatie.
Communiceren helpt...!

Succes!
 
Wat rot voor je deze situatie, als je het echt zeker weet zou ik er niet te lang mee wachten voor je eigen gemoedsrust

Wij zijn ook vorig jaar terug gekomen naar nederland, nu konden wij zelfs niet bij familie terecht met 2 volw. en onze dochter van 4 en hebben een particuliere woning moeten huren, voor 6 maanden. (wat goud geld kost)

Nu zitten wij wel in een huurwoning, ik weet niet waar je ouders wonen, maar wij konden alleen een woning krijgen in provincie groningen waar we nu ook zitten.

Hier hoef je ook niet financieel of maatschappelijk gebonden te zijn, wat vaak het probleem is bij andere woningcorporaties midden nederland, of een wachttijd van minimaal 3 jaar.

je kan eventueel via internet reageren op woningen (als je in Groningen zou willen zitten)

www.acantus.nl

Wij hadden met 2 maanden een woning.

Veel succes en sterkte,

groetjes Angela
 
denk goed na voor dat je beslissingen neemt,door de hormonen lijkt alles veel erger dan het is!! voor jou gevoel heb je gelijk maar dat is niet altijd zo natuurlijk,ben zelf ook zo impulsief als de pest nu hoor,maar kan ook achteraf nu wel inzien dat ik ook wel eens fout zit! praat er ook goed over met je vriend,denkt hij ook zo over jou,negeert hij je ook om dat je niet kunt werken of gaat het bij hem alleen om het feit dat hij nu alleen oog voor zijn dochter??
ik ben nu zwanger van de derde en alle drie de keren heb ik wel eens gedacht,als het zo moet doe ik het wel alleen!!! maar uiteindelijk komt alles toch weer goed en was het te verwijten aan mijn hormonen...niet dat mijn man nooit fout is,maar ook voor hen is het niet altijd makkelijk,die begrijpen niet altijd wat er in ons om gaat!!! je zou alleen als niet zwangere eens op verschillende forums moeten lezen...ik zie het zelf ook als ik de "dagboeken"van mijn zwangerschap doorlees....mijn god wat een gefrustreerd iemand denk ik dan over mezelf! wat ik dus nogmaals wil zeggen,denk er heel goed over na,neem geen overhaaste beslissingen!!!


groetjes en veel sterkte!!!
 
nog eens anoniem van hierboven,een woning zal in jou geval denk ik redelijk snel gaan en je zal ook een uitkering krijgen want als alleen staande moeder hoef je de 1e vijf jaar niet te werken!!
 
hij is gewoon boos en dat ik ben gestopt met werken ,ik had zowiezo een uitkering maar werkte exstra ,maar ik kan niet meer ben zo beroerd ben kapster dus is zo zwaar. maar hij denkt dat ik gewoon thuis wil zitten !!!!!!!! ECHT NIET ik wil ook ergens bij betrokken worden effe er uit ofzo.nee zit alleen maar binnen word gek heb geen vrienden niks ik ga kapot.en met zo iemand kan ik niet leven die zo hard is alleen aan geld denkt egoist
 
Je klinkt er helemaal zat van, kan me ook wel voorstellen.

Nog even reageren op dat er een hoop mensen zijn die denken dat je in deze situatie snel een woning krijgt.

Dat is dus een droom, een scheiding werkt anders is wel reden voor een urgentie verklaring, maar dit niet.

Ik spreek uit ervaring heb overal aangeklopt zelfs toen we op straat zouden komen te staan doordat het huurcontract van de particuliere woning afliep, kregen we niks. Sorry zoek het maar ergens anders, van het kastje naar de muur gestuurd. En dat terwijl we al een klein kind hadden van 3 jaar oud. Die laten ze dus ook in de kou staan, en dan maar zeggen dat het hier in NL allemaal zo goed geregeld is. Dat viel vies tegen.
En dan als je als asielzoeker komt die krijgen wel meteen een noodwoning. Nu heb ik niks tegen die mensen zelf, maar zij krijgen wel (zonder betalen) en wij nederlanders krijgen geen klap, terwijl we gewoon huur willen betalen.

Gelukkig maar dat je bij je ouders terecht kan, dan kan je tenminste wel rustig kijken en zoeken.


In elk geval heeeeel veel sterkte,

groetjes Angela
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan