Tweede huilbaby

Mijn dochter was precies wat jij beschrijft! Wat een drama.. sinds 5 weken mama van dochter 2, en die is best relaxt! Huilt veeeeeel minder en kan ik gewoon in de box laten slapen, hoera! Tuurlijk heeft ook deze dr momenten van onrust, maar mega verschil. Dus het kan zeker heel anders zijn de 2e x! Ook de bevalling trouwens, nr 1 was 24 uur met remifentanil en knip+pomp. Nr 2 was 12 uur zonder pijnstilling en nauwelijks ingescheurd. Ik duim dat het bij jou ook beter zal zijn dan bij nr 1!
 
Zo herkenbaar. Mn oudste heeft echt anderhalf jaar gewoon 10 tot 16 uur per dag alleen maar gehuild en gekrijst. (Allergien/kno/reflux/allles wat je kan bedenken ze had het?) bij het wakker worden en dat ging door tot ze weer ging slapen. Met een beetje pech ook de halve nacht. Bij mn tweede zwangerschap was ik ook DOODSBANG. Maar de iongste is zon tevreden mannetje. Het kan echt! Heb wel nog steeds dat ik wat benauwd word zodra er weer iets gaande is (tandjes, darmkramp). Maar het is eigenlijk nooit echt erg, en niet dat krijsen. En hij is troostbaar dat maakt het ook al heel anders. Je weet het niet van te voren. Maar echt het kan wel! Ook weet je nu welke hulpmiddelen er zijn dat scheelt denk ik ook een hoop. Ik was tijdens de darmkrampjes periode (heeft hij wel best veel last van gehad) wel echt heel bang vooral op de piek. Ik had hem tot 12 wk echt veel in de draagzak, en dat vond hij ook heerlijk. Miss een fijne tip ❤️dat maakte die dagen echt veel positiever en prettiger ❤️❤️
 
Ik ben bezig voor een tweede. Onze eerste was een huilbaby en ik had een zware kraamtijd, ook om andere redenen. Ik ben superbang dat een tweede weer zo gaat zijn. 
Maar mijn moeder stelt me steeds gerust met dat mijn jongere broer een heerlijk makkelijke en zeer goed slapende baby was. Haar goedmakertje nadat ik precies zoals mijn dochter was. Heel alert, onrustig en veeeeeel huilen, amper slapen. Twee werelden van verschil. 
Ook een collega van mijn man kent dit. Oudste dochter een huilbaby, jongste dochter supermakkelijk.
 
Mijn dochter was een huilbaby en mijn zoontje helaas ook. Dochter tot 3 maanden in de draag zak, zoon tot 6 maanden. Krampjes, huilen, krijsen, enzovoorts.
MAAR, nu is zij bijna 3 jaar en hij 11 maanden en ze zijn zo ontzettend leuk!! Ook samen hebben ze het geweldig, ze lachen zo veel, spelen samen, knuffelen continu, ook zodra ze elkaar op het kdv tegenkomen! Ik vind echt dat ik 2 hele vrolijke, ietwat temperamentvolle, gezellige en fantastische kinderen heb ? Ik wil hiermee zeggen; ja, het kan heel zwaar worden, maar alles gaat weer voorbij en je krijgt er (cliché, maar waar) écht heel veel voor terug! 
 
Ik snap je angst heel goed, had ik ook. Onze eerste was een huilbaby: door verborgen reflux én omdat ze snel overprikkelt was, overalert en het gewoon niks vond om een baby te zijn, leek wel. Ons zoontje van nu 4,5 maand leek dezelfde kant op te gaan... heeft ook verborgen reflux, maar met medicijnen was het snel onder controle en is het absoluut geen huilbaby (meer). 


Hij is sinds de reflux onder controle is niet snel overprikkelt/overalert etc. Dus op dat gebied kan ik uit ervaring zeggen dat een eerste niet hetzelfde hoeft te zijn als een tweede. 
 
Ikzelf geen ervaring mee, maar mijn moeder wel. Mijn zus was een gigantische huilbaby die kon alleen maar huilen was echt verschrikkelijk. En toen kwam ik, ik huilde alleen als ik honger had of een vieze luier had.??‍♀️
 
Mijn man scheen een huilbaby te zijn geweest, zijn zusje heel erg ontspannen en niet huilerig juist.
Gelukkig is het bij mijn man bijgetrokken haha
Dus hoop doet leven
 
Terug
Bovenaan