Twee strepen, maar kan niet blij zijn.

A

ANONYMOUS_USERNAME

Het is dus toch waar..ik heb net getest..2 strepen zwanger dus.
Vorige week woensdag moest ik ongesteld worden..ik vloeide een ietsje pietsje wat meteen weer ophield..ik zat dus al de hele week te wachten tot het echt los zou bartsen. Een grote pukkel, heel sjaggie en een echt ongesteldheidsgevoel in mijn buik... alles wees erop dat het kleine beetje wat ik vloeide zou doorzetten..ik dacht het komt wat later omdat mijn cyclus nog van slag is ( MK mei en MK eind juli).
Goed..maar nu dus zwanger..en niet blij..ik geloof het niet en ben bang om weer teleurgesteld te worden..ik voel me niet zwanger..ik voel me alleen maar alsof ik elk moment ongi kan worden.. wat nou als het straks weer fout gaat ? Weer al die onzekerheid, angsten, teleurstellingen..ik weet niet of ik dat aankan.. sorry voor mijn negatieve verhaal maar ik ben zo bang om wat komen gaat..

issabel
 
Hoi Issabel
Ten eerste; gefeliciteerd!!!!
Ten tweede; het is makkelijk praten voor een ander maar wees toch blij meid dat je zwanger kan worden!! Tuurlijk zit je met je angsten, ik zou het liefst zeggen, en dat is de laffe manier; ik wil niet meer zwanger worden, de angst dat het fout zal gaan is te groot. Maar!! JIJ bent zwanger!! Praat er veel over met mensen en vooral je man en ondanks dat je niet kunt genieten de eerste maanden zou ik toch die rotknop omdraaien als ik jou was....
Goh meid, ik zou willen dat ik met deze woorden al je angst weg kon halen maar helaas is het niet meer dan een heel logisch iets dat je nu erg bang bent. Ik wil je gewoon even sterkte wensen, meer kan ik niet doen.

Liefs Costa
 
Durf je het bijna niet te zeggen, maar toch doe ik het lekker: Gefeliciteerd!! Ik hoop echt heel erg dat alles helemaal goed blijft gaan, en je straks een kleintje in je armen mag houden!!

Probeer er van te genieten, bel vroeg de gyn of vk, zodat je eerder een echo kan laten maken. Deze weken zullen zenuwslopend zijn, maar daarna kan je hopelijk echt genieten, denk daar maar vast aan!! Heel veel sterkte, en hopelijk kan je snel blij zijn met je zwangerschap!!

groetjes Patricia
 
Hoi Issabel

Ik herken je gevoel als geen ander. Ik heb het zlefde mee gemaakt.

Ik kwam er in maart 2003 achter dat ik zwanger was 30 april 2003 ging het mis.
Ik heb zelfs 1 echo van dat kindje.
Ik ben in mei geholpen omdat het niet spontaan eruit wilde komen.

Ik deed toen vrijdag  1 augustus 2003 weer een test en jah 2 streepjes, ik was zwanger. Ik kon het ook niet geloven en de eerste reactie was nee ik ben niet zwanger, het zou wel weer mis gaan.
Ik ben die maandag 4 augustus naar de dokter gegaan voor nog maar eens een test. En jah hoor ook daar kwam uit zwnager.
8 april 2004 zou ik dan mamma worden.
Ik heb gehuilt het ging ook zo vlug en was zo bang om het weer te verliezen.
Ik besloot mee te doen aan moeders voor moeder. Puur omdat ik zoiets had van de eerste keer heb ik het niet gedaan en ik wil het nu wel stel dat ik dat medicijn ook nodig heb.
Ja je haalt je van alles in je hoofd.

Toen ik 8 weken zwnager was was ik niet te genieten in week 9 ging het toen mis de eerste keer. Ik kreeg een echo van de verloskundige omdat ik maar bleef denken het hartje klopt niet het zal wel weer mis gaan.

En pas toen ik het hartje zag kloppen op de echo was ik blij. Dit was de eerste keer niet zo toen klopte het hartje niet. Toen kreeg ik een echo met een dood vruchtje, en nu kreeg ik er 1 met een klopend hartje in een klein wit stipje.

Ik ben p[ 1 april 2004 bevallen va een gezonde dochter. Ik heb wel me hele zwnagerschap in me achter hoofd gehouden dat het nog steeds mis kon gaan. Pas naar de bevalling was ik echt blij nu heb ik haar in me armen en nu kan de zwnagerschap niet meer misgaan.

Het gekker is et gevoel is helemaal weg gegaan dacht nog zelden terug aan de miskraam. Genoot alleen maar van me kindje.

Nu is ze inmiddels 18 maanden oud en nu ben ik sinds 2 maanden weer gestopt met de pil. Ik hoop dat ik   16 okt niet ongesteld wordt.
Maar toch is het gevoel weer terug van oh het zal wel weer eerst een miskraam worden. Ik heb mensen in mijn omgeveing die me al vertelde met 6 a 8 weken zwnager te zijn en het allemaal goed ging. Godzei dank hoor ik ben er echt blij voor. Ik hoop alleen dat ik daar nu ook eens bij mag horen en als ik zwnager bent het ook ben en blijf en niet weer een miskraam moet verwerken.


Ik hoop dat het nu bij jou nu je weer zwanger bent het zo mag blijven en je een gezond kindje op de wereld zet.
Geniet er van al weet ik dat het moeilijk is, maar probeer het toch.
Ik duim voor je.

En laat het nog eens weten hoe het zwnager zijn verloopt.

