tijgeren kruipen zitten

dank allemaal. Weet heel goed dat ik het gewoon moet laten en gisteren heeft hij zich een uur vermaakt in de box terwijl hij op zijn rug lag, pas na 3/4 uur draaide hij zich om en hield het nog es 15 min vol...
Overigens ging hij gisteren op de bank (hij zat naast me) op eens tegen me aan staan, dus ook de beentjes leert hij vanzelf gebruiken...
en eigenlijk willen we allemaal hetzelfde: een leuk sociaal en zelfstandig kind (eventueel met wat meer of minder hulp van zijn of haar ouders)
Ik wordt alleen zo dol van alle ongevraagde tips en adviezen...
laatst een reunie gehad met de kindjes van de zwangerschapsgym en daar viel me ook op dat ieder kind in zijn eigen tempo op zijn eigen manier op zijn eigen tijd zijn stappen in de ontwikkeling zet... de een met een tandje, de ander die vliegensvlug tijgert, weer een ander die zonder eerder in een loopstoel gezeten te hebben, weet waarvoor het dient... komt dus allemaal wel goed.
@ Karin: Brent is een jongetje ;-)
 
hoi krista,
ook ik wou nog even reageren. Ik heb me er heel erg in verdiept (beroepsdeformatie).
In pure theorie is het niet goed voor een kind om hem/haar teveel te laten zitten als ze dit nog niet zelf kunnen. Bij Luke betekende dat dat hij (tot voor kort) na een korte tijd met zijn neus richting zijn tenen ging (dubbelklapte, zeg maar). Zijn rug ging hierbij bol staan. Bij andere kinderen, ik zag bijvoorbeeld een mooie foto van Aqua een tijdje terug op FB, zie je dat de rug aan de onderkant hol is. Dat betekent dat de rug zelf sterk genoeg is om het kind te kunnen dragen, en dan zijn ze er in theorie "klaar" voor om te zitten.
Het op de buik liggen bevordert dit. Het kind spant de spieren in de rug aan voor alles wat het doet. Daardoor wordt de rug sterker, en liggen ze op den duur idd op de buik (met armen, hoofd en benen in de lucht). Het ronddraaien (op de buik, met de navel ongeveer als draaipunt) schijnt een essentiele stap te zijn vóór het kruipen/tijgeren. Hierdoor leren ze niet alleen de rugspieren, maar ook meer spieren naar de zijkant van de romp te gebruiken, die straks nodig zijn voor het evenwicht (en rompstabiliteit).
Ik vind, persoonlijk, dat het kind het in de praktijk erg goed aangeeft wat hij/zij zelf wil (en daarmee ook waar het kind aan toe is op dat moment).
De overgang van soepel buikdraaien, achteruit schuiven en in redelijk tempo tijgeren, begin kruipen en op handen voeten "lopen" is hier in de afgelopen anderhalve week gebeurd. Het gaat dan echt supersnel opeens.
Succes ermee. En laat je vooral niet gek maken! :)
(veel te lang verhaal, snorrie)
groetjes, noor
 
Hé Krissy

Een beetje frustratie is ook niet slecht! Dat betekent dat hij graag iets wilt en dus hard oefent om het te bereiken. Het daagt hem dus alleen maar uit!
 
@ noor, thanx maakt veel duidelijk (bent u dan eh fysio, kinderarts, of anderzins fysioloog??? nu heel nieuwsgierig)
Zoals jij het beschrijft doet hij het dan ook keurig, idd met holle rug, draaipunt op de navel etc etc. en geeft hij duidelijk aan wat hij wil...
enneh sinds afgelopen weekend vind hij dat hij zijn benen ook moet gebruiken, klimt als hij naast ons zit over ons heen...
 
Terug
Bovenaan