Hoi Monica,
Ik heb het hele verhaal net even op de site van Jasmijn geschreven. Ik kopieer het wele even hier naar toe........het is wel een lang verhaal
)
Gynaecoloog en een zieke Jasmijn
Gister was dus mijn afspraak bij de gynaecoloog. Ik ging er eigenlijk helemaal van uit dat ik 2 cm ontsluiting had en dat ik de dag erna zou worden ingeleid..... het liep allemaal wat anders.
's Ochtends belde Kim me op om me te attenderen op een aflevering van Zembla over babysterfte in Nederland. Ze had even getwijfeld of ze me dat wel moest laten zien, maar besloot uiteindelijk dat het misschien toch wel belangrijk was. Dus ik heb meteen de aflevering bekeken op uitzendinggemist.nl zodat ik eventuele vragen direct daarna aan de gynaecoloog kon stellen.
In het programma werd verteld dat in Nederland de babysterfte het hoogst is van heel europa. Dit komt o.a. doordat het weleens fout gaat tijdens een natuurlijke bevalling na een keizersnee...... precies mijn geval dus en precies waar ik heel bang voor ben. Wanneer je eerder een keizersnee hebt gehad moet je daarna in het ziekenhuis bevallen. Als het dan fout gaat (dat de wond in de baarmoeder open gaat) dan moet er direct actie worden ondernomen door een gynaecoloog. Meteen moet er dan ook een OK-team klaar staan om een keizersnee uit te voeren. Maar wat is het geval...... 's nachts en in het weekend is er niet altijd een gynaecoloog of een OK-team aanwezig. Hierdoor komt het wel eens voor dat er te laat actie word ondernomen en dat de baby komt te overlijden.
Ik heb dus ook gevraagd aan mijn gynaecoloog hoe dat in dit ziekenhuis is geregeld. Ze vertelde me dat het inderdaad zo is dat er niet altijd een gynaecoloog en/of een OK-team aanwezig is in het ziekenhuis. Ze wonen wel allemaal binnen 10 minuten van het ziekenhuis vandaan dus ik hoefde me geen zorgen te maken. De kans dat er iets fout gaat is bovendien zo klein........
Toch was/ben ik er niet gerust op. De kans dat de wond open gaat is 1 op 100. Dat vind ik best veel!
Ook ben ik bang dat ik niet genoeg kracht durf te zetten tijdens het persen omdat ik bang ben dat dan de wond open gaat. Dat is erg lastig natuurlijk want je hebt al je kracht nodig.
De gynaecoloog vertelde me dat ik er ook voor kan kiezen nog een keer een keizersnee te ondergaan. Zij doen dit liever niet omdat de kans op complicaties groter is, maar moeders mogen daar zef over beslissen.
Nou was dit idee al eens eerder bij me opgekomen dus ik heb met haar afgesproken dat ik het er met Remco over zou hebben en mochten we toch voor een keizersnee willen gaan dan zou ik haar bellen en zou ik worden ingeplant.....
Toch nog even voelen of ik 2 cm ontsluiting heb, want misschien wil ik toch natuurlijk bevallen en dan kan dan ook zo snel mogelijk. Nee......... geen 2 cm....... de baarmoeder voelde ook nog helemaal niet week, dus de kans dat ik binnen een paar dagen wel 2 cm heb is klein.......
Eenmaal thuis hebben Remco en ik de voors en tegens van een keizersnee en een natuurlijke bevalling afgewogen en zijn we tot de conclusie gekomen dat een keizersnee ons toch beter lijkt.
Waarom zouden we voor een natuurlijke bevalling kiezen waarbij er een risico is dat het fout gaat met de baby, als dat risico er niet is met een keizersnee??!! Tuurlijk heeft een keizersnee ook een hoop nadelen...... ik moet natuurlijk een paar dagen in het ziekenhuis blijven, het is een langer herstel en voor mij is er ook kans op complicaties. Maar ja dan lig ik toch al op de OK, mocht er iets gebeuren........ Ik heb het altijd erg moeilijk gevonden dat Jasmijn met een keizersnee is geboren...... dat ik het niet zelf heb gedaan, maar vooral omdat ik er zelf niet bij was! Ik heb dus steeds gezegt dat ik heel graag ook zelf een bevalling wil mee maken.... had me 2 maanden geleden verteld dat ik zelf zou kiezen voor weer een keizersnee en ik had je uitgelachen! Toch kies ik er nu bewust voor. Als we het plannen is er dus tijd genoeg om me gedeeltelijk te verdoven (niet zo als bij Jasmijn, want toen moest alles zo snel mogelijk) dat betekend dat ik gewoon bij de geboorte aanwezig ben. Het zal dus allemaal een stuk relaxter gaan.
Vanmorgen heb ik gebeld naar de gynaecoloog om ons besluit door te geven, maar ze was niet aanwezig......... morgenochtend belt ze me terug en word ik ingeplant voor de keizersnee. Ik vraag iedeen om ons even niet te bellen met vragen over wanneer het precies zal zijn, want dit willen we graag voor ons houden. Zodra de baby er is zal iedereen het weten!!!
Dan nu nog het verhaal van een ziek Jasmijntje....
Vanmorgen rond half 8 werd Jasmijn huilend wakker. Nou word ze nooit huilend wakker en al helemaal niet zo vroeg, dus ik dacht meteen, er is iets aan de hand. Remco heeft haar bij ons in bed gelegd en ze bleef heerlijk tussen ons in liggen........ ziekteverschijnsel nr. 1!! Jasmijn blijft NOOIT lekker tussen ons in liggen! Ziekteverschijnsel nr.2: ze was verschrikkelijk heet!!!!
Even temperaturen dan maar..... 39,5 graden......
Remco verliet ons om naar zijn werk te gaan en ik besloot om toch maar even de huisarts te bellen.
Goed drinken geven en in de gaten houden of de koorts niet boven de 41 graden komt anders weer bellen. Later kreeg Jasmijn af en toe een soort schok..... alsof ze ergens van schrok, haar hele lijf schrok dan op zeg maar. Ze bleef ook maar huilen dus ik besloot weer te bellen. (inmiddels was het 10:45 uur) Direct komen, zei de assistente, om half 12 heb ik een plekje. Shit....... hoe kom ik daar?? Kim bellen! Gelukkig was Klaas thuis dus kon ze haar kinderen thuis laten en Jasmijn en mij direct ophalen om naar de huisarts te brengen.
In de wachtkamer en bij de arts bleef Jasmijn huilen, wat communiceren erg moeilijk maakte. Hij heeft even haar oren en longen gecheckt en daar was niks mis mee. Nog een paar andere dingen heeft hij uitgesloten, maar ik heb niet goed verstaan wat precies...... maar het is uitgesloten.... das het belangrijkste. Het zou een blaasontsteking kunnen zijn dus ik moet even wat urine opvangen en laten onderzoeken. Tja hoe vang je nou urine op zou je zeggen...... nou daar moest ik dus een speciaal zakje voor halen bij de apotheek. Deze heb ik net voordat ze naar bed ging over haar schaamlippen geplakt en dat moet dan dus de plas opvangen.
Thuis aangekomen heeft Jasmijn 1 koekje gegeten en gelukkig wat gedronken. Dit alles ander het genot van Dora op televisie. Jasmijn kon zelfs "kaart" zeggen toen Dora daar om vroeg. Even later kreeg ze toch weer zo'n schok. Deze keer schrok ze daar zo van dat het huilen weer begon. Ik heb haar een zetpil gegeven (en dat zakje dus opgeplakt) en in bed gelegd. Ze was meteen stil. Inmiddels is het 14:00 uur en slaapt ze al weer een uur. Ik ga nu ook maar even slapen, want zo'n zielig meisje is wel erg vermoeiend...... hopelijk slaapt ze nog even door en plast ze netjes in het zakje!! Als dat is gelukt komt Kim het plasje van Jasmijn ophalen om naar de huisarts te brengen, want ja...... ik kan daar niet zelf komen natuurlijk...... zucht...... lastig hoor! Maar gelukkig wonen Kim en Klaas in de buurt!!
Ik hoop dat ik later hier kan schrijven dat het beter gaat met Jasmijn....... maar nu ga ik even slapen.
X
