Tienermoeder

<p>Hoi allemaal,<br /><br />Ik ben vorige week erachter gekomen dat ik zwanger ben (nu 5,5 week). Ik ben 18 jaar en wordt over 3 maanden 19. <br />Ik studeer verpleegkunde en ga over een maandje op mezelf wonen.</p><p>Het probleem is dat de jongen van wie ik zwanger ben geworden nu sinds 1,5-2 maanden na 2 jaar niet meer mijn partner is. We zagen elkaar nog vaak en jullie weten misschien wel hoe dat gaat.. Ik heb vorig jaar een miskraam gehad en sinds dien ook niet meer aan de pil (ik heb iets tegen die extra hormonen in mijn lichaam en heb van alles geprobeerd maar weet gewoon niet waar ik me fijn bij voel), en nu dus weer zwanger..</p><p>ik ben er blij mee, ik hoopte altijd al jong moeder te worden en ookal is het niet gepland is het voor mij hartstikke welkom. Mijn ex denkt daar helaas anders over.. toen ik hem vorige week vertelde dat ik zwanger was ging hij door het lint en vertelde dat hij er absoluut niks mee te maken wilde hebben en het contact per direct zou stoppen, zijn moeder is erg boos geworden en heeft het idee dat ik expres zwanger ben geworden om hem bij me te houden, maar dit is echt het geval niet. Ook verwijt ze mij dat ik nu hun familie uit elkaar drijf doordat ik ruzie veroorzaak en dat hij zijn vader gaat kwijtraken e.d.</p><p>Zijn familie verplicht mij nu dan ook om een abortus te laten plegen.. Ze zijn heel erg van mening dat ik mijn leven weggooi, samen met mijn kind kansarm wordt omdat ik mijn school niet kan afmaken, niet kan werken, mezelf ga verwaarlozen, zo’n moeder word die haar kind in de prullenbak gooit omdat ze depressief wordt en nog veel meer..</p><p>Ik wil dit kindje zo graag houden en alleen opvoeden en dan ben ik mijn ex maar voor eeuwig kwijt hoe moeilijk ik het ook vindt aangezien ik nog erg verliefd ben.. Maar zijn familie heeft me nu zo onzeker gemaakt over het feit dat ik geen kind kan opvoeden op deze leeftijd. En hierdoor begin ik gewoon te twijfelen of een abortus niet de beste optie is..</p><p>Ik wil daarom zo graag jullie mening vragen over mijn verhaal en of er hier ook tienermoeders tussen zitten die het misschien zonder partner hebbeb moeten doen, hoe jullie dit hebben gedaan etc.</p><p>natuurlijk ben ik ervan overtuigd dat er zoveel gaat veranderen in mijn leven met een kind en het gaat zeker niet makkelijk worden. Maar het is wel een uitdaging die ik aan zou willen gaan.. Ik hoor graag jullie reacties, dankjewel alvast!</p>
 
War een raar en dat is nog zacht uitgedrukt ex schoonfamilie heb je
Lekker contact verbreken en kind houden ik doe thuis studie zwanger van 2de kindje heb al me theorie behaald in 1 jaar waren 14 examen nu nog stage en stage opdrachten proeve van bekwaamheid
En iedereen is reuze trots
Volg je hard houd het kindje want wat maakt mij zoontje mij gelukkig en me 2de ook
 
Ik was zelf geen tienermoeder (23 bij de eerste) maar mijn moeder kreeg mij op haar 19e zonder partner en ik ben prima terecht gekomen hoor. Hoezo zou je niet kunnen werken of een opleiding af kunnen maken. Dat heeft niks met leeftijd te maken. Er zijn genoeg oudere moeders die ook nog een opleiding gaan volgen. Ik lees in je verhaal dat je er voor wil gaan dus doen waar jij je goed bij voelt. Iemand een abortus opdringen vind ik trouwens wel een hele gemene streek en met dat soort mensen zou ik niet eens om willen gaan. Snap dat je ex geschrokken is en heftig reageert maar zijn moeder zou zich toch wel wat volwassener kunnen gedragen. Laat je zeker niet de schuld aanpraten dat zijn familie uit elkaar valt want dan had hij zijn ..*… maar in zijn broek moeten houden.
 
Joh wat super slecht dat ze jou daartoe lijken te willen dwingen. Jij bent de baas over je eigen lichaam en je eigen leven. Als jij dit wilt doen dan moet je dat zeker doen. En dat gaat inderdaad niet makkelijk worden, maar wie krijgt het leven wel makkelijk? Iedereen krijgt wat anders op z’n pad.Ik weet niet hoeveel steun je van je familie krijgt. Maar wie weet kan je met voldoende hulp je opleiding wel afmaken zelfs. En anders pak je het wat later op. Als je kindje naar de peuterspeelzaal gaat of naar de kleuterschool. Je hebt het hoogstens over een paar jaar vertraging.
Ik kan me wel voorstellen dat alles makkelijker is als je lieve familie (of vrienden) hebt.

 
1) Een man heeft evenveel verantwoordelijkheid om een ongewenste zwangerschap te voorkomen. Wil je geen vader worden: actie. Dat gejank over de vrouw die verantwoordelijk is voor het voorkomen van een zwangerschap: 2021 knul, kom op.


2) Wat een lef om jou te 'verplichten' een abortus te laten uitvoeren, of je daarin onder druk te zetten.

3) Pittige ex-schoonouders die jou op deze manier behandelen. Ik begrijp waar het gebrek aan verantwoordelijkheid van je ex vandaan komt.

4) Je ex kan niet weigeren iets te maken te hebben met zijn kind. Erg jammer, maar nogmaals: hij had een andere keuze kunnen maken. Als jij het kindje wil houden, ben je hem tot niets verplicht om het alleen te hoeven doen. Meebetalen etc, daar heb alleen jij zeggenschap over, jij bepaalt of je daar actie op wilt ondernemen ja of nee. Wil je het alleen doen, is dat je recht. Wil je dat hij bijdraagt, dan heeft jouw kindje daar recht op.

Meid, uit jouw bericht maak ik zeker niet op dat jij hier niet serieus over nadenkt, of dat je je niet bewust bent van de gevolgen/moeilijkheden. Het zal niet makkelijk worden en je zal vast heel veel moeten aanpassen in je huidige levenswijze of prioriteiten. Maar als jij daartoe bereid bent, en jij hebt er vertrouwen in, volg je je eigen gevoel. ?

Heel veel succes!
 
Geen tienermoeder, maar wel alleenstaand. Voor mij is deze zwangerschap wel gepland, maar alleen is het zeker te doen! Ja het zal zwaar worden, maar ik heb gelukkig een fijne familie die mij steunt! Hoop dat jouw familie wel blij is? Of je steunt?
Zou met de schoonfamilie het contact verbreken, zulke mensen heb je nu echt niet nodig!!
 
Doe waar je zelf goed bij voelt. Als jij dit kindje graag wilt houden doe je dat gewoon. Bedenk goed hoe je alles wilt doen en regelen als je je kindje hebt. Kan je oppas of opvang regelen zodat je je studie kan doen of kan werken?

Ik zou er wel voor zorgen dat je alle spullen voor de 34e week in huis hebt. Dan kan je de laatste weken rustig aan doen en je goed voorbereiden op de bevalling. Aangezien je geen partner hebt die je in de laatste weken helpt met bijvoorbeeld koken, geeft dit een stuk meer rust.
 
Pfff wat pittig wat je schoonfamilie allemaal zegt! Hoe staat jouw familie hierin? Zouden ze je willen helpen met het zorgen van het kindje? Tegenwoordig kan er veel qua flexibel werken en kdv/gastouder. Doe wat goed voelt. Als je gevoel zegt dat je het wil houden en je kan een veilige warme basis geven dan moet je daarvoor gaan!
 
Terug
Bovenaan