Teveel ermee bezig? Onzekerheid, duurt lang.

<p>Ik loop er al een tijdje mee dat ik hier iets wil posten maar durf het steeds niet. <br />Nu dan toch de stap gezet want ik (34 jaar) hoop hier meer kennis op te doen en wat andere ervaringen te lezen.<br />Mijn vriend en ik hebben na lang twijfelen (van mijn kant) besloten om ervoor te gaan en om een kindje welkom te heten. Ik ben een persoon die dan ook gelijk alles goed wil doen en ben ook na een paar maanden begonnen met supplementen omdat het niet meteen lukte. </p><p>Ik was eigenlijk in de veronderstelling dat het meteen raak zou zijn (zo gaat dat in mijn omgeving dacht ik), nou dat is dus absoluut niet zo want we zitten nu midden in onze 7e poging. Mijn verwachtingen zijn nu dus wel bijgesteld ;) ik begin het meer als een wonder te zien nu, zoals het ook is. </p><p>Naast de supplementen ben ik ook aan de gang gegaan met ovulatie testen en temperaturen want het kon zo zijn dat mijn luteale fase te kort is. <br />Mijn cyclus is heel regelmatig zo'n 26 dagen en ik ben al 9 jaar niet meer aan de pil. De ovulatie (LH piek) blijkt te zijn op de dag dat mijn app dat voorspelt (14 dagen voor mijn heftige menstruatie dag, daarvoor heb ik dan al wel 3 dagen kleine beetjes oud bloed).  De luteale fase is dan volgens mij niet heel lang maar zou wel net lang genoeg moeten zijn denk ik?</p><p>De eerste keer dat we het probeerden dacht ik dat we zwanger waren omdat ik na 2 dagen een beetje oud bloed te verliezen er niks meer kwam. De dag erna werd ik voor mijn doen behoorlijk heftig ongesteld en had ik een hele dag menstruatie krampen en meerdere dagen heviger bloedverlies. Normaal heb ik maar 1 uurtje menstruatiekrampen en 1 dag heviger bloedverlies.</p><p>Vanaf toen is mijn menstruatie altijd heel licht geweest, 1 dag veel bloedverlies (met klonters) en verder alleen maar heel licht bloed verlies. Ik vraag me dus hier meteen al af of dit een probleem is?</p><p>Verder lijkt alles wel normaal, ik heb wel vroeger chlamydia gehad en zoals ik heb begrepen kan dat ook van invloed zijn maar is de kans klein. <br />Mijn vriend heeft ook nog een simpele thuis test gedaan voor zijn sperma en dat leek goed.</p><p>Ik vraag me af of er dingen zijn die ik nog kan verbeteren, ik ben wel een gevoelig persoon en maak me snel druk dus het kan ook best zijn dat stress van invloed is. <br />Uiteindelijk na twee maanden ben ik ook weer gestopt met ovulatietesten en temperaturen omdat ik het idee had dat ik er veel te veel mee bezig was. <br />Afgelopen maand dacht ik weer dat het raak was omdat ik ineens geen pijnlijke borsten had, normaal standaard een week voor mijn menstruatie. Wellicht zijn mijn hormonen dan toch wel beter in balans aan het komen nu? Maar het was dus wederom niet raak.<br /><br />Na 6 maanden proberen kan ik het toch weer moeilijk loslaten dus ben ik weer begonnen met temperaturen om te kijken dat ik wel zeker een eisprong heb. </p><p>Ik hoor heel graag ervaringen van anderen :) Ben je ook langer bezig geweest? Of herken je iets in mijn verhaal en is het bij jullie wel al gelukt? Zie ik iets over het hoofd? Alvast bedankt!</p>
 
Ha, ik snap je gedachtes maar blijf rustig :) 7 maanden is niet ‘lang’, maar kan wel zo voelen. Ik zou weer beginnen met de ovulatie testen en bij een positieve test dezelfde avond en volgende dag vrijen.
 
Hoi Gebruiker10327988!
Welkom. Ik ben ook net nieuw hier. Inmiddels 1jaar en 10mnd bezig om zwanger te worden (alweer 2x zo lang als jou :') ). De fertiliteitsassisente (inmiddels starten wij met ons traject in het ziekenhuis) gaf aan multivitamine te slikken voor vrouwen die zwanger willen worden met minimaal het volgende erin: foliumzuur 400 µg, vitamine D 10µg en Vitamine B. Ik slikte eerst alleen foliumzuur. Ook gaf zij aan (afhankelijk van cyclus, mijne is ong. 30 dgn) van dag 8 t/m 22 3-4x per week te vrijen. Zij gaf ook aan dat ik het meer "los moet laten". Geen ovulatietesten meer. Het is mij 1 mnd gelukt, zojuist weer ovulatietesten besteld :$ ik heb echt moeite met loslaten. 
Voor mij is vrijen wat moeilijk op het moment. Ik loop al 4mnd met een open wond (haarnestcyste) bij mijn bilnaad. Daardoor durft mijn vriend niet te vrijen en hebben we de afgelopen mnd KI geprobeerd. De wond moet uit zichzelf helen, en dat kan maanden duren.
Mijn lichaam laat mij ook steeds denken dat ik zwanger ben. Vorige cyclus was ik opeens 5dgn over tijd, maar niet zwanger. Ik ben nooit over tijd. Nu heb ik opeens 5dgn voor NOD lichtbloed verlies (innestelingsbloeding?), maar nee: negatieve vroege zwangerschapstest vanochtend. Meestal gevoelige borsten als ik ongesteld word, toen opeens niet. Ik ben er dus ook teveel mee bezig! Maar we willen het zo graag he? 
Verder probeer ik nog een paar kilo af te vallen. Ik doe 2-3 per wk krachtraining. De andere dagen wandel ik zodat ik minimaal 10.000 stappen heb gezet die dag. Verder probeer ik gevarieerd te eten. En als ik ongesteld ben geworden, drink ik een wijntje om dit te "vieren" en eet ik expres iets wat zwangeren niet mogen eten. Zo probeer ik geestelijk mezelf op de rit te houden. 
Heel veel succes! Ik hoop dat je wat hebt aan deze paar tips. Maargoed, hoeveel moet je nou aannemen van iemand die zelf alweer bijna 2 jr bezig is? :')
 
 
Misschien heb ik mijn bericht ook niet op de goede plaats gezet. Als ik lees dat anderen al in trajecten zitten.
Sorry daarvoor, 7 maanden is inderdaad helemaal niet lang. 
Wat heftig van je wond ook LittlePinguin. En ook dat het zo lang duurt voordat het geneest.
Herkenbaar wel wat je zegt, je wilt dan zo graag hoe moet je dat nu uit zetten. 
wel hele fijne tips! Ik houd niet van alcohol maar vieren met Sushi lijkt me wel wat ;) 
Eigenlijk is het dus je lichaam wat je voor de gek houdt met die gekke dingetjes? Veroorzaakt door je onderbewustzijn waarschijnlijk..  
Ik heb het pakket van supple, multi, omega3, antioxidanten en magnesium. Dat sprak me wel erg aan. Is ook de 'juiste' vorm foliumzuur. 

Ik ga ook maar weer aan de testen denk ik. Heb er nog 1 liggen die is voor vanavond dan.
Bedankt voor jullie reacties! 
 
Hoi IsaV,
Je hoeft geen excuses te maken hoor! Iedereen hoopt binnen 6mnd zwanger te worden. Alles wat erna komt wordt bestempeld als: lang. 
Of je nou net over dat half jaar bent, of nog langer bezig bent. Het blijft vervelend en het is emotioneel zwaar. 
Ik denk idd dat ons onderbewustzijn heerlijk met ons kan spelen. 
Veel succes! 
 
Hey isa! 
Wij zijn 16 maanden bezig geweest om zwanger te worden. Ik werd naar huis gestuurd bij de gyn met de boodschap "ga maar afvallen". Heb mezelf verdiept in voeding en uiteindelijk ook toch maar duurdere supplementen gaan slikken (slikte ook de multi van supple). Ik was er heel erg mee bezig, was zwaar gefrustreerd iedere maand en wilde het echt loslaten. Ik heb de griep gehad, waardoor we vrij weinig seks hebben gehad en ik dus echt dacht dat het mislukt was. Niks was minder waar, precies die ene maand waarop ik het niet had verwacht, had ik een positieve test in handen. Het is nog pril, dus hoop dat het goed zit.. maar wil hiermee zeggen dat ik ervaren heb dat echt loslaten toch het beste werkt, hoe moeilijk dat ook is!
Heel veel succes en hopelijk komt het snel op jullie pad :) 
 
Wauw wat een mooi verhaal! Dankje voor het delen. Hopelijk blijft alles goed gaan voor je ?? 
Ik denk dat het 'loslaat' moment bij mij ook wel gaat komen maar misschien moet ik daarvoor nog verder zijn. 
Veel is toch mindset hè ?
 
Terug
Bovenaan