Hai anoniem,
Ik ben vorig jaar juli bevallen van mijn zoontje Tijmen. Ik ben ook met 42 weken en 1 dag ingeleid. Ik zal je eerst zeggen dat het mij best is meegevallen. Eerst kreeg ik s'morgens een gel ingebracht. Die deed in eerste instantie niets. Toen na een paar uur weer een gel. Na een paar uur, zo tegen de avond, begon ik wat menstruatiepijnen te krijgen. Gedurende de nacht begonnen de weeen, maar ik kreeg daarbij ook een weeenstimulerend infuus. Aan het eind van de volgende ochtend heb ik een ruggenprik gekregen omdat het allemaal wel heel lang begon te duren en de ontsluiting ook niet vorderde. Ik was nog niet terug op mijn kamer, lag te genieten van een ijsje, had even geen pijn, toen de gyn ontdekte dat ik 9 cm ontsluiting had. Door mijn ontspanning was het dus heel vlot gegaan. Toen moest de toevoer van de ruggenprik uit en kreeg ik weer weeenpijn. Het persen heeft wel een tijd, 2 uur, geduurd, omdat de weeen niet zo heftig waren (is vaak zo bij inleiding en na ruggenprik). Voor mij voelde die 2 uur helemaal niet als 2 uur. Ik dacht dat het maar een half uurtje had geduurd. Wel is mijn zoontje met een vacuum gehaald. Uiteindelijk is hij in de namiddag geboren. Ik kijk er helemaal niet vervelend op terug. De pijn is maar tijdelijk, dat weet je. Zodra je kleine er is, is ook de pijn weg. Ik ben nu weer zwanger en deze vrijdag de 26ste uitgerekend. Ik ga er maar weer vanuit dat het langer op zich zal laten wachten, dan valt alles wat het eerder komt mee. Ook een inleiding zou ik zo weer doen. Geef je gewoon over aan de gyn en de verpleging. Doe wat zei zeggen en dan komt het helemaal goed. Veel succes en maak je vooral niet druk.
