Tips weeën opvangen

[KB]

Het is echt gewoon: op gevoel afgaan en zoeken wat het fijnst is op dat moment. Ik moest juist liggen tijdens de weeën, als ik ging lopen, stopten ze.. ? Heb alles overigens ook zeker niet als onplezierig ervaren, terugkijkend, ondanks de heftige pijn. Ik was zelf in totaal 12 uur bezig, maar die 12 uren voelden natuurlijk niet zoals die tijd normaal aanvoelt. ? Ik herinner me vooral ook mijn man die er continu bij was, en hoe ontzettend goed hij mij ondersteunde en hielp. Hij was echt mijn rots. Het is heftig, en ook niet uit te leggen, en ook machtig mooi.

Maar het is dus ook echt afwachten tot het moment zelf. De tips die hier zijn genoemd zijn goed om te proberen! Ik kan niet eens meer goed terughalen hoe ik het opving qua ademhaling (focus op ademhaling is zeker de sleutel, en erin meegaan: die 2 dingen gelden zo'n beetje voor iedereen wel), maar ik weet zeker dat ik het met de tweede begin volgend jaar weer goed zal kunnen opvangen. In mijn ervaring ga je gewoon helemaal op in het moment/de tijd van de bevalling, en je vindt vanzelf een weg ?

 

[Elisabethadriana]

Bij mij was het enige dat hielp heel simpel gezegd : blijven ademen!

Diep inademen via de neus, en rustig uitblazen via de mond. Tijdens de hevige weeen is dit soms makkelijker gezegd dan gedaan maar zodra ik doorhad dat ik me op mijn ademhaling moest blijven focussen en niet meer op alles om me heen heb ik de hele bevalling als een stuk prettiger ervaren!

 

[Gebruiker10116143]

Zonder pijnstilling, wel in ziekenhuis ivm medische indicatie en niet in bad bevallen: het is al veel gezegd, maar ademen. Ik heb precies de instructies gedaan die ik gekregen had in de pufcursus en dat hielp enorm. En wat ik steeds dacht was: miljoenen vrouwen hebben dit gedaan dus ik kan het ook. En bewegen verschilde bij mij wat ik prettig vond, eerst staan en lopen maar later moest ik steeds overgeven en toen was liggen beter. Ik zou dus proberen te voelen waar je op dat moment behoefte aan hebt. En: wat er bij mij gebeurde en wat ik ook vaker heb gehoord over het ziekenhuis: ze probeerden mij na een stagnatie bij 5cm te pushen tot oxytocine infuus. Maar ik wilde zelf het ritme bepalen. En je moet dan best dat duidelijk kunnen communiceren dus probeer bij adviezen van de artsen/verloskundigen steeds stil te staan bij de vraag of je dat ook zelf wil. Ik ben heel blij dat ik uiteindelijk mijn eigen ritme en trance heb aangehouden, uiteindelijk zonder knip of scheur bevallen in 14uur. Dus vertrouw op jezelf!

 

[Reo]

Bij mijn eerste bevalling een beetje rondgelopen, gelegen, in bad, onder warme douche en een partner die me rug masseerde.. was goed te doen en ook op de ademhaling letten scheelde veel.. heb de bevalling niet als pijnlijk ervaren eigenlijk.. duurde alleen heel lang.. bij mijn tweede bevalling kon ik de weeen niet echt opvangen, kwamen zo snel achter elkaar en wist niet echt een goede houding te vinden, pijnstilling was niet mogelijk omdat het zo snel ging.. voordeel was dat ik binnen 45 min klaar was en een baby had..

Beide bevallingen open er in gegaan en het op me af laten komen.. begeleiding is meestal ook wel goed en vertrouwen hebben in jezelf! Succes met de laatste loodjes!

 

[Esrada]

Je doet het goed om je zo goed voor te bereiden, dat helpt erg. Echter wat je fysiek kunt verwachten, dat is niet te omschrijven en idd bij ieder anders. Ik had een cursus gedaan, alles geleerd over puffen en ademen en voelde me er helemaal klaar voor... Toen de echte weeën op gang kwamen, was het een ander verhaal. Wist echt niet meer wat ik ermee moest. Verkrampte van de pijn bij elke wee, voelde me misselijk (meerdere keren gespuugd ook) en licht en kon amper normaal ademen, laat staan een goede weeën ademhaling...
Een verpleegster heeft mij en mijn man enorm geholpen. Diep inademen wanneer ik de wee aan voelde komen, en mijn man moest bij de uitademing mijn schouders omlaag drukken, zodat ik enigszins kon ontspannen, concentreren op het ademen, en dus niet in één krampen van de pijn (dus omhoog met je schouders in je nek bijv.).
En inderdaad vooral denken aan ontspannen, rustig blijven etc. Ontzettend moeilijk, het besef dat de wee voorbij gaat (tenzij weeenstorm) helpt wel. En als de wee weg is heb je écht even rust, heel gek.
Ik zat op een yoga bal wat een tijdje fijn was, toen lag ik op bed want viel half in slaap tussen de weeën door. Daar hielp het dat mijn man tegendruk gaf, dus letterlijk op mijn rug of heupen duwde/drukte, daar waar ik de pijn het meest voelde. Had de hele bevalling door rugweeën met persgevoel.
Later nog onder de douche gestaan, niet dat de douche veel hielp, maar ik 'liep' op mijn plek. Leunen tegen de muur of douchestang en heen en weer bewegen met mijn knieën en heupen.
Op het eind op de baarkruk, omdat ik uit gevoel hurkend ging zitten dus die pakte de verloskundige voor mij.

Je moet het verder gewoon mee maken en over je heen laten komen. Daarna is het klaar en heb je je baby op je borst ?
Hoop dat de medische indicatie bij jou niet betekent dat je complicaties hebt etc... Succes!