hallo dame's
sorry dat ik jullie zo lang in onwetendheid liet, maar het was niet anders.
bedankt voor de lieve berichtjes, ik vind het fijn om te zien dat iedereen er toch wel om geeft.
het begon zo:
gisterenavond stond ik heel even maar met de hond buiten, toen ik opeens iets raars voelde, ik was aan het lekken leek wel.
ik naar het toilet was het gewoon doorzichtig ik al helemaal opgelucht, vers ondergoed aan gedaan en dacht zo ff naar het forum, net toen ik wat wilde neerzetten in het wist je dat topic, voelde ik het weer, deze keer was het meer, ik weer naar boven ander ondergoed aan.
toch raar, kreeg ook weer rare krampen, en hele harde buiken, toen de vk opgebeld, ik moest weer langskomen, want ze zei het kunnen je vliezen zijn, die gebroken zijn.
ik daar heen toen deed ze een test met het een of andere zwangerschaptest achtige uitstraling, en het bleek geen vruchtwater.
ik naar huis dol gelukkig, en naar bed, ik moest de volgende dag terug komen , om nog een keer te kijken. dat bleek allemaal goed, die krampen en harde buiken gewoon het zelfde liedje, ik moet rustig aan doen en niet te opgewonden raken boos of van streek.
maar goed er was weer zoveel gebeurd, waar ik geen controle over heb, dat ik al weer van streek was, dat mijn ex ook nog even opbelde met allemaal verwarrende teksten en uitspraken, ik was alweer een compleet wrak en dat allemaal voor de klok 12 sloeg.
toen kreeg ik dus hyperventilatie, en ik heb vandaag zo een beetje de hele dag gehuild gehyperventileerd en geslapen, nu ben ik wel weer aardig oke.
buikpijn wil alleen niet weg, en de vermoeidheid nu ook niet meer, en het komt dus steeds door wat andere mensen, zeggen wat dat vervolgens met mij doet en de verwerking daar weer van, zo blijf ik bezig, terwijl ik dus rustig moet doen, meestal ben ik zo erg niet, kom vrij nonchalant over en ben meestal niet prikkelbaar.
maar als alles een keer in de zoveel tijd de overhand neemt raak ik het gewoon even kwijt, en dat heb ik pas sins ik zwanger ben, hormonen enzo, het is ook niet niets wayt er allemaal gebeurt in mijn leven binnen een jaar, maar daar geef ik op de een of andere manier niet aan toe, ik probeer altijd sterker te zijn, voor alles en iedereen, dus knapt er af en toe iets, en dat was dus VANDAAG .
maar goed nu ga ik slapen, alweer, ik hoop dat er vele online zullen zijn morgen zodat jullie zien dat ik, en nog veel belangrijker sem er nog zijn..
xx tot morgen (of eigelijk tot straks)