Hay Britt!
Ik zag er de hele zwangerschap tegenop: een kraamhulp die door mijn huis struint, zo'n oude draak, mega-streng in alles, hmmm nou ja, ik zag alleen maar beren eigenlijk. Uiteindelijk is Thomas met een spoed sectio geboren en kun je echt alleen maar even toekijken in het ziekenhuis en moest ik dus echt alles leren van de kraamhulp, hahahha! Het een oudere vrouw, ja. Uit dezelfde straat in het dorp waar ik woon nog wel. En ze maakte kennis met me zette thee voor me en voor ik de thee op had had ze de hele bovenverdieping al gezogen! Wat een super mens was dat! Ik heb niets af hoeven spreken, ze deed gewoon alles wat ze tegenkwam. Ik heb altijd gelachen om de verhalen was die moeders die moesten janken omdat de kraamhulp wegging... Nou, ik heb ook echt een potje staan janken hoor! Nog steeds: Hulde aan Leny!!!
Ach, en toen de kraamhulp van Nina... Wat een vreselijk wijf was dat zeg. Ik had weer een sectio gehad en wist wat me te wachten stond. Ik heb er niets mee geleden hoor, gelukkig. Het enige wat niet ging eigenlijk was de eerste week 1 of 2 kinderen de trap af en op sjouwen. Ze deed niets! Ik vroeg haar vanwege de huisdieren in elk geval de beneden verdieping elke dag even te zuigen, boven vond ik iets minder belangrijk. Ze deed het hoor. In welgeteld 5 minuten, maar langs de bank en de kastjes geen enkele keer eronder. Ik werk in de zorg, ben redelijk wond gespecialiseerd maar ze moest en zou elke dag de wond bekijken. Omdat dat moest. niet omdat ze wist waar ze naar moest kijken. Ik ben boos geworden maar ze was er niet vanaf te krijgen totdat mijn VK ingreep en zei dat het niet nodig was. De was deed ze vlak voor ze wegging, een halve trommel en de rest nog in de mand... De was moet van mij in de droger op bepaalde dingen na, ALLES hing aan de lijnen. Ik was twee dagen thuis en ging de zolder op en trof daar dus alle was-oorlog aan en heb gruwelijk zitten janken. Samen met mijn echtgenoot hebben we de was op onze manier helemaal weggewerkt op de strijk na, dat ging echt niet. Een vriendin van mij die aan de andere kant van het land woont, is me mentaal komen helpen nog met die muts in huis, anders had ik het niet getrokken.
Weet je wat het ergste was? Ze wilde elke dag een temp hebben, maar dat wilde ze zelf doen... Ze trok de eerste dag een groot slagers-schort aan en haar handschoentjes en wilde dat ding in mijn reet duwen. Toen ben ik echt heel erg uitgevallen. dat ik een volwassen vrouw was met veel ervaring in de zorg en heus wel mijn eigen temp kon meten zonder dat ze erbij was, en of ze dacht dat ik als een koe van me af zou schijten omdat ze dat schort voor had... Ik dacht dat mijn echtgenoot erin bleef van het lachen! Die had alles gehoord over de babyfoon... Nee, van dat mens heb ik tranen gelaten van blijdschap dat ze vertrok. Wij zijn echt heel makkelijk en simpel allebei en we stellen weinig tot geen eisen, maar dit...
Kus, Marieke
PS: Mary-Jane, Hier komt er bij een derde ook absoluut geen kraamdraak meer in hoor. op alle verjaardagen heeft de familie het nog over onze kraamdraak met haar vleesschort... ik krijg die tijd mooi mijn vriendin en/schoonmama over de vloer!