Groetjes Annisa
 
jeetje meid

wat kan ik me goed voorstellen hoe je je voelt...... ik ben ook zwanger geweest en bij acht weken   (met de eerste echo) kwamen ze erachter dat het niet goed was.. terwijl ik niets heb gevoeld / gemerkt/ niet eens gevloeid, (wel veel buikpijn, maar men zij dat dat erbij hoorde en dat dat mijn darmen waren...)

je voelt je dan zo bedonderd door je lichaam... nu je weer zwanger bent.. heb je dat gevoel ws weer...... het liefst zou je in de toekomst kijken wat er over 8 maanden te zien is.. maar dat kan niet..

probeer alsjeblieft toch een beetje te genieten.. ik mag , als ik weer zwanger ben als met 7 weken een echo laten maken.... kan jij dat niet doen.. dan hoef je niet heel lang in spanning te zitten.. en praat er veel over met mensen die je vertrouwd.....

het is inderdaad spannend maar ook weer zo mooi...... enne het gaat echt veeel vaker goed dan mis........

enen het is te  mooi  om er niet te van te genieten


he meid ik feliciteer je toch.................GEFELICITEERD!!!!!

liefs tobi  
 
Hoi Issabel,

Ik ken je gevoel maar al te goed. Ik had dit 11wk geleden ook. Toen bleek ik na 1dag overtijd ook weer zwanger te zijn. Ik had begin mei nog een miskraam gehad en vorig jaar november. Wij hadden ook zoiets van oh we zijn weer zwanger en gingen er nogal nuchter mee om. Ja wat moet je he na 2 miskramen, de moed zakt je zo in de schoenen en je vertrouwen is er niet beter door geworden. Ik voelde me ook niet zwanger in het begin, dit veranderde later wel iets. Ik was nog onder behandeling van de gyn na de curretage, en we hadden onderzoeken gedaan. Die uitslag konden we in augustus ophalen, toen was ik dus alweer zwanger en kreeg erna direct een echo. Was toen 7wk en 1dag zwanger. Oh wat was ik nerveus echt heel erg, maar de gyn zei direct ontspan je maar ik zie een hartje kloppen. Nou zover waren we nog nooit gekomen, dus dan valt er een spanning weg zeg. Maar goed na 2 dagen is een zekere gevoel bij mij alweer verdwenen. Ik mocht met 13 wk nog voor  een laatste echo komen, net zo goed was ik nerveus, want ja je moet wel weer 6 wk wachten. Nou je zag direct het hoofdje, wat was de baby gegroeid en het klopte precies met de tijd. Nu mag ik vrijdag over 1 week weer naar de gyn, ja een andere in het ziekenhuis waar ik werk.( ben dan 16wk en 2 dg)  Ik vind toch wel dat de onzekerheid blijft en een bevestiging van een echo is dan wel zo prettig. Ik wil je toch feliciteren, ookal voel je het niet zo. En denk dan zo 3x scheepsrecht, was bij mij ook. Waarom zou het niet goed gaan. De tijd zal het zeggen. Veel sterkte en succes met alles en ik duim voor een goede zwangerschap.

Groetjes, Mayke
 
Je angste zijn begrijpelijk hoor, maar probere toch te genieten.

Toen ik weer zwanger was, kon ik wel juichen. Pas weken later verdween die juichstemming en voelde ik me onzeker. Was ik bang dat het weer mis zou gaan.

Nu had ik sinds afgelopen weekend hevige pijn, gelukkig mocht ik vandaag even langskomen. Wat een mooie echo, zoveel dingen zo duidelijk te zien. Volgens deze echo was het kindje 16 weken groot (ik ben 15 weken en 4 dagen zwanger)   en daarmee is het dus een week groter dan het kindje wat begin dit jaar in mijn buik overleed.
Daar kwamen we pas een paar weken later achter.

Voorzichtig word ik nu weer blij, al is dat moeilijk met alle lichamelijke ongemakken, maar hee er komt een kindje aan en als ik daar aan denk komt er spontaan een glimlach op mijn gezicht. Ik weet zeker dat jij dat ook hebt als je verder bent in de zwangerschap.

Miep
 
Ik begrijp je gevoel volkomen. Ook ik ben na een miskraam in juli nu weer 7 weken en 6 dagen zwanger. Je wilt niet weten hoe ik die weken ben doorgekomen. Ik doe niets anders dan op de bank hangen en tv kijken en slapen. Kan me nergens meer toe zetten en barst af en toe spontaan in huilen uit omdat ik er dan heilig van overtuigd ben dat er geen hartje klopt.

Ik heb met 6 weken de vk al gebeld en ik mag aanstaande dinsdag naar haar toe. Ik hoop dat ik dan ook snel een echo krijg, want ik denk dat ik dan pas, voorzichtig kan gaan genieten, als ik na 9 weken het hartje zie kloppen.

Ik kan je dus niet echt advies geven over hoe je minder zorgen te maken. Ik ben alleen niet elke dag meer op het forum te vinden, want hoe lief de meiden hier ook zijn, over al die miskramen lezen word ik niet vrolijker van. Ik weet dus als geen ander dat een knop omzetten en er niet mee bezig zijn niet zomaar gaat. Maar je bent dus niet de enige en het gaat bij zoveel vrouwen goed dus waarom nu bij jou (ons) niet goed gaan.

Ik wil je toch feliciteren want hoe je het ook bekijkt het is voor 90% zeker dat jij over 8 maanden moeder wordt.

gr. Mar
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan