Thuiswerken met dreumes

Nee thuiswerken met kleine kinderen is echt kansloos. Ik heb een baby, een peuter en een schoolgaand kind dus kom helemaal niet meer aan werken toe. Probeer het af te wisselen met mijn man maar dan nog komen we tijd te kort. Ik heb dit bespreekbaar gemaakt met mijn leidinggevende en met mijn collega en het is nu niet anders, ik kan gewoon niet heel veel doen op een dag en probeer echt om me niet schuldig te voelen. De peuter snapt er niks van, vraagt nu alleen maar negatieve aandacht dus daar moeten we echt meer aandacht aan besteden, het is gelukkig tijdelijk...
 
Mijn tips: 
1. Zie duidelijk wat je al heel knap allemaal voor elkaar hebt gekregen! Je probeert op dit moment 2 fulltime 'banen' tegelijk uit te voeren, dat lukt niemand! Geen enkele reden dus om je schuldig te voelen! En die baas of collega die dat niet lijkt te snappen heeft óf geen kinderen, óf stiekem neemt een partner of oma ofzo veel meer van haar over dan ze doorheeft, óf ze kan toveren (waar ik zelf, ondanks dat ik een grote Harry Potterfan ben, niet echt in geloof). 
2. Vraag aan je baas of je een gedeelte zorgverlof kan opnemen voor het gedeelte dat je écht logischerwijs niet je uren gaat halen. De overheid heeft bedacht dat alleen de kinderen van ouders in de cruciale beroepen opgevangen kunnen worden, omdat de andere ouders een baan hebben die niet cruciaal is in deze extreme situatie. Dat weet je baas ook, en daar zijn potjes voor. 
3. Probeer energie te sparen overdag zodat je 's avonds een paar uurtjes kan doorpakken. Nu probeer je te werken terwijl je kind om aandacht vraagt, wat al veel energie van jou vraagt, maar ook nog eens van je kind, waardoor hij sneller overstuur raakt, steeds meer je aandacht vraagt en jullie beiden aan het einde van de dag helemaal op zijn. Probeer eens het werken al bij voorbaat op te geven, je helemaal te storten op een gezellige dag met je kind en als hij op bed ligt ga je rustig aan je werk zitten. Als je dan evenveel gedaan krijgt als nu, en wellicht meer omdat je minder wordt afgeleid, vind ik dat alsnog een knappe prestatie en hoop ik dat je dat een prettiger en voldaner gevoel geeft. 
4. Overleg met je kinderdagverblijf of je kind 1 dag of desnoods dagdeel toch naar de opvang mag. Overleg of er een dag is die voor hen het rustigst is. Leg uit waarom het voor jou, je baan, je baas, je klanten toch cruciaal is dat je een dag of dagdeel even goed kan doorpakken. Je bent niet lastig, je bent echt geen slechte moeder en je bent niet de enige in het land die dat vraagt (en krijgt). 
5. De belangrijkste: Zorg goed voor jezelf, echt níemand heeft er baat bij als jij je nu richting een burn-out werkt! 
En oh ja: je kind krijgt er echt geen last van als je hem nu wat vaker achter Casper en Emma zet en je even een momentje voor jezelf pakt, gewoon, om even te ervaren hoe dát ook alweer voelde! 
 
Afwisselen met partner als dat kan. Hier een 10 weken oude baby en 1 van net 2 jaar rondlopen. Het is pittig om allebei te werken thuis maar proberen af te wisselen. En helaas voor de avonden maar als de kindjes slapen probeer ik vaak ook nog even door te pakken. 
Iedereen heeft er last van en ik denk dat elke werkgever begrip heeft ervoor als je iets minder productief bent dan normaal. 
 
Terug
Bovenaan