Gebruiker10220082
New member
<p>Hallo mede mama’s,</p><p>Ik zit al een tijdje in een tweestrijd en ben benieuwd naar jullie mening. Ik weet namelijk niet of ik nog een tweede kind wil of niet. Mijn vriend neigt steeds meer naar geen tweede kind. Wat ik dus aan de ene kant jammer vind, maar aan de andere kant ook begrijp.</p><p>We hebben nu een dochter van 1,5 jaar. We hebben onze handen best vol met haar. Met name toen zij een baby was. Ze heeft koemelkallergie en was mede hierdoor ook een huilbaby. Wat ook heeft geleid tot een ziekenhuisopname , omdat we alle drie oververmoeid waren. Ik raakte daarna ook in een burn-out. Onze relatie heeft door die periode ook veel deukjes op gelopen. Nu gaat alles wel goed. Onze dochter is een pracht kind en op een slapeloze nacht hier en daar doet zij het perfect. Onze relatie hebben we ook net weer een beetje op de rails.</p><p>Plus dat een kind best wel duur is. We hebben nu nog niks te klagen, maar met een tweede word het toch wel wat krapper. We werken allebei, dus dan moeten we ook voor twee opvang betalen. Dat is nu al best wel prijzig voor 2 dagen in de week ?</p><p>Plus dat we dan weer helemaal opnieuw moeten beginnen. We vinden het nu zo fijn dat we met onze dochter kunnen communiceren (tot op een zeker niveau natuurlijk) en dat het allemaal zoveel makkelijker is dan een jaar geleden.</p><p>Onze vrije tijd word dan nog weer minder met een tweede. Kunnen we dus onze dochter nog net zoveel tijd en liefde bieden als nu? En tijd met z'n tweeën doorbrengen? De kans is er dat onze relatie zo’n periode wellicht niet overleefd. Dit willen we natuurlijk niet. Dus doen we onze dochter dit aan? </p><p> Ik ben heel blij met ons gezinnetje nu, waarom dit nu nog veranderen en riskeren het kwijt te raken?</p><p>Maar…</p><p>Krijg ik er later geen spijt van als mijn dochter groter is? </p><p>Is het niet sneu voor mijn dochter dat ze geen broertje of zusje heeft? En dus later wellicht geen neefjes en nichtjes krijgt of iemand om op terug te vallen als dit nodig is als wij er niet meer zijn? Ik heb namelijk zelf wel broers en zussen waar ik veel aan heb. Waar was ik geweest zonder hun? Ontneem ik dit mijn dochter dan niet?</p><p>Dan denk je waarom de haast nu? Je dochter is nog maar 1,5. Nou ik word er natuurlijk niet jonger op. Ik ben nu 31 jaar en mijn vriend is 38 jaar. En als we wel voor een tweede willen gaan, wie zegt dan dat het net zo snel gaat als bij de onze eerste? En ik zou het wel leuk vinden als ze kwa leeftijd bij elkaar in de buurt zitten.</p><p>Zo ratelen mijn hersenen maar door. Ik ben opzoek naar iemand die hier ook ervaring mee heeft en zijn er mensen die ook als enigste kind zijn opgegroeid? En wat zijn jullie ervaringen hiermee? Ik hoor het graag ? Groetjes. </p>