TROTS OP MIJN OUDERS

Hoi,

Bedankt voor jullie reacties. Ik begrijp ook wel dat ik mijn gevoel niet met iedereen kan delen. Net als wat Kari schrijft, dat is gewoon heel vervelend.
Ik heb dat gelukkig niet. Ook mijn ouders bellen elke dag en ze zijn overbezorgd. Maar ik begrijp dat wel. Ze waren ook altijd heel zuinig op mij en mijn broer. Ik hoop dat ik mijn ouders nog heel lang heel gelukkig mag maken.
Groetjes Linda
 
Wat jij schrijft over 'gelukkig maken' ervaar ik ook zo met mijn schoonouders: als ik zie hoe gelukkig ze met Joey zijn...geweldig!! En dan te bedenken dat mijn vader altijd zei 'als je ooit zo stom bent om aan kinderen te beginnen wil ik er niets mee te maken hebben' ... Tsja, hoe gek kun je het bedenken?? Daarom: dikke pluim voor mijn schoonouders. Waar ik Joey nu weer op mag gaan halen, hihi.
 
Ja voor mij geld eigenlijk dit dat ik eigenlijk niks aan mijn vader heb en mijn moeder is al heel lang geleden overleden!!!
Mis haar nu vreslijk, had zo graag haar kleindochter willen laten zien maar goed!!
Mijn a.s schoonouders zijn wel geweldig hoor, maar niet het zelfde als je eigen ouders!!!
Ben verders heel gelukkig en niet zielig, maar moet vaak zelf de oplossingen zoeken en kan niet fff wat aan mijn moeder vragen dat is wat ik mis!!!
Hoop dat ik hiermee niemand voor dekop stoot, maar ja niet ieder gezin is even gelukkig helaas!!!
 
Liefs Sandy
 
Hai Sandy (mooi naam), mij stoot je iig niet voor de kop, hoor. Ik herken het helemaal; mijn vader is zoals gezegd een *** en mijn moeder is al 17 jaar opgenomen, dus ja...ook ik kan alleen hier terecht of bij mijn schoonouders, naast mijn vriend natuurlijk. Snik snik, arme ik...nee hoor, geintje:eek:ok ik ben niet zielig (I'm a survivor)
 
Terug
Bovenaan