Toch stiekem een voorkeur

de allereerste zwangerschap dacht ik dat een meisje niks voor mij zou zijn, maar na alles wat we hebben meegemaakt, maakt het me echt niks meer uit.
het enige wat ik wil is eindelijk een zwangerschap te mogen voldragen en  een gezond kindje op de wereld te mogen zetten.

 
Mijn zus heeft twee meiden (2,5 en 0 jaar). Dus als het een meisje wordt dan kan het net zo'n leuk trio worden als mijn zus, nicht en ik vroeger (en nog steeds). Ik heb dus een lichte voorkeur voor een meisje.
Van de andere kant ben ik niet zo van de meidendingen. dat getut hoeft van mij allemaal niet.
Toch heb ik wel erg sterk het gevoel dat het een meid wordt. Maar misschien komt dat door de geboorte van Lotte zo kort geleden bij mijn zus. Mijn zus hoopt ook op een meisje, want de broers van haar man hebben allemaal jongens, dus een nichtje voor haar meiden zou ze ook leuk vinden. Toch eindigt elk gesprek over dit onderwerp weer met het cliche... Ach... Als het maar gezond is.
 
Eeeh ja mama t, daar heb je een punt. Ik ken idd een mama met 2 zoons die allebei met een vriendje zijn thuis gekomen haha. Ach zij heeft er ook nooit een punt van gemaakt dus dat zal ik ook wel niet doen denk ik...
 
Ik had bij de eerste zeker een voorkeur voor een meisje (en heb ik ook niet geheimzinnig over gedaan). Toch ben ik er van overtuigd dat als het een jongen was geweest dat het ook meteen voor 100 % goed had gevoeld en ik daar net zoveel van zou houden als ik nu van Maud houd.
Nu bij de tweede maakt het mij niet zoveel uit. 2 meisjes lijkt me heel gezellig maar een jongen erbij is ook wel erg leuk.
Mijn partner heeft wel een voorkeur voor weer een meisje. Heb echt een meidenpapa in huis, geloof ik. (haha)
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan