Twee miskramen op rij

Ik heb vandaag te horen gekregen bij de echo dat m’n kindje net na de vorige echo is gestopt met groeien. Dit is voor mij ook de tweede miskraam op rij. Wij hebben een dochtertje van 1,5 waarvan de zwangerschap probleemloos verlopen is. Toen in april een lege vruchtzak op de echo en nu op de tweede echo dus een gestopt vruchtje.
We gaan wel de molen in voor de zekerheid (geen idee nog wat ze gaan doen) maar ik ga ervan uit dat het gewoon dikke pech is. Vooral omdat we een pracht dochter hebben rondlopen
 
Hier ook drie miskramen achter elkaar gehad. Na de derde miskraam onderzoeken laten doen, maar hier kwam niets uit, we zijn in de tussentijd ook gewoon verder gaan proberen ook al was dat niet de bedoeling. Maar goed ook want in de tussentijd weer zwanger en nu al ruim 29 weken op weg!

Herken je gevoel goed hoor, ik was ook vaak onzeker en speelde met de vraag of het ons wel gegund zou zijn!
 
Hoi!
Wat verdrietig om te horen! Wij hebben helaas hetzelfde meegemaakt. Ik heb 2x achter elkaar een miskraam gehad (curretage). Ik was erg onzeker of er iets mis met mij was, mijn vriend heeft namelijk al een kind uit een eerdere relatie. Ik had aangegeven mij te willen laten onderzoeken, voor de zekerheid, en voor mijn eigen gevoel. Gynaecoloog zei dat wij gewoon mochten blijven proberen en niet op de uitslag hoefden te wachten. Ze ging er vanuit dat de 2 miskrsmen 'domme pech' zou zijn.

Een maand na mijn 2e miskraam bleek ik weer zwanger de uitslagen van de testen hadden we nog niet. Deze bleken uiteindelijk allemaal goed. Deze 3e zwangerschap is zonder problemen verlopen en inmiddels hebben wij een gezonde zoon van 3 maanden.

Ik hoop voor jou ook een 3x is scheepsrecht!

Blijf vertrouwen houden!
 
Hier ook 2 miskramen gehad. Toen heeft de dokter progesteron supplementen voorgeschreven om te nemen vanaf de volgende positieve zwangerschapstest (essentieel hormoon de eerste weken en te weinig hiervan kan vroege miskraam veroorzaken). Hiermee 2 gezonde jongetjes op de wereld gezet! Wordt in België meer en meer voorgeschreven.
 
Veel succes!
 
Hoi Bloempje. Ik heb ook net een 2e miskraam gehad. Ik heb PCOS, dus krijg een eisprong met behulp van medicatie (letrozol), 2e ronde raak en vroege miskraam en 3e ronde weer raak en weer vroege miskraam. Wat maakt dit je onzeker hè :(. Die angst herken ik zo! Het schijnt echt in de meeste gevallen de volgende keer gewoon goed te gaan, maarja dat geloof je natuurlijk pas echt als het ook echt goed gegaan is. Wat mij helpt is van me afschrijven, er over praten en veel afleiding zoeken, leuke dingen doen. En blijven hopen dat het de volgende keer wel goed gaat ?? 
 
Ik snap heel goed hoe jij je nu voelt! Ik ben in januari 2020 met de pil gestopt. In maart zwanger en bij de termijnecho was er een leeg vruchtzakje te zien. Deze zwangerschap is uiteindelijk ook afgebroken met medicatie vanuit de gynaecoloog. 
In juli hadden we weer een (lichte) positieve test in handen, maar een week later brak toch een bloeding door.
Vervolgens hadden we weer een positieve test in september. Met 7 weken kreeg ik een echo bij de verloskundige. Hierop zagen we een duidelijke hartslag en een goede groei. Helaas een week later weer wat bloedverlies en bij een controle echo geen hartslag meer. Met 8 weken en 3 dagen was het kindje gestopt met groeien. Deze miskraam kwam uiteindelijk spontaan, maar ging gepaard met heel veel bloedverlies. Uiteindelijk ben ik met de ambulance naar het ziekenhuis afgevoerd en is er een curettage uitgevoerd.
In januari 2021 hadden we weer een positieve test in handen. Ik was doodsbang dat het zich weer allemaal zou herhalen. De eerste 12 weken ben ik onder controle van een gynaecoloog geweest, daarna mocht ik weer naar de verloskundige. Uiteindelijk is 2 weken geleden  een prachtige baby geboren!
 
Voor ik zwanger werd van m'n derde heb ik ook 2 miskramen gehad. In oktober implanon eruit. In januari een miskraam net 8 weken en eind maart een miskraam bij 5 weken. Daarna weer snel zwanger en in februari is de derde geboren. De verloskundige zei dat het pech is en kan gebeuren. Je mag onderzoek laten doen, maar omdat we al 2 gezonde kindjes hadden en je tijdens het onderzoek niet zwanger mag worden hebben wij daar niet voor gekozen. Doe wat goed voelt en sterkte 
 
Hoi Bloempje,
allereerst wil ik zeggen sorry dat je de pijn mee moet dragen van je miskramen.
Wij zijn zelf 27 en 29 op moment van schrijven.
Ik zelf heb 3 miskramen op rij gehad. In december 2018 de eerste. Begin december vorig jaar ging ik met veel buikpijn en bloedverlies naar het zkh, bleek een buitenbaarmoederlijke zwangerschap te zijn. In februari dit jaar na 14 weken van een tweeling bleek ineens ook de groei gestopt en geen hartje meer. Het advies hieropvolgend was om idd onderzoek te doen, omdat we allebei verder gezond waren.
We hadden zelf de moed een beetje opgegeven, een afspraak ingepland eind april om onderzoek te doen omdat we het eigenlijk even niet zagen zitten en ik de miskraam af moest laten komen met medicatie en ik moest bijkomen van alles. 


in de tussentijd toch gewoon seks gehad, zonder verwachtingen natuurlijk. Ook bij ons was het zwanger worden niet het probleem. Uiteindelijk bleek ik toch weer zwanger begin maart, maar wilde het niet geloven. Bij een echo leek alles goed, twee weken later zagen we 1 grote druiventros en geen hartje. Met spoed naar zkh de dag erna want het bleek een mola zwangerschap. Uiteindelijk in het zkh waar ik de moed compleet had opgegeven dat ik ooit nog een kindje zou hebben bleek dat er niks aan de hand was, er zat een vrucht met kloppend hartje en al.
TL:DR ik ben nu 36 weken zwanger van een meisje na op korte termijn 3 en op eerste gezicht zelfs 4 miskramen. De gyno die ik eind maart in het ziekenhuis kreeg heeft ons super begeleid en enorm veel aandacht en zorg gegeven om zeker te weten dat alles goed was/is. 


geef niet op, en probeer er niet te veel over na te denken, want dat beinvloed het alleen maar meer. Hoe moeilijk het ook is. Ik heb vertrouwen ? en mijn advies zou zijn als je over een half jaartje nog niet een goede zwangerschap hebt om in ieder geval bloedonderzoek te doen. Meestal komt er idd niks uit, maar ik denk dat je dan zelf wel wat meer rust hebt. Dat was onze gedachtegang. 

sorry voor het lange bericht. Ik zal aan je denken vanaf nu. ?
 
Terug
Bovenaan