tijdens de bevalling in een soort roes

A

ANONYMOUS_USERNAME

Toen ik vanaf 6 cm ontsluiting persdrang kreeg leek het wel of ik in een andere wereld leefde. Mijn man en mijn moeder probeerde me te helpen met me ademhaling en ik hoorde ze wel maar ik kon niet op hun reageren. Ook toen ik na een half uur ineens volledige ontsluiting had en ik mocht gaan persen kon ik de vk wel horen maar ook niet op reageren. Ook toen mijn kleine meid op mijn buik lag heeft het nog even geduurd voordat ik weer "terug op aarde" was. Hierdoor heb ik het doorknippen van de navelstreng door mijn man gemist en heb ik ook het moment van de geboorte niets gezien en lag voor mijn gevoel uit het niets mijn kindje op mijn buik. Ik heb geen pijnbestijding of iets gehad, dus daar kan het niet van komen. Hebben jullie dit ook gehad en waardoor komt dit. Ergens vind ik het zo jammer, want ik leefde zo naar de bevalling omdat het mijn eerste is, en nu weet ik er nog zo weinig van.

groetjes
Angela
 
Ik denk dat je, omdat je (uiteindelijk) zo snel volledige ontsluiting kreeg helemaal in jezelf gekeerd bent geraakt. Je lichaam moest keihard werken om alles op te vangen. Het is een soort "noodmaatregel" van je lichaam.

Ik herken dit wel van de geboorte van mijn laatste kind. Hier ging het niet heel snel maar ik was volledig uitgeput (al in de laatste weken van mijn zwangerschap). Viel meerdere keren flauw tijdens de bevalling en van het laatste stuk heb ik ook niet veel meegekregen. Ik hoorde de VK praten maar zat in een soort droomwereld. Vergelijkbaar met een soort halve slaap, het schemergebied tussen wakker en echt onder zeil. Toen mijn dochter op mijn buik werd gelegd had ik niet eens oog voor haar. Het extreme afwezig zijn trok wel snel weg, het doorknippen van de navelstreng heb ik bijvoorbeeld wel meegemaakt. Al blijft het eerste half uur wel vaag aan herinneringen.

Praat er veel over met jouw man en moeder, die hebben alles gezien. Misschien dat je op die manier nog een beeld kan vormen van wat er toen gebeurd is. Jammer blijft het natuurlijk wel!
 
Ik denk dat je, omdat je (uiteindelijk) zo snel volledige ontsluiting kreeg helemaal in jezelf gekeerd bent geraakt. Je lichaam moest keihard werken om alles op te vangen. Het is een soort "noodmaatregel" van je lichaam.

Ik herken dit wel van de geboorte van mijn laatste kind. Hier ging het niet heel snel maar ik was volledig uitgeput (al in de laatste weken van mijn zwangerschap). Viel meerdere keren flauw tijdens de bevalling en van het laatste stuk heb ik ook niet veel meegekregen. Ik hoorde de VK praten maar zat in een soort droomwereld. Vergelijkbaar met een soort halve slaap, het schemergebied tussen wakker en echt onder zeil. Toen mijn dochter op mijn buik werd gelegd had ik niet eens oog voor haar. Het extreme afwezig zijn trok wel snel weg, het doorknippen van de navelstreng heb ik bijvoorbeeld wel meegemaakt. Al blijft het eerste half uur wel vaag aan herinneringen.

Praat er veel over met jouw man en moeder, die hebben alles gezien. Misschien dat je op die manier nog een beeld kan vormen van wat er toen gebeurd is. Jammer blijft het natuurlijk wel!
 
Ik denk dat je, omdat je (uiteindelijk) zo snel volledige ontsluiting kreeg helemaal in jezelf gekeerd bent geraakt. Je lichaam moest keihard werken om alles op te vangen. Het is een soort "noodmaatregel" van je lichaam.

Ik herken dit wel van de geboorte van mijn laatste kind. Hier ging het niet heel snel maar ik was volledig uitgeput (al in de laatste weken van mijn zwangerschap). Viel meerdere keren flauw tijdens de bevalling en van het laatste stuk heb ik ook niet veel meegekregen. Ik hoorde de VK praten maar zat in een soort droomwereld. Vergelijkbaar met een soort halve slaap, het schemergebied tussen wakker en echt onder zeil. Toen mijn dochter op mijn buik werd gelegd had ik niet eens oog voor haar. Het extreme afwezig zijn trok wel snel weg, het doorknippen van de navelstreng heb ik bijvoorbeeld wel meegemaakt. Al blijft het eerste half uur wel vaag aan herinneringen.

Praat er veel over met jouw man en moeder, die hebben alles gezien. Misschien dat je op die manier nog een beeld kan vormen van wat er toen gebeurd is. Jammer blijft het natuurlijk wel!
 
Ik ben op koninginnedag bevallen van onze zoom, en ik moet ook eerlijk bekennen dat ik ook in z`n roes heb gezeten.
De bevallen heeft 4 uur geduurt en en ik ging in nog geen 1 uur van 4 cm ontsluiting naar 8cm en in 15min naar 10cm.
Mijn vriend heeft 1 moment gehad dat hij dacht dat ik er niet meer was,maar ik kon gewoon niet reageren.
Ik was zo van de wereld dat ik de vk wel hoorde maar niet terug kon reageren of heel laat.
Ik heb veel aan mijn vriend gevraagd en dat help echt,dan weet je toch nog een beetje hoe het gegaan is.
 
heb dat bij de eerste ook heel erg gehad, maar toen ging het al tijdens het persen een beetje over.
Ik had het toen ik een echte weeenstorm kreeg, wel fijn ergens, want dat was erg pittig.

Gelukkig heb ik de bevalling en daarna wel weer bewust meegemaakt. Maar ik moest ook ruim een uur persen, misschien dat ik daardoor de tijd had om weer 'bij' te komen.

 
Ik heb mijn bevalling idd ook in een roes beleefd. Tenminste de laatste 3 cm.. Hoorde idd iedereen maar kkom ook niet reageren. Pas toen ik na een paar uur thuis was kreeg ik weer wat flarden van de bevalling terug... Ik moet eerlijk bekennen dat ik dit juist als heel fijn heb ervaren... Heb totaal geen pijn gevoeld zeg maar. Kan het niet heel goed uitleggen hoor. Toen Noah eenmaal op mijn buik lag moest ik ook nog even 'wakker'worden maar toen ik hem eenmaal had aangelgd was ik weer helemaal terug..

Groetjes M
 
Je lichaam zal dit toch om een bepaalde reden doen,ik had zo z`n weeenstorm en alleen maar rugweeen, ik heb 1 nachtje in het ziekenhuis gelegen en kon ik lekker rustig nadenken....
En idd toen hij eenmaal bijna geboren was,zei ik nog wel(is me verteld)lief,heb je het fototoestel(waar je je druk om maakt...) maar ik hoop dat als ik ooit nog eens zwanger mag worden en ik ga bevallen ik niet in z`n roes zit,het voelt toch raar en heel vaag.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan