Tips met slapen?

Hey mama,
Wat vervelend dat ze zo slecht slaapt. Ik lees al dat je een aantal tips hebt gekregen. Ik vroeg me nog af slaapt ze op de rug of op haar buik? Misschien vind ze de ene houding fijner en slaapt ze hierdoor wat beter?
Ik heb ook een dochtertje van net 1 jaar (7 november 2019), zij valt ook niet zelf in slaap. Overdag slaapt ze meestal 2x 1 uur. Maar als ik bijv bij ga liggen, kan ze zo 2 uur slapen. In de nacht ligt ze meestal bij mij in bed, moet wel zeggen ze drinkt nog borstvoeding, dus dat kan ik haar dan wel aanbieden en kunnen we beide snel weer slapen. Misschien als je geen borstvoeding geeft een slokje water in de nacht geven. Rond deze leeftijd zitten ze ook wel in het dromen en verlatingsangst. (Misschien helpt je dit wat, en hopelijk gaat t snel een beetje beter) 
Ohja nog een kleine toevoeging bij mij valt ze dus niet zelfstandig in slaap , zodra ze slaapt leg ik haar op haar buik weg. Bij andere mensen valt ze wel zelf in slaap, zodra ik bijv. Aan t werk ben. Denk zelf dat het er mee te maken heeft dat ze zich goed voelt bij jou en graag bij je wil blijven (moederliefde) daarnaast denk ik dat die van mij ook de prikkels fijner bij mij wil weg werken dan alleen. Misschien heeft zij daar ook last van. Een heel verhaal, maar hoop dat je er wat aan hebt.
 
Hallo,
 
ik was een oud forum aan het lezen en las de opmerking of moeders die al kinderen hebben ook eens willen reageren op onderwerpen met 'nieuwe' moeders.  Dus vandaag dat ik op dit onderwerp reageer.
 
wat ik vaak merk met dit soort problemen is dat het kind meestal nooit is aangeleerd om alleen in slaap te vallen. Vaak wordt, uit liefde, het kindje vastgehouden tot het slaapt. Veel moeders weten niet eens dat een kind niet per se in slaap hoeft te worden gewiegd. 


ook merk ik vaak op dat er snel wordt toegegeven. Een kind mag bijvoorbeeld niet even huilen, dan wordt er meteen actie ondernomen. Ik snap die reactie heel goed, maar helaas schiet je er voor jezelf en op lange termijn niet veel mee op. Je kind huilt soms gewoon omdat het een drukke dag heeft gehad of een ontwikkeling doormaakt (even afgezien van alle medische kindjes natuurlijk). Iedere keer als je bij je kindje gaat kijken geef je eigenlijk weer wat extra prikkels. Zeker als je er zelf onrustig van wordt pikt je kindje dat feilloos op, waardoor je in een cirkel belandt. Jij wordt vermoeider, je kind ook, jij wordt prikkelbaarder, je kindje ook.
Ideaal zou natuurlijk zijn als je deze cirkel verbreekt, maar.. dit moet wel bij je passen. Heel ouderswets maar de 4 R'en zijn nog steeds mijn houvast (1 en een tweeling) Rust Ritme, Regelmaat en de nieuwe R is Richting. Zorg dat jij de richting bepaalt en de regie hebt. Je kunt stapsgewijs proberen om een vaste structuur aan te leren met naar bed gaan. En natuurlijk is dat niet in 1 week geregeld, uiteraard gaat er worden tegengestribbeld, maar dat is niet zo gek. Hoe zou jij reageren als jou ineens wordt verteld dat je slaapritueel door de war wordt gegooid? Dus nu het is een kwestie van doorzetten. Accepteer dat je kindje gaat huilen. Dat hoort er nou eenmaal echt bij. 
ik hoop dat je er iets aan hebt. Ik lees vaak moeders die oververmoeid zijn en wat ze allemaal gemeen hebben is dat ze het lastig vinden dat hun kindje huilt en de kinderen vaak in slaap zijn 'gebracht' ook slapen de kinderen bijna altijd op de kamer met de ouders. 


wat ik zeg, deze methode moet bij je passen maar als je een tip wil. Dan is het bovenstaand. Ik heb ze alle 3 in 3/4 maanden laten doorslapen en weinig problemen gehad. Ik laat ze natuurlijk niet helemaal alleen uren huilen natuurlijk. Maar heb ze altijd wakker in bed gelegd op vaste tijden. Als ze huilden ging ik naar ze toe, pakte even hun handje en ging dan weer weg. Als ze dan weer huilden en ik wist zeker dat er niet echt iets was dan keek ik het even 5 (vreselijke) minuten aan. Meestal stop het dan weer. Ik denk dan, er naartoe gaan zorgt er alleen maar voor dat hij nog langer niet in slaap komt. Verschilt wel per situatie hoor.
Anyway, heel verhaal! Doe ermee wat je wil. Ik wil iedereen in zijn waarde laten en iedereen zijn ding laten doen. Hopelijk brengt het je iets. Succes! 
 
 
Naast alle adviezen, is het misschien ook goed om een beetje aan te dringen bij het CB of de huisarts voor een onderzoek naar verborgen reflux. Mijn collega had hetzelfde met haar zoontje en daar bleek met medicatie een heleboel verlichting te komen. Het zijn namelijk wel hele korte slaapjes en ze is wel heel vaak wakker. Dat lijkt mij eerder iets van lichamelijk ongemak ipv niet goed zelf in slaap vallen, want dan zou je bijvoorbeeld elke 3 uur een wakker kindje hebben en niet zo vaak als jij hebt. 
 
Terug
Bovenaan